Zapis stenograficzny

– posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności (155.)

w dniu 7 maja 2019 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o podatku od wydobycia niektórych kopalin (druk senacki nr 1158, druki sejmowe nr 3312, 3377 i 3377-A).

2. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o informowaniu o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię oraz o kontroli realizacji programu znakowania urządzeń biurowych oraz niektórych innych ustaw (druk senacki nr 1159, druki sejmowe nr 3314 i 3369).

3. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (druk senacki nr 1153, druki sejmowe nr 3302 i 3335).

(Początek posiedzenia o godzinie 16 minut 34)

(Posiedzeniu przewodniczy zastępca przewodniczącego Adam Gawęda)

Zastępca Przewodniczącego Adam Gawęda:

Szanowni Państwo!

Otwieram posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności.

Kilka słów o porządku. Dzisiaj w porządku obrad mamy rozpatrzenie kilku ustaw. W punkcie pierwszym – rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o podatku od wydobycia niektórych kopalin, druk senacki nr 1158, druki sejmowe nr 3312, 3377 i 3377-A. W punkcie drugim – rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o informowaniu o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię oraz o kontroli realizacji programu znakowania urządzeń biurowych oraz niektórych innych ustaw. I w punkcie trzecim – rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej.

Czy są uwagi do porządku obrad? Nie ma.

Mam pytanie: czy w posiedzeniu komisji biorą udział lobbyści? Nie.

A zatem przystępujemy do realizacji przedstawionego porządku obrad.

Witam na samym początku pana ministra energii, pana Tadeusza Skobla. Witam pana Waldemara Łagodę z Ministerstwa Energii, zastępcę dyrektora. Witam serdecznie. Witam panią naczelnik wydziału, panią Mariolę Linkiewicz, również z Ministerstwa Energii. Witam panią dyrektor Annę Kowalczyk-Markowską z Ministerstwa Finansów. Witam serdecznie. Witam wiceprezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, pana Michała Holeksę. Witam serdecznie. Bardzo serdecznie witam przedstawiciela Sejmu, posła sprawozdawcę, pana Krzysztofa Kubowa. Witam bardzo serdecznie, Panie Pośle. Witam głównego specjalistę w Urzędzie Ochrony Konkurencji i Konsumentów, pana Marcina Machonia. Witam dyrektora z Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów… Przepraszam, nie w tej kolejności przywitałem, Panie Dyrektorze, bardzo przepraszam. Witam pana dyrektora Piotra Pełkę. I witam oczywiście naszego legislatora, pana mecenasa Macieja Telca.

Punkt 1. porządku obrad: rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o podatku od wydobycia niektórych kopalin (druk senacki nr 1158, druki sejmowe nr 3312, 3377 i 3377-A)

A zatem przystępujemy do punktu pierwszego porządku obrad: rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o podatku od wydobycia niektórych kopalin. To ustawa, która generalnie w trakcie prac sejmowych nie budziła większych zastrzeżeń, w zasadzie żadnych zastrzeżeń. Jest to ustawa, która obniża stawki podatku od wydobycia niektórych kopalin poprzez zmniejszenie współczynników przyjmowanych do obliczenia stawki podatku od wydobycia miedzi i od wydobycia srebra.

Na samym początku bardzo proszę o przedstawienie tej ustawy przez pana posła Krzysztofa Kubowa.

Bardzo proszę.

Poseł Krzysztof Kubów:

Panie Przewodniczący! Szanowna Komisjo!

Omawiana ustawa nowelizuje ustawę z dnia 2 marca 2012 r. o podatku od wydobycia niektórych kopalin. Tak jak pan przewodniczący tu wspomniał, ustawa dotyczy obniżenia o 15% wymiaru podatku od wydobycia niektórych kopalin. Sytuacja finansowa KGHM jest trudna, są to reperkusje związane z inwestycjami zagranicznymi podjętymi w latach 2011–2015, które pochłonęły łącznie ponad 19 miliardów zł. KGHM w tym samym czasie zadłużył się na ponad 7 miliardów zł. I ta propozycja obniżenia podatku miedziowego o 15% wychodzi naprzeciw tej trudnej sytuacji. W skali roku to będzie w okolicach 240 milionów zł mniej, co pozwoli KGHM na stabilne patrzenie w przyszłość i na sukcesywne realizacje różnych inwestycji.

