(Wznowienie posiedzenia o godzinie 10 minut 33)

(Posiedzeniu przewodniczą marszałek Małgorzata Kidawa-Błońska oraz wicemarszałek Magdalena Biejat)

Wznowienie posiedzenia

Marszałek Małgorzata Kidawa-Błońska:

Wznawiam obrady.

Szanowni Państwo Senatorowie, kolejne, dwunaste posiedzenie Senatu planowane jest na dni 22 i 23 maja 2024 r. Informacja o porządku tego posiedzenia zostanie państwu dostarczona drogą elektroniczną.

Punkt 2. porządku obrad: ustawa o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji rządowej (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu drugiego porządku obrad: ustawa o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji rządowej.

Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, Komisja Gospodarki Narodowej i Innowacyjności oraz Komisja Klimatu i Środowiska przedstawiły projekt uchwały, w którym wnoszą o wprowadzenie poprawek do ustawy – druk senacki nr 80 A.

Głosowanie

W pierwszej kolejności zostaną przeprowadzone głosowania nad przedstawionymi poprawkami, a następnie nad podjęciem uchwały w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Proponuję łączne przegłosowanie poprawek o charakterze legislacyjnym. Są to poprawki nr 1, 3, 4, 5, 6, 7, 9, 10 i 11. Jeżeli nie usłyszę głosu sprzeciwu, uznam, że Senat propozycję przyjął.

Wobec braku sprzeciwu Senat propozycję przyjął.

Przystępujemy do głosowania.

Poprawki nr 1, 3, 4, 5, 6, 7, 9, 10 i 11 mają charakter legislacyjny, w szczególności służą zapewnieniu spójności oraz jednolitości proponowanych przepisów, a także możliwości ich zastosowania po dniu wejścia w życie procedowanej ustawy.

Kto z pań i panów senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 87 senatorów, 57 – za, 30 – przeciw. (Głosowanie nr 2)

Poprawka nr 2 ma na celu przeniesienie w zmienianych przepisach właściwości ministra właściwego do spraw energii na ministra właściwego do spraw klimatu.

Kto z pań i panów senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 87 senatorów, 57 – za, 30 – przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 3)

Poprawka nr 8 ma na celu określenie, że w skład rady nadzorczej Funduszu Transformacji Województwa Śląskiego Spółki Akcyjnej wchodzi 3 członków, po jednym przedstawicielu reprezentatywnej organizacji związkowej stanowiącej stronę pracowników w wojewódzkiej radzie dialogu społecznego utworzonej w województwie śląskim.

Kto z pań i panów senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 87 senatorów, 58 – za, 28 – przeciw, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 4)

Poprawki nr 9, 10 i 11 były przegłosowane łącznie z poprawkami nr 1, 3, 4, 5, 6 i 7.

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Kto z pań i panów senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 88 senatorów, 58 – za, 30 – przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 5)

Podjęcie uchwały

Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem administracji rządowej.

Punkt 3. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz niektórych innych ustaw (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu trzeciego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz niektórych innych ustaw.

Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej przedstawiła projekt uchwały, w którym wniosła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek – druk senacki nr 82 A.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.

Kto z pań i panów senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 88 senatorów, 88 – za, nikt nie był przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 6)

Podjęcie uchwały

Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz niektórych innych ustaw.

Punkt 4. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej oraz ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu czwartego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej oraz ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej przedstawiła projekt uchwały, w którym wniosła o przyjęcie tej ustawy bez poprawek – druk senacki nr 79 A.

Przystępujemy…

(Rozmowy na sali)

Bardzo proszę o ciszę na sali.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym przez komisję projektem uchwały.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem projektu?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 88 senatorów, 88 – za, nikt nie był przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 7)

Podjęcie uchwały

Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej oraz ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Punkt 5. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym oraz niektórych innych ustaw (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu piątego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym oraz niektórych innych ustaw.

(Rozmowy na sali)

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego…

(Rozmowy na sali)

Szanowni Państwo, no naprawdę…

(Senator Jerzy Fedorowicz: Ćśśś…)

Ja nawet nie słyszę, co czytam, bo jest taki gwar na sali. Przepraszam bardzo, ale ktoś potem może się pomylić w głosowaniu.

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz Komisji Edukacji, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 81 Z.

Sprawozdanie połączonych Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, Komisji Kultury i Środków Przekazu oraz Komisji Edukacji

Sprawozdanie komisji przedstawi senator Halina Bieda.

Bardzo proszę, Pani Senator.

Senator Sprawozdawca Halina Bieda:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

Zgodnie z porządkiem posiedzenia komisji najpierw został postawiony wniosek o odrzucenie ustawy – za nim zagłosowało 6 senatorów, przeciw było 16, wstrzymał się 1 senator. Za wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek zagłosowało 17 senatorów, przeciw było 7, wstrzymał się 1 senator. W związku z tym proszę Wysoką Izbę o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Marszałek Małgorzata Kidawa-Błońska:

Dziękuję bardzo.

Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos? Nie.

Dziękuję bardzo.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania.

W pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o odrzucenie ustawy, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem grupy senatorów o odrzucenie ustawy.

(Rozmowy na sali)

Kto z państwa senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 88 senatorów, 30 – za, 57 – przeciw, 1 senator się wstrzymał. (Głosowanie nr 8)

Stwierdzam, że Senat odrzucił wniosek o odrzucenie ustawy.

Wobec odrzucenia wniosku o odrzucenie ustawy przystępujemy do głosowania nad wnioskiem połączonych komisji o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Kto z pań i panów senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 88 senatorów, 57 – za, 29 – przeciw, 2 senatorów się wstrzymało. (Głosowanie nr 9)

(Oklaski)

Podjęcie uchwały

Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym oraz niektórych innych ustaw.

Punkt 6. porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie zmiany Regulaminu Senatu (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu szóstego porządku obrad: drugie czytanie projektu uchwały w sprawie zmiany Regulaminu Senatu.

Przypominam, że zostało przedstawione sprawozdanie komisji o projekcie uchwały oraz została przeprowadzona dyskusja.

Przystąpienie do trzeciego czytania projektu

Przystępujemy do trzeciego czytania.

Trzecie czytanie obejmuje jedynie głosowanie.

Przypominam, że komisje wnoszą o przyjęcie przez Senat jednolitego projektu uchwały zawartego w druku nr 77 S.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania nad przedstawionym projektem uchwały.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem projektu?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 84 – za, 2 – przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 10)

Podjęcie uchwały

Wobec wyników głosowania stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie zmiany Regulaminu Senatu.

