22 lutego 2004 r. prezes Instytutu Pamięci Narodowej Leon Kieres przesłał marszałkowi Longinowi Pastusiakowi informację o działalności IPN od 1 lipca 2003 r. do 30 czerwca 2004 r. 17 lutego br. informację tę L. Kieres przekazał też marszałkowi Sejmu Włodzimierzowi Cimoszewiczowi.

Zgodnie z ustawą o IPN, jego prezes składa Sejmowi i Senatowi raz w roku informację o działalności Instytutu, która następnie jest omawiana przez izby parlamentu.

Informacja zawiera dane dotyczące wykonania budżetu w okresie sprawozdawczym oraz informacje na temat działalności pionów instytutu: Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Biura Udostępniania i Archiwizacji Dokumentów oraz Biura Edukacji Publicznej.

Z informacji wynika, że w omawianym okresie do IPN wpłynęło ponad 8 tys. wniosków o nadanie statusu pokrzywdzonego przez służby specjalne PRL (dającego prawo dostępu do własnej teczki). Za pokrzywdzonych uznano 2,6 tys. wnioskodawców, wobec 5 tys. nie zachowały się żadne akta, a 484 osób uznano za tajnych współpracowników służb PRL (osoby takie nie mają prawa dostępu do akt IPN).

W tym okresie pion śledczy IPN prowadził 646 śledztw: 142 - o zbrodnie nazistowskie, 487 - o komunistyczne i 17 innych. Do sądów skierowano 28 aktów oskarżenia.