Oczywiście uzasadnienie szanownej komisji jest zawarte w projekcie nowelizacji. Tak że jak są jeszcze jakieś pytania, to bardzo proszę.

Zastępca Przewodniczącego Adam Gawęda:

Bardzo serdecznie dziękuję, Panie Pośle.

Oczywiście przepraszam, ale panowie senatorowie tam daleko, na horyzoncie usiedli… Witam gospodarzy, senatorów Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności.

Bardzo proszę o przedstawienie stanowiska Ministerstwa Energii.

Panie Ministrze, bardzo proszę.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Energii Tadeusz Skobel:

Szanowny Panie Przewodniczący! Panie i Panowie Senatorowie!

Jako przedstawiciel wnioskodawców przedstawiam państwu ustawę o zmianie ustawy o informowaniu o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię, oraz…

(Senator Kazimierz Kleina: Ale przecież mówimy o innej ustawie, Panie Ministrze.)

Ja zrozumiałem, że przechodzimy do kolejnego punktu.

(Zastępca Przewodniczącego Adam Gawęda: Teraz ustawa o podatku od wydobycia niektórych kopalin.)

(Senator Kazimierz Kleina: To nie ta ustawa.)

Ja rozumiem, tylko że my jak gdyby nie mieliśmy tutaj punktu, w którym mieliśmy się do tego odnieść. My ze swojej strony nie zgłaszamy uwag do tej ustawy.

Zastępca Przewodniczącego Adam Gawęda:

Bardzo serdecznie dziękuję.

Ministerstwo Energii nie zgłasza uwag.

Wiem, że Ministerstwo Finansów również. Gdyby pani dyrektor zechciała zabrać głos, to bardzo proszę. Ale wiem, że Ministerstwo Finansów nie zgłaszało uwag do tej ustawy.

Zastępca Dyrektora w Departamencie Podatku Akcyzowego w Ministerstwie Finansów Anna Kowalczyk-Markowska:

Dziękuję, Panie Przewodniczący.

Szanowna Komisjo!

W zakresie tej ustawy nie zostało jeszcze przygotowane stanowisko rządu, tak więc z przyczyn formalnych nie mogę takiego stanowiska zaprezentować.

Zastępca Przewodniczącego Adam Gawęda:

Dziękuję bardzo.

A zatem otwieram dyskusję.

Czy ktoś z panów senatorów…

Bardzo proszę, pan senator Kleina.

Senator Kazimierz Kleina:

Panie Przewodniczący! Panie Ministrze! Szanowni Państwo!

Właśnie tę kwestię formalną podnosiłem na posiedzeniu Komisji Budżetu i Finansów Publicznych. Pan minister przedstawił stanowisko, ale w stosunku do ustawy, która ma być procedowana jako następna, w związku z którą pan minister został tutaj zaproszony. Tak więc ta opinia pana ministra w związku z tą ustawą chyba nie jest, że tak powiem… Tego nie zrozumiałem. Pan przedstawił tytuł ustawy z drugiego punktu, a mówi, że nie wnosi uwag do tego punktu. Tak więc tej sprawy do końca nie rozumiem.

No, ale właśnie chciałbym powiedzieć, że w sprawie, która ma istotne skutki dla budżetu państwa, ponieważ chodzi o obniżenie podatku… Nie ma stanowiska rządu w tej sprawie. No, wydaje mi się, że to jest sprawa podstawowa, elementarna. Zawsze do tej pory było tak, że w stosunku do każdej ustawy było stanowisko rządu, a przynajmniej ministra właściwego dla tej ustawy. A tutaj nie ma żadnego stanowiska, ani ministra, ani rządu jako całości. Tak więc taki sposób procedowania nad ustawą budzi co najmniej wątpliwości. I ja tego nie rozumiem. Proszę, żeby pan przewodniczący wyjaśnił tę kwestię. Jak mówię, do tej pory takiej praktyki nie było.

Zastępca Przewodniczącego Adam Gawęda:

Dziękuję bardzo.