Punkt 7. porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu siódmego porządku obrad: ustawa o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa.

W przerwie w obradach odbyło się posiedzenie Komisji Praw Człowieka i Praworządności oraz Komisji Ustawodawczej, które ustosunkowały się do przedstawionych w toku debaty wniosków i przygotowały wspólne sprawozdanie w tej sprawie. Znajduje się ono w druku nr 68 Z.

Sprawozdanie połączonych Komisji Praw Człowieka i Praworządności oraz Komisji Ustawodawczej

Sprawozdanie komisji przedstawi senator Krzysztof Kwiatkowski.

Bardzo proszę.

Senator Sprawozdawca Krzysztof Kwiatkowski:

Pani Marszałek! Szanowni Państwo!

Komisje na posiedzeniu w dniu 9 maja rozpatrzyły wnioski zgłoszone w toku debaty i wnoszą o przyjęcie zawartych w pkcie II wniosków nr 1– 29, 31, 32 i 35. Zwracam państwa uwagę na to, że pierwsze jest głosowanie nad wnioskiem o odrzucenie ustawy w całości. I ten wniosek nie uzyskał poparcia połączonych komisji. Jednocześnie gorąco proszę, żeby rozpatrzyć poprawki w bloku poprawek – zresztą były one też tak przegłosowane na posiedzeniu komisji. To są poprawki nr 2, 4, 7, 9, 10, 13, 15, 16, 20, 22, 23, 24, 26, 27, 29 i 35. Mają one charakter redakcyjny, zmierzają do zapewnienia spójności systemu prawa oraz rozwiązań zawartych w tych przepisach i są zgodne z zasadami techniki prawodawczej.

Marszałek Małgorzata Kidawa-Błońska:

Dziękuję bardzo.

Czy senatorowie wnioskodawcy chcą jeszcze zabrać głos? Nie.

Dziękuję bardzo.

Głosowanie

Przystępujemy do głosowania. W pierwszej kolejności zostanie przeprowadzone głosowanie nad wnioskiem o odrzucenie ustawy, a następnie, w wypadku odrzucenia tego wniosku, nad przedstawionymi poprawkami.

Przystępujemy do głosowania nad wnioskiem grupy senatorów o odrzucenie ustawy.

Kto z pań i panów senatorów jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 88 senatorów, 30 – za, 58 – przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 11)

Stwierdzam, że Senat odrzucił wniosek o odrzucenie ustawy.

Wobec odrzucenia wniosku o odrzucenie ustawy przystępujemy do głosowania nad przedstawionymi poprawkami.

Proponuję łączne głosowanie nad poprawkami o charakterze redakcyjnym, są to poprawki nr 2, 4, 7, 9, 10, 13, 15, 16, 20, 22, 23, 24, 26, 27, 29, 35. Jeżeli nie usłyszę głosów sprzeciwu, uznam, że Senat propozycję przyjął.

Wobec braku sprzeciwu stwierdzam, że Senat propozycję przyjął.

Przystępujemy do głosowania.

Poprawka nr 1 zmierza do wprowadzenia zasady, według której każdy z sędziów mających prawo wybierania członków Krajowej Rady Sądownictwa może oddać nie więcej niż po 1 głosie na kandydatów spośród sędziów Sądu Najwyższego, sądów wojskowych, Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz wojewódzkich sądów administracyjnych, po 2 głosy na kandydatów spośród sędziów sądów apelacyjnych oraz sądów okręgowych, a także po 3 głosy na kandydatów spośród sędziów sądów rejonowych.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 56 – za, 30 senatorów się wstrzymało… Przepraszam, nie, 30 senatorów głosowało przeciw. (Głosowanie nr 12)

Przepraszam bardzo.

Poprawki nr 2, 4, 7, 9, 10, 13, 15, 16, 20, 22, 23, 24, 26, 27, 29, 35 mają charakter redakcyjny i zmierzają do zapewnienia spójności systemu prawa oraz rozwiązań zawartych w przepisach ustawy, a ponadto czynią zadość zasadom techniki prawodawczej.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem poprawek?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 87 senatorów, 57 – za, 30 – przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 13)

Poprawka nr 3 zmierza do ustanowienia zasady, zgodnie z którą do terminów zgłaszania kandydatur sędziów na członków Krajowej Rady Sądownictwa oraz przeprowadzania czynności wyborczych stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu wyborczego. Z kolei poprawka nr 11 zmierza do bardziej ogólnego sformułowania odesłania do przepisów ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi oraz wyeliminowania błędu polegającego na posłużeniu się tzw. kaskadowym odesłaniem.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 88 senatorów, 58 – za, 30 – przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 14)

Poprawka nr 5 zmierza do ustanowienia procedury obsadzania zwolnionego miejsca w Krajowej Radzie Sądownictwa przez sędziego, który w wyborach otrzymał kolejno największą liczbę głosów w danej kategorii.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 88 senatorów, 58 – za, 30 – przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 15)

Poprawka nr 6 zmierza do upoważnienia Państwowej Komisji Wyborczej do określenia w drodze uchwały trybu przekazywania Państwowej Komisji Wyborczej przez komisję skrutacyjną protokołu głosowania oraz innych dokumentów dotyczących wyboru sędziów na członków Krajowej Rady Sądownictwa.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 88 senatorów, 58 – za, 30 – przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 16)

Poprawka nr 8 zmierza do uzupełnienia adnotacji zamieszczanej w wykazie sędziów popierających zgłoszenie kandydatury sędziego na członka Krajowej Rady Sądownictwa o datę zarządzonych wyborów.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 87 senatorów, 58 – za, 29 – przeciw. (Głosowanie nr 17)

Poprawka nr 12 zmierza do określenia terminu ogłoszenia przez Państwową Komisję Wyborczą list sędziów będących kandydatami na członków Krajowej Rady Sądownictwa, a także zgłoszeń tych kandydatów oraz wykazów sędziów popierających te zgłoszenia w przypadku, gdy nie nastąpiła odmowa przyjęcia zgłoszeń kandydatów. Ponadto poprawka ma na celu określenie kolejności, według której ogłasza się wskazane listy, zgłoszenia i wykazy.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 84 senatorów, 57 – za, 27 – przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 18)

Poprawka nr 14 zmierza do określenia kolejności, w jakiej na karcie do głosowania umieszcza się dane poszczególnych kandydatów na członków Krajowej Rady Sądownictwa.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 87 senatorów, 57 – za, 30 – przeciw, żaden senator nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 19)

Poprawka nr 17 zmierza do wskazania, że prezes sądu albo działający wspólnie prezesi kilku sądów przekazują komisji skrutacyjnej wraz z listami sędziów uprawnionych do głosowania również karty do głosowania, a także precyzuje, że te karty muszą być opatrzone odpowiednimi pieczęciami urzędowymi.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 57 – za, 29 – przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 20)

Poprawka nr 18 zmierza do ustanowienia zasady, zgodnie z którą przed przystąpieniem do głosowania w wyborach sędziów na członków Krajowej Rady Sądownictwa sędzia okazuje komisji skrutacyjnej dokument umożliwiający stwierdzenie jego tożsamości.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 87 senatorów, 59 – za, 28 – przeciw, żaden senator nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 21)

Poprawka nr 19 zmierza do sprecyzowania, że w wyborach sędziów na członków Krajowej Rady Sądownictwa przez znak „x” rozumie się co najmniej 2 linie, które przecinają w obrębie kratki z lewej strony obok nazwiska sędziego kandydującego na członka rady.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 60 – za, 26 – przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 22)

Poprawka nr 21 zmierza do uzupełnienia zakresu informacji podawanych przez komisję skrutacyjną w protokole głosowania o 2 elementy: liczbę sędziów uprawnionych do głosowania oraz liczbę wydanych kart do głosowania.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 56 – za, 30 – przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 23)

Przystępujemy do głosowania nad poprawką nr 25. Zmierza ona do ustanowienia zasady, zgodnie z którą przewodniczący Krajowej Rady Sądownictwa powiadamia niezwłocznie Państwową Komisję Wyborczą o wygaśnięciu mandatu członka rady, który został wybrany przez sędziów, w przypadku gdy to wygaśnięcie nastąpiło z innej przyczyny niż zrzeczenie się mandatu.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 88 senatorów, 59 – za, 29 – przeciw, nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 24)

Poprawka nr 28 zmierza do nałożenia na Krajową Radę Sądownictwa obowiązku wskazywania w uzasadnieniach uchwał podjętych w tych sprawach, w których opinię przedstawiła Rada Społeczna przy Krajowej Radzie Sądownictwa, okoliczności, które wpłynęły na to, że opinia Rady Społecznej nie została uwzględniona.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 88 senatorów, 58 – za, 30 – przeciw, żaden senator nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 25)

Poprawki nr 30, 33, 34, 36, 37 i 38 zmierzają do przesunięcia terminu wejścia w życie ustawy do dnia 1 lutego 2026 r., ustalenia, że kadencja członków Krajowej Rady Sądownictwa wybranych zgodnie ze zmienionymi przepisami rozpoczyna się nie wcześniej niż z dniem 12 maja 2026 r., a także zagwarantowania wszystkim sędziom biernego prawa wyborczego w pierwszych wyborach członków Krajowej Rady Sądownictwa.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 87 senatorów, 30 – za, 57 – przeciw, żaden senator nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 26)

Poprawka nr 31 zmierza do zapewnienia możliwości zastosowania przepisów dotyczących zgłaszania kandydatów na członków Krajowej Rady Sądownictwa oraz dokonywania czynności wyborczych w pierwszych wyborach zarządzanych przez Państwową Komisję Wyborczą poprzez ustalenie, że wybory te mają zostać wyznaczone na dzień przypadający nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia podjęcia uchwały o zarządzeniu wyborów.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem tej poprawki?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 88 senatorów, 58 – za, 29 – przeciw, 1 senator wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 27)

Poprawka nr 32 zmierza do zagwarantowania wszystkim sędziom biernego prawa wyborczego w pierwszych wyborach członków Krajowej Rady Sądownictwa.

Kto jest za?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 88 senatorów, 88 – za, nikt nie był przeciw i nikt się nie wstrzymał. (Głosowanie nr 28)

Przystępujemy do głosowania nad podjęciem uchwały w sprawie ustawy w całości ze zmianami wynikającymi z przyjętych poprawek.

Kto z pań i panów senatorów jest za podjęciem uchwały?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Bardzo proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 88 senatorów, 58 – za, 30 – przeciw, żaden senator nie wstrzymał się od głosu. (Głosowanie nr 29)

Podjęcie uchwały

Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie ustawy o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa.

Punkt 8. porządku obrad: wyrażenie zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej senatora Wojciecha Skurkiewicza (cd.)

Powracamy do rozpatrywania punktu ósmego porządku obrad: wyrażenie zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej senatora Wojciecha Skurkiewicza.

Senat wyraża zgodę na pociągnięcie senatora do odpowiedzialności karnej w drodze uchwały podjętej bezwzględną większością głosów ustawowej liczby senatorów. Nieuzyskanie wymaganej większości głosów oznacza podjęcie uchwały o niewyrażeniu zgody na pociągnięcie senatora do odpowiedzialności karnej.

Głosowanie

Kto jest za wyrażeniem zgody na pociągnięcie senatora Wojciecha Skurkiewicza do odpowiedzialności karnej?

Kto jest przeciw?

Kto się wstrzymał?

Proszę o podanie wyników głosowania.

Głosowało 86 senatorów, 85 – przeciw, 1 senator się wstrzymał. (Głosowanie nr 30) (Oklaski)

Stwierdzam, że Senat…

(Rozmowy na sali)

…podjął uchwałę w sprawie niewyrażenia zgody na pociągnięcie…

(Rozmowy na sali)

Panie i Panowie Senatorowie, przedstawiam to, co przegłosowaliście. Odrobinę szacunku dla waszej własnej pracy.

Podjęcie uchwały

Stwierdzam, że Senat podjął uchwałę w sprawie niewyrażenia zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej senatora Wojciecha Skurkiewicza.

Porządek obrad jedenastego posiedzenia Senatu został wyczerpany.

Przed przystąpieniem do oświadczeń ogłaszam 3-minutową przerwę w obradach.

(Przerwa w obradach od godziny 11 minut 02 do godziny 11 minut 04)

Wznowienie obrad

Wicemarszałek Magdalena Biejat:

Szanowni Państwo, wznawiam obrady…

(Rozmowy na sali)

Halo, czy mnie słychać?

Wznawiam obrady.