Oczywiście bardzo proszę również o przedstawienie opinii Biura Legislacyjnego. Wspomnę tylko, że w uwagach szczegółowych… że ustawa nie budzi zastrzeżeń legislacyjnych. Ale jeśli pan mecenas zechciałby zabrać głos odnośnie do tego punktu, to bardzo proszę.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Mirosław Reszczyński:

Szanowni Państwo! Panie Przewodniczący! Panowie Senatorowie!

Tak jak pan przewodniczący zauważył, biuro nie zgłasza uwag do omawianej ustawy.

Dziękuję bardzo.

Zastępca Przewodniczącego Adam Gawęda:

Dziękuję bardzo.

Do biura Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności nie wpłynęły żadna uwaga ani żadne zastrzeżenie co do procedowanej ustawy, przyjętej przez Sejm, a w związku z tym ja nie mam podstaw, żeby tej ustawy dalej nie procedować. Tym bardziej że została ona do nas skierowana do rozpatrzenia w trybie przewidzianym regulaminem Senatu. W związku z tym nad tą ustawą procedujemy. Jak rozumiem, gdyby były zastrzeżenia, to takie zastrzeżenia z Ministerstwa Finansów by do nas wpłynęły. Ale ja rozumiem, Panie Senatorze…

(Senator Kazimierz Kleina: Panie Przewodniczący…)

Bardzo proszę.

Senator Kazimierz Kleina:

Tutaj nie ma nic do rozumienia. W każdej sprawie przy okazji procedowania nad ustawą jest zawsze stanowisko rządu. A jeżeli nie ma stanowiska rządu, to jest minister właściwy dla tej sprawy. I tu po prostu… Tak więc pan tutaj, no, trochę wprowadza nas w błąd. Ja nie mówię, żeby przerywać to procedowanie, nawet nie mówię, że jestem przeciwny tej ustawie, tylko że sposób procedowania nad tą ustawą jest absolutnie kompromitujący. Ustawa, której skutkiem jest ograniczenie dochodu budżetu państwa o, jak zostało tutaj powiedziane przez pana posła, około 240 milionów zł w skali roku… No, to jest, jak się wydaje, spora kwota. To nie jest decyzja dotycząca 1 miliona zł z punktu widzenia budżetu państwa czy jakiejś innej kwoty, ale chodzi o ćwierć miliarda złotych. Tak więc wydaje się, że w takich sprawach stanowisko rządu powinno być. No, jakżeż by inaczej nad takimi sprawami dyskutować. Myśmy w podobnej sytuacji byli dzisiaj postawieni na posiedzeniu Komisji Budżetu i Finansów Publicznych. Ja tego nie rozumiem, czegoś takiego nie było do tej pory. Czy nie można po prostu zrobić ustawy normalnie? To jest dziwna sprawa.

Zastępca Przewodniczącego Adam Gawęda:

Panie Senatorze, przede wszystkim chciałbym tutaj mocno zaprotestować. Nie wprowadzam nikogo w błąd. Przedstawiłem tylko tok procedowania nad tą ustawą i poinformowałem pana senatora, że na ręce sekretariatu Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności nie wpłynęły żadna opinia, żadna uwaga ani też żadne zastrzeżenie. Co do projektu ustawy to przypomnę jeszcze raz, że był to projekt poselski. Marszałek Sejmu skierował ten projekt do pierwszego czytania na posiedzeniu Sejmu, które odbyło się 3 kwietnia 2019 r. Prace sejmowe po pierwszym czytaniu prowadziła Komisja Finansów Publicznych. Komisja po rozpatrzeniu projektu ustawy na posiedzeniach 10 i 11 kwietnia wniosła o jego uchwalenie w brzmieniu zawartym w sprawozdaniu. Na etapie prac komisji wydłużono okres vacatio legis tej ustawy oraz wprowadzono poprawkę o charakterze redakcyjno-doprecyzowującym. Z informacji, które posiadam, wynika, że nie było też uwag w głosowaniu. Nie wiem, czy przegłosowano jednomyślnie – to może pan poseł by powiedział – ale ta ustawa została przyjęta bez głosów sprzeciwu.

Teraz proszę o zabranie głosu pana posła.

Poseł Krzysztof Kubów:

Bez głosów sprzeciwu, tak, Panie Przewodniczący, dokładnie, potwierdzam to. 407 parlamentarzystów zagłosowało za nowelizacją tej ustawy. Wśród parlamentarzystów, którzy głosowali za tym projektem ustawy – tu chcę trochę uspokoić pana senatora – byli też członkowie rządu. Dziękuję.