(Rozmowy na sali)

Proszę państwa o przeniesienie dyskusji w kuluary. Dziękuję bardzo.

Oświadczenia

Przystępujemy do oświadczeń senatorów poza porządkiem obrad.

Oświadczenia nie mogą trwać dłużej niż 5 minut i nie mogą dotyczyć spraw będących przedmiotem porządku obrad bieżącego posiedzenia Senatu.

Zapraszam do zabrania głosu pana senatora Grzegorza Czeleja.

Senator Grzegorz Czelej:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

Oświadczenie senatorów Klubu Parlamentarnego Prawo i Sprawiedliwość w sprawie zaniechania budowy Narodowego Muzeum Techniki i Muzeum Historii Naturalnej na błoniach Stadionu Narodowego w Warszawie oraz rezygnacji z budowy siedziby Polskiej Opery Królewskiej, skierowane do prezesa Rady Ministrów Donalda Tuska oraz do ministra kultury i dziedzictwa narodowego Bartłomieja Sienkiewicza.

Od momentu powstania Rady Ministrów pod kierownictwem premiera Donalda Tuska trwa likwidacja projektów ważnych dla polskiej kultury i dziedzictwa narodowego. Minister kultury i dziedzictwa narodowego Bartłomiej Sienkiewicz likwiduje projekty oraz ogranicza finansowanie polskim jednostkom kultury.

Na szczególną uwagę zasługuje zaniechanie przez koalicję rządzącą budowy Narodowego Muzeum Techniki i Muzeum Historii Naturalnej na błoniach Stadionu Narodowego w Warszawie oraz budowy siedziby Polskiej Opery Królewskiej. Polska ma prawo do posiadania muzeum techniki i Muzeum Historii Naturalnej, które będzie m.in. przedstawiało historię Ziemi, udostępniało zbiory minerałów oraz zbiory zoologiczne.

Bulwersująca jest również rezygnacja z budowy siedziby Polskiej Opery Królewskiej, której obecna siedziba jest niewystarczająca m.in. z uwagi na niewielką liczbę miejsc na widowni oraz brak warunków sprzyjających rozwojowi polskich artystów. Staraniem rządu pana premiera Mateusza Morawieckiego przedstawiona została nowa koncepcja architektoniczna Polskiej Opery Królewskiej, z której budowy obecna koalicja rządząca się wycofała. W ciągu 6 lat istnienia Polskiej Opery Królewskiej zorganizowanych zostało ponad 600 wydarzeń artystycznych. Jest to miejsce, które powinno umożliwiać rozwój młodym artystom, których praca zasługuje na szacunek i uznanie.

Wspomniane inwestycje rządu pana premiera Mateusza Morawieckiego z inicjatywy pana wicepremiera, ministra kultury i dziedzictwa narodowego Piotra Glińskiego były bardzo dobrze przygotowane i były oczekiwane przez Polaków. Niestety, obecny minister kultury i dziedzictwa narodowego Bartłomiej Sienkiewicz rezygnuje z tak ważnych dla Polaków projektów. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Wicemarszałek Magdalena Biejat:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Zapraszam do głosu pana senatora Masłowskiego.

Senator Piotr Masłowski:

Pani Marszałek! Szanowne Koleżanki i Koledzy!

Swoje oświadczenie kieruję do pani minister rodziny, pracy i polityki społecznej. Dotyczy ono funkcjonowania klubów „Senior+”.

Na prośbę rybnickiego Ośrodka Pomocy Społecznej, a także organizacji pozarządowych, które prowadzą kluby w ramach funkcjonującego w Polsce systemu, chciałbym zwrócić się z prośbą o zmianę ustawy o pomocy społecznej w zakresie funkcjonowania klubów seniora poprzez rezygnację z obowiązku przeprowadzania rodzinnych wywiadów środowiskowych.

Sytuacja w chwili obecnej wygląda tak, że senior chcący korzystać z pomocy, która de facto jest pomocą świetlicową, klubem, w którym seniorzy się spotykają, musi przejść wywiad środowiskowy, taki sam jak w każdym innym wypadku dotyczącym pomocy społecznej. Budzi to bardzo duże emocje wśród osób starszych i mocno angażuje pracowników pomocy społecznej, a jak wiemy, mamy deficyt pracowników socjalnych w Polsce. Wydaje się, że powinni się oni zająć tematami bardziej priorytetowymi niż prowadzenie tego typu wywiadów z osobami, które de facto nie wymagają innego wsparcia pomocowego. W ustawie mamy już podobną sytuację. Dotyczy ona kwalifikacji osób ubiegających się o pobyt w mieszkaniu treningowym lub wspomaganym. Takiej kwalifikacji dokonuje się na podstawie dokumentów. Być może, idąc tym tropem, można by stworzyć oficjalnie obowiązujący formularz, który kwalifikowałby do bycia uczestnikiem klubu „Senior+”.

I druga sprawa z tym związana, niewymagająca już zmiany ustawowej, ale zmiany w samym programie. Lada moment czeka nas jego ewaluacja, być może to będzie dobra okazja. W chwili obecnej wymaga się tego, żeby w klubie był kierownik, taki sam kierownik jak w jednostce pomocy społecznej. Taka osoba musi mieć ukończoną specjalizację i co najmniej 3 lata pracy w systemie pomocy społecznej. Jak łatwo się domyślić, takich osób na rynku nie ma zbyt wiele. Sam skończyłem takie studia, ale nie mam 3-letniego stażu pracy, więc nie mógłbym pełnić takiej roli. Dlatego zwracam się o to, żeby rozważyć, czy nie można byłoby zrezygnować z tego wymogu albo chociaż ograniczyć godziny, w jakich kierownik powinien być w jednostce. Obecnie powinien on być w klubie w tym samym wymiarze czasu pracy, jaki wskazują godziny otwarcia tej jednostki, ale wydaje się, że to też w przypadku takich klubowych rozwiązań nie jest konieczne. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Magdalena Biejat:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.

Zapraszam do zabrania głosu pana senatora Siedlaczka.

Senator Henryk Piotr Siedlaczek:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

Do napisania niniejszego oświadczenia w części końcowej użyłem słów mego przyjaciela, Marka Szołtyska, oraz fragmentów mojej książki.

Dzisiejsze oświadczenie ma dla mnie wymiar szczególny. Zdajemy sobie wszyscy sprawę z faktu, iż w dobie wolnej i niezależnej Rzeczypospolitej na nas spoczywa obowiązek tworzenia takich sytuacji, w których pojęcie „ojczyzna” – chodzi i o tę mała, i o tę wielką – będzie przyjmowane przez odbiorcę i zmobilizuje go do refleksji.

Dzisiaj nie wystarczy już jedyna prawdziwa i bezdyskusyjna wiedza podana i ściśle ukierunkowana dla potrzeb systemu, dla potrzeb polityki i filozofii ludzi mających monopol na treści edukacji i świadomość, zwłaszcza świadomość lokalną – historyczną i kulturową. Już nie ma jednej tradycji proletariackiej – lub innej – ludu śląskiego. Można wreszcie mówić, odkrywać prawdę o pogmatwanych naszych losach, o naszej specyfice, o naszym miejscu szczególnym, o naszym Śląsku.

Aby uczyć sposobu na życie, w którym wartości kultury tworzą codzienność, należy tworzyć sytuacje tak, aby w sposób prosty służyły zrozumieniu dziejącej się rzeczywistości. Skąd wychodzimy, dokąd ciągle powracamy, często po latach nieobecności, niekiedy tylko w myślach, wspomnieniach? Z domu do domu, tego najbliższego, rodzinnego, rozszerzającego się z biegiem czasu o ulicę, kościół, szkołę, wieś, dzielnicę, miasto, najbliższą okolicę, ludzi, przyjaźnie, melodię języka, święta, zdarzenia, barwy, dźwięki. Z ziemią naszą łączą nas różnorodne więzi, bez względu na to, czy dymi hałdami, czy odurza zielenią, czy gwarna jest hukiem miast, czy cichym szumem wierzb. To jest nasz dom, nasza największa i najświętsza wartość, nasz Śląsk. To ten skrawek ziemi, na którym żyjemy, jest naszym miejscem na świecie, prywatną, własną małą ojczyzną – naszą, moją, waszą ojczyzną.

Obecny czas wydaje się sprzyjać odradzaniu się świadomości o barwnej i ze wszech miar interesującej historii, a także walorom regionalnym Śląska. Mieszkańcy Śląska odznaczają się szczególnym przywiązaniem do własnej ziemi. Potwierdzają to nie tylko badania naukowe, ale i chociażby pobieżna analiza historyczna.

Powinno to ułatwić akceptowanie powinności nas wszystkich wobec naszej śląskiej ojczyzny. Jest to nasz obowiązek wynikający z człowieczeństwa i przynależny osobie, naturalne i naczelne prawo wolnościowe. Znajomość stron rodzinnych, ziemi ojczystej – i małej, i dużej ojczyzny – jest niezbędna, by zrozumieć i poznać swoje korzenie. Poznać je przez znajomość tradycji i tożsamości kulturowej, a tym samym wiedzieć, dlaczego możemy zająć równoprawne miejsce w zjednoczonej Europie.

Strony rodzinne, ziemia rodzinna, najbliższa okolica wraz z domem i rodziną tworzą triadę wartości podstawowych, najważniejszych dla człowieka. Strony rodzinne stanowią określone językowo, krajobrazowo i kulturowo terytorium wybrane, jedyne miejsce na ziemi, gdzie powracać chce każdy, często po latach nieobecności.

Różne wiatry przywiały kurz historii i pogmatwały losy wielu śląskich miast i wsi. Różne, bardziej lub mniej przemyślane reformy zmieniły oblicze wielu zasłużonych gmin, miejsc posiadających własną historię i dziedzictwo. Dzień dzisiejszy sprzyja odradzaniu się uśpionych, drzemiących w ludziach regionalnych tradycji językowych i zwyczajów. I aż chce się powiedzieć, co kożdy z nŏs niych nojprzōd poznŏ doporzōndku swoji gniŏzdo, potym chałpy, pola, drzewa, stary kościōł, kolor nieba. Trza ze swojim poczuć wiynzi, a niy jak te gupie gyńsi. Bo na Ślōnsku niy gyngajōm i na swoji pozōr dajōm. Chociŏż cudzy kraj zwiydzajōm, swojim yny strōnōm przajōm. Tu sie żyjōm, tu miyszkajōm i na swojim umiyrajōm. Dziękuję.

Wicemarszałek Magdalena Biejat:

Dziękuję bardzo.

I zapraszam panią senatorkę Annę Górską.

Senator Anna Górska:

Szanowna Pani Marszałkini! Wysoki Senacie!

Swoje oświadczenie kieruję do ministry przemysłu, pani Marzeny Czarneckiej.

Szanowna Pani Minister!

Z ogromnym niepokojem przyjęłam pani wypowiedzi o tym, że budowa tak potrzebnej dzisiaj w Polsce elektrowni jądrowej będzie opóźniona, nawet o kolejne 7 lat. Obowiązujący „Program polskiej energetyki jądrowej” mówi, że pierwszy blok jądrowy zostanie oddany do użytku w 2033 r., chociaż już dzisiaj wiemy, że występują tu pewne opóźnienia. Tymczasem podczas Europejskiego Kongresu Gospodarczego podała pani inną datę – dopiero 2040 r. Oznacza to katastrofalne konsekwencje dla bezpieczeństwa polskiego systemu energetycznego oraz całego rozwoju gospodarczego kraju. Po planowanym wyłączeniu elektrowni „Bełchatów” oraz koniecznym wyłączeniu kolejnych bloków węglowych z powodów technologicznych staniemy wobec poważnych ograniczeń w dostawach prądu i drastycznego wzrostu cen energii w drugiej połowie lat trzydziestych. Nie tylko wpłynie to na zubożenie mieszkanek i mieszkańców Polski, ale też oznacza poważne problemy z opłacalnością produkcji w wielu sektorach gospodarki. Już dzisiaj zapowiedzi opóźnień w zakresie budowy elektrowni jądrowej wpływają zniechęcająco na inwestorów mogących lokować swoje przedsiębiorstwa w naszym kraju.

W związku z tym zwracam się do pani ministry z następującymi pytaniami. Jaki jest aktualny harmonogram budowy elektrowni jądrowej „Lubiatowo-Kopalino”? Kiedy poznamy model finansowania tej inwestycji? Pytam, bo w tym zakresie również są już opóźnienia. I na jakim etapie są prace nad tym modelem? Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Wicemarszałek Magdalena Biejat:

Dziękuję, Pani Senator.

Zapraszam teraz do zabrania głosu pana senatora Władysława Komarnickiego.

Senator Władysław Komarnicki:

Szanowna Pani Marszałek!

Zwracam się do pani minister zdrowia w imieniu stomatologów pracujących w Gorzowie Wielkopolskim, którzy borykają się z poważnym problemem, jakim jest niewypłacanie nadwykonań za dorosłych za I kwartał 2024 r. Do końca roku 2023 mieli płacone kwartalne nadwykonania za dorosłych, nie poinformowano ich wcześniej, że może nastąpić taka sytuacja, gorsza, niż była w 2023 r. Muszę przyznać, że w związku z tym niektórzy lekarze będą musieli brać urlopy z powodu braku pracy. Z kolei pacjenci zapisani np. na maj i czerwiec – to jest bardzo ważne – będą musieli mieć odwołane wizyty. Nadmieniam, że w naszym lubuskim oddziale mamy jeden z najniższych kontraktów przeliczeniowych na miesiąc, tj. 15 tysięcy 600 punktów na etat przeliczeniowy na miesiąc, a np. w województwie mazowieckim są to 24 tysiące punktów.

Chcę teraz przedstawić propozycje zmian w stomatologii w związku z kontraktami z Narodowym Funduszem Zdrowia w imieniu lekarzy i przedsiębiorców posiadających umowy z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Po pierwsze, chodzi o wypłacanie pieniędzy bez limitu na dzieci i młodzież co miesiąc. To bardzo ważne, bo do tej pory wypłacano je po kwartale i z poślizgiem ponadmiesięcznym. Nie powinno się obciążać podmiotów leczniczych kredytowaniem tak potężnych instytucji jak Narodowy Fundusz Zdrowia.

Po drugie, należy zwiększyć kontrakt miesięczny na lekarza, gdyż nie był on zmieniany od – uwaga – ponad 10 lat.

Po trzecie, Ministerstwo Zdrowia wyznacza limity minimalnych płac dla asystentek stomatologicznych, nie zapewniając dodatkowych środków na ich wynagrodzenia. Wszelkie podwyżki dotyczyły do tej pory lekarzy i to przeznaczone dla nich środki finansowe były zwiększane.

Po czwarte, podwyżki. W lipcu 2022 r. otrzymaliśmy podwyżkę o 23%. Z kolei podwyżka w lipcu 2023 r. – po 10 latach bez podwyżek – wynosiła 5% i nie pokrywała nawet 50% szalejącej inflacji.

Po piąte, nie ma realnych możliwości inwestowania w sprzęt ze względu na wysokie koszty prowadzenia firm. Narodowy Fundusz Zdrowia nie promuje inwestycji, a część gabinetów ma sprzęt z lat osiemdziesiątych. Podczas kontraktowania umów nie zwraca się uwagi na zasoby sprzętowe, wobec czego takie same kwoty otrzymują gabinety posiadające stary sprzęt i te posiadające nowy. Nie ma bodźca w kierunku inwestycji. Tworzy się coraz większa przepaść pomiędzy wyposażeniem prywatnych gabinetów i tych działających w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia.

Po szóste, podczas przyznawania podwyżek nie ma rozróżnienia na podmioty medyczne zatrudniające kilku lekarzy i asystentki oraz lekarzy prowadzących indywidualne praktyki.

Po siódme, sprzeciwiamy się pomysłowi dotyczącemu bonów stomatologicznych. Po zniesieniu limitów dla pracujących w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia nie będzie problemu z przyjmowaniem pacjentów. Ludzie mają poczucie, że ten pomysł wspiera lobby reprezentujące, z przykrością muszę to powiedzieć, gabinety prywatne.

Po ósme, jest sprawa powrotu do dopłat za wypełnienie światłoutwardzalne. Do nas przychodzą ludzie biedniejsi, np. nauczyciele, urzędnicy, pracownicy sklepów. Dla nich byłaby to duża ulga, a Narodowy Fundusz Zdrowia nie poniósłby dodatkowych kosztów.

Liczę, Pani Minister, na przychylne spojrzenie na poruszone kwestie i podjęcie stosownych kroków celem zaradzenia tej dramatycznej sytuacji, w jakiej znaleźli się przedsiębiorcy. Bardzo dziękuję za uwagę.

Wicemarszałek Magdalena Biejat:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Zapraszam panią senatorkę Joannę Sekułę.

(Senator Joanna Sekuła: Pan senator pierwszy.)

Pan senator Pęcherz. Zamienili się państwo, tak? Dobrze.

Senator Janusz Pęcherz:

Szanowna Pani Marszałkini!

Oświadczenie senatorskie kieruję do ministra sprawiedliwości Adama Bodnara i do rzecznika praw obywatelskich Marcina Wiącka.

Oświadczenie dotyczy nadmiernej i nieuzasadnionej dolegliwości związanej z zastosowaniem zabezpieczenia majątkowego w wyniku udzielonego poręczenia.

Moje oświadczenie opiera się na informacji udzielonej mi przez przedstawiciela sprzedających akcje spółki X – nazwa może być ujawniona – po półtorarocznym badaniu spółki przez audytora z listy tzw. piątki audytorów na zlecenie kupującego. Przed podpisaniem umowy zostały ustalone warunki gwarantujące rzetelne zdefiniowanie ceny końcowej, wynikające z zakończenia badania spółki w terminie 3 miesięcy po podpisaniu umowy. Umowa przewidywała również poręczenie składane przez 3 głównych akcjonariuszy oraz prezesa zarządu spółki. Wysokość poręczenia składanego przez prezesa zarządu wynosiła 30 milionów zł, a dotyczyło ono poprawności wszelkich złożonych oświadczeń i przedstawionych liczb. Okazało się, że po zawarciu transakcji spółka kupująca dopuściła się wielu nieprawidłowości i działań niedozwolonych, co doprowadziło do sytuacji, że sprzedający weszli ze stroną kupującą w spór, zgodnie z zawartą umową, i odwołali się jako sprzedający do trybunału arbitrażowego w Wiedniu z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu. Rozprawa arbitrażowa w pełni potwierdziła racje sprzedających, nie zaakceptowano skutków dokonanych korekt, jednak trwała ona aż 2 lata.

Jaka jest istota sprawy? Istotą jest przede wszystkim ułomność instytucji zabezpieczenia majątkowego. Po zrealizowaniu transakcji i przejęciu kontroli nad spółką kupujący dokonał wielu niedozwolonych korekt, obniżając w sposób niedozwolony cenę sprzedaży. Zlecił on ponowne badanie spółki audytorowi nieprzewidzianemu w zawartej umowie sprzedaży i uzyskał wycenę niższą od wyceny wcześniej zaakceptowanej przez obie strony, uwzględniającą niedozwolone korekty. Na tej podstawie kupujący przedstawił raport z wyceny spółki zlecony jednostronnie, niezgodnie z umową, i wystąpił do sądu z wnioskiem o zabezpieczenie ewentualnych roszczeń na majątku prezesa spółki. Uzyskał on pozytywny wyrok sądu na podstawie rozprawy niejawnej, bez żadnej informacji. O sprawie prezes dowiedział się od komornika zajmującego mu konta bankowe i znajdujące się na nich środki, hipoteki wszystkich nieruchomości, akcje należących do niego spółek, jakiekolwiek należności z tych spółek, pozbawiającego go środków do życia i realizowania biznesu. W konsekwencji, nie będąc winnym nikomu nawet złotówki, prezes pozbawiony został z dnia na dzień środków finansowych i możliwości dysponowania swoim majątkiem. Jest to sytuacja brzemienna w skutki. Prezes został pozbawiony możliwości finansowania prosperującej i rozwijającej się spółki, a w konsekwencji został zmuszony do ogłoszenia jej upadłości, nastąpiła utrata ok. 16 milionów zł inwestycji i zysków planowanych na kilka milionów złotych rocznie od 2022 r.

I jakie są wnioski? Zabezpieczenie majątkowe z pewnością jest i powinno być ważną instytucją tworzenia bezpiecznych warunków i komfortu obrotu gospodarczego. Jednak podejmowanie tak istotnych i daleko idących decyzji przez sąd bez żadnej konfrontacji i weryfikacji stanowiska drugiej strony wydaje się niesymetryczne i niedopuszczalne. Każdy sąd powinien rozważyć, czy pozbawiając kogokolwiek wszystkiego w sensie materialnym, nie wyrządza szkody obu stronom sporu, jednocześnie działając destrukcyjnie na przedmiot potencjalnego zabezpieczenia.

Uprzejmie proszę o podjęcie działań prawnych w celu niedopuszczenia w przyszłości do podobnych rozstrzygnięć. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Magdalena Biejat:

Dziękuję.

Czy pani senatorka Sekuła jest gotowa?

(Senator Joanna Sekuła: Tak.)

Dobrze. To zapraszam.

Senator Joanna Sekuła:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo!

Moje oświadczenie składam razem z panią senator Jolantą Hibner. Kierujemy je do pani minister Hennig-Kloski, a przed wszystkim do pana prof. Szczepańskiego, dyrektora Instytutu Ochrony Środowiska i jednocześnie doradcy prezydenta, członka rady do spraw środowiska.

Nasze oświadczenie dotyczy sytuacji na Odrze. Półtora miesiąca temu zorganizowałyśmy z panią senator posiedzenie zespołu do spraw innowacji, podczas którego omawialiśmy sprawy odrzańskie. Na tym posiedzeniu była obecna zarówno pani prezes „Wód Polskich”, jak i pan dyrektor Instytutu Ochrony Środowiska. Przedstawiane były tam nowe, bardzo obiecujące metody eliminacji sinic, z dobrą perspektywą usuwania również złotych alg. Takie badania zostały przeprowadzone. Te badania, przeprowadzone przez samych naukowców tworzących zespół innowacji w zakresie ochrony wód płynących i stojących, zostały przedstawione osobom decyzyjnym, w których kompetencjach jest ochrona Odry. Miałyśmy z panią senator ogromne nadzieje na to, że ci decydenci, którzy uczestniczyli w posiedzeniu tego zespołu, rzeczywiście podejmą z tym gronem ekspertów i naukowców współpracę i że badania nad skutecznością walki ze złotymi algami będą przeprowadzone z udziałem instytucji, które reprezentowali. Niestety, okazuje się, że do dnia dzisiejszego nic się nie wydarzyło, a badania, które naukowcy przeprowadzili własnym staraniem i na własny koszt, potwierdziły fakt, że ta metoda faktycznie złote algi eliminuje.

Dostajemy bezustannie informacje od pana prof. Wziątka, eksperta PZW, który również uczestniczył w posiedzeniu tego zespołu, że w Kanale Gliwickim i w Odrze pojawiły się już tony śniętych ryb. Prezes „Wód Polskich”, pani Kopczyńska, zapewniała nas, że są bardzo rozwinięte mechanizmy powiadamiania, monitorowania. Okazało się że w międzyczasie na Kanale Gliwickim był trzeci stopień zagrożenia i pomimo obowiązku powiadomienia społeczeństwa o tym fakcie taki komunikat nie został podany do wiadomości publicznej.

Zapytujemy więc zarówno Ministerstwo Infrastruktury, które nadzoruje „Wody Polskie”, jak i Ministerstwo Klimatu i Środowiska, które nadzoruje Instytut Ochrony Środowiska, o to, jakie działania zostały podjęte w celu ochrony wód. Bo oprócz informacji medialnych, w których pojawiają się doniesienia o tym, że za poprzednich rządów Ministerstwo Klimatu i Środowiska zleciło monitorowanie stanu wód, na co przeznaczono 250 milionów zł do dyspozycji Instytutu Rybołówstwa Śródlądowego, chcemy mieć pełną informację, o którą prosimy, na temat tego, jakie zostały podjęte działania i kto w tej chwili jest odpowiedzialny za tę katastrofę, która ma miejsce na Odrze. Dziękuję.

Wicemarszałek Magdalena Biejat:

Dziękuję, Pani Senator.

Proszę, pan senator Gawłowski.

Senator Stanisław Gawłowski:

Pani Marszałkini! Wysoka Izbo!

Ja swoje oświadczenie, a w zasadzie 2 oświadczenia kieruję do ministra infrastruktury.

Pierwsze oświadczenie dotyczy budowy kolejnego odcinka drogi S11 łączącej północ Polski z Wielkopolską, z Poznaniem i dalej z Katowicami.

Otóż realizowany jest odcinek od Kołobrzegu do granicy województwa zachodniopomorskiego, czyli obejmujący obwodnicę Szczecinka. Natomiast nie widać prac na kolejnych odcinkach, które już zaczynają się na odcinku od granicy województwa zachodniopomorskiego z Wielkopolską do Poznania. Przed nami kolejny sezon letni. Przed nami kolejne setki tysięcy samochodów, które z centrum Polski pojadą nad polskie morze. Nierozwiązanie problemu związanego z budową drogi szybkiego ruchu będzie się przyczyniać do zwiększonej wypadkowości, a także utrudni rozwój regionu całej północnej Polski i regionów nadjeziornych Pojezierzy Wałeckiego, Drawskiego czy Szczecineckiego.

Proszę o informację, na jakim etapie są planowane prace związane z budową drogi S11 od granicy województwa zachodniopomorskiego do Poznania i dalej do Katowic. To jest pierwsze oświadczenie.

Drugie oświadczenie jest związane z budową dworca kolejowego w Koszalinie.

Otóż poprzedni rząd tak sprawnie wziął się do roboty, że skutecznie rozpoczął inwestycję i zrealizował pierwszą część: rozebrał dworzec. W tej chwili nic tam nie ma. Jak donoszą lokalne media, prace idą wolno, budowa jest w opłakanym stanie.

Proszę o informację, na jakim etapie są prace związane z budową dworca kolejowego w Koszalinie. Czy pojawiły się tam trudności? Czy skutkiem tego będzie przedłużenie realizacji inwestycji? Czy skutkiem tego będzie także zwiększenie kwot przeznaczonych na budowę nowego dworca kolejowego w Koszalinie? Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Magdalena Biejat:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Zapraszam do wygłoszenia oświadczenia senatora Krzysztofa Bieńkowskiego.

Senator Krzysztof Bieńkowski:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Szanowni Państwo!

Chciałbym wyrazić zdecydowany sprzeciw wobec zapowiadanego przez Izrael kolejnego ataku na Strefę Gazy.

Armia Izraela zamierza zaatakować Rafah, gdzie schroniło się wiele kobiet i dzieci. Atak ten będzie bestialskim potraktowaniem ludności cywilnej.

Dlatego też apeluję, również do rządu amerykańskiego, o zaprzestanie dostaw broni do Izraela w związku z tymi planowanymi bestialskimi atakami. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Magdalena Biejat:

Bardzo dziękuję, Panie Senatorze.

Jako ostatni swoje oświadczenie przedstawi pan senator Jacek Trela.

Senator Jacek Trela:

Pani Marszałek!

Swoje oświadczenie kieruję do ministry rodziny, pracy i polityki społecznej.

Zagadnienie poruszane przeze mnie odnosi się do położenia osób w spektrum autyzmu i ich opiekunów w sytuacji postępowania przed powiatowymi bądź miejskimi zespołami do spraw orzekania o niepełnosprawności.

Niepełnosprawność dziecka co do zasady orzeka się na czas nie dłuższy niż do ukończenia szesnastego roku życia. Po ukończeniu szesnastego roku życia osoba w spektrum autyzmu podlega kolejnym badaniom, które zarządzane są średnio raz na 3 lata. Opiekun osoby z niepełnosprawnością jest zobowiązany do dostarczenia pełnej dokumentacji medycznej, zaświadczeń od całej gamy specjalistów, w tym psychiatrów, psychologów, pedagogów, logopedów, specjalistów zaburzeń sensorycznych, nauczyciela wychowawcy i nauczyciela wspomagającego, pracujących ze swoimi pacjentami od lat i znających ich.

Czy nierokujące poprawy zaburzenie, takie jak autyzm, wymaga powtarzania postępowania przed zespołem do spraw orzekania o niepełnosprawności? Czy nie byłoby wystarczające orzecznictwo jednorazowe do szesnastego roku życia i jednorazowe po szesnastym roku życia, zważywszy na to, że stan zdrowia osoby w spektrum autyzmu nie ulegnie poprawie, a wręcz może wystąpić regres? Czy są plany ministerstwa dotyczące wprowadzenia zmian legislacyjnych w omawianym zakresie? Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Magdalena Biejat:

Bardzo dziękuję.

Zgłosił się jeszcze senator Bieńkowski, z jeszcze jednym oświadczeniem.

Senator Krzysztof Bieńkowski:

Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Szanowni Państwo!

Chciałbym złożyć oświadczenie dotyczące planowanej budowy linii kolejowej Zegrze – Przasnysz.

W ramach programu rządowego Kolej+ były planowane zaprojektowanie, wyznaczenie trasy, wykup gruntów. Środki na to już zostały przeznaczone, wniosek przeszedł całą ścieżkę formalną. Środki zostały przyznane, a samorządy z północnego Mazowsza w liczbie 17 porozumiały się, żeby zapewnić wkład własny na realizację tego projektu, po czym słyszymy od wiceministra infrastruktury w nowym rządzie, że rozważane jest wycofanie się z tego projektu. Byłby to skandal, byłoby to niesprawiedliwe wobec mieszkańców północnego Mazowsza z tego względu, że kolej jest zdobyczą cywilizacyjną, byłaby też oknem na świat dla wszystkich mieszkańców powiatu pułtuskiego, również Serocka, powiatu makowskiego, powiatu przasnyskiego, którzy mogliby w łatwy sposób dzięki tej linii kolejowej dostać się do Warszawy.

Pytanie o to, czy na pewno ta linia jest opłacalna, jest czymś takim, jak pytanie o to, czy budowa dróg jest opłacalna albo budowa linii energetycznych. Gdybyśmy zastanawiali się, czy dana linia energetyczna jest rentowna, to pewnie do 20% gospodarstw domowych prąd w ogóle by nie docierał. Myślenie w taki sposób o rozwoju naszego kraju i infrastruktury jest niedorzeczne.

Dlatego zwracam się do ministerstwa z apelem o wycofanie się z tego typu wypowiedzi. Nie służą one realizacji projektu ani zaufaniu samorządów, które wspólnie działają na rzecz realizacji tej linii kolejowej. Mieszkańcy północnego Mazowsza czekają na budowę tej linii i dalsze wspomaganie przez rząd realizacji tego projektu. Dziękuję bardzo.

Wicemarszałek Magdalena Biejat:

Dziękuję, Panie Senatorze.

Na tym wyczerpaliśmy listę senatorów i senatorek, którzy składali dzisiaj oświadczenia.

Informuję, że protokół jedenastego posiedzenia Senatu Rzeczypospolitej Polskiej XI kadencji zostanie udostępniony senatorom w terminie 30 dni po posiedzeniu Senatu w Biurze Prac Senackich, pokój nr 255.

Zamknięcie posiedzenia

Zamykam jedenaste posiedzenie Senatu XI kadencji.

(Wicemarszałek trzykrotnie uderza laską marszałkowską)

(Koniec posiedzenia o godzinie 11 minut 38)