Zastępca Przewodniczącego Adam Gawęda:

Dziękuję bardzo.

W kolejności pan senator Peczkis i później pan senator, profesor Probierz.

Senator Grzegorz Peczkis:

Ja chciałbym tylko powiedzieć, że są takie ustawy, które nie wzbudzają kontrowersji, które przeszły przez Sejm, które legislator opisał krótką klauzulą „ustawa nie budzi zastrzeżeń legislacyjnych”… No, nie budzi zastrzeżeń i w związku z tym… Takie ustawy też się pojawiają. A jeżeli budzi zastrzeżenia, to należy wnieść poprawki. Taka jest procedura. Trzeba albo zgłosić poprawki, albo zgłosić zastrzeżenia. I ja uważam, Panie Przewodniczący, że można śmiało przejść do głosowania. Dlatego że jeżeli ktoś ma jakieś wątpliwości, chce wnieść poprawki… Jeżeli ich nie ma, to tylko dobrze to świadczy o ustawie, że opozycja nie wypracowała… To nie jest ustawa pisana z dnia na dzień. Skoro nie wypracowano poprawek, to znaczy to, że ustawa jest po prostu bardzo dobra. Dziękuję.

Zastępca Przewodniczącego Adam Gawęda:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze, za ten głos.

Ja oczywiście też idę w tym kierunku. Ale nie chcę ograniczać wystąpień panów senatorów. W związku z tym przeszedłem do dyskusji i oczekuję właśnie, że jeśli ktoś będzie miał jakiekolwiek merytoryczne uwagi do tego, to je zgłosi.

Ale w kolejności był najpierw pan profesor, pan senator Probierz. Bardzo proszę.

Senator Krystian Probierz:

Panie Przewodniczący, ja mam tylko taką uwagę techniczną. Bo w ustawie pojawia się określenie „średnia cena srebra”. Jak ta średnia będzie liczona? W jakim przedziale czasu? W jaki sposób? Dziękuję.

Zastępca Przewodniczącego Adam Gawęda:

Dziękuję bardzo.

Czy pan poseł sprawozdawca jest w stanie na to pytanie odpowiedzieć?

Poseł Krzysztof Kubów:

Ministerstwo Finansów w każdym roku będzie o tym informowało obwieszczeniem.

Zastępca Przewodniczącego Adam Gawęda:

Dziękuję bardzo.

I pan senator Kleina.

Senator Kazimierz Kleina:

Pan senator próbuje mi wmówić rzeczy, których ja nie mówię. Ja nie mam uwag do tej ustawy. Wsłuchuję się w to, co mówi Biuro Legislacyjne. Ja mówię o całkiem innym problemie. Mówię o sposobie procedowania. Skoro ustawa była procedowana tak długo, jak mówią pan przewodniczący i pan poseł, to dlaczego nie ma stanowiska rządu, a choćby ministra właściwego dla tej ustawy w tej sprawie? To jest sprawa niezrozumiała. Ja przecież wiem, jak głosowano w Sejmie. Wiem, że tam 407 osób było za tą ustawą, kilkanaście osób się wstrzymało w tej sprawie. I oczywiście można powiedzieć, że każde obniżenie podatków jest korzystne, że to jest dobrze. Tylko że w takich sprawach, no, co do zasady powinno być stanowisko ministra finansów, ponieważ chodzi o obniżenie dochodu budżetu państwa. Jeżeli ktoś tego nie rozumie, to nie wie, na czym to wszystko polega. Ja przepraszam, że tak mówię, w taki sposób. Takiej praktyki do tej pory… No, nie wiem, może była, nie wiem. Ale przynajmniej za mojej pamięci czegoś takiego nie było, także w czasach rządu PiS. Po prostu chodzi mi o pewną zasadę, która powinna obowiązywać za każdym razem. Zresztą pan też wykonał dzisiaj ten sam ruch, ten sam gest: zapytał pan pana ministra, jakie jest stanowisko rządu w tej sprawie. A pan minister, że tak powiem, mając myśl w innym miejscu, zaczął mówić od razu o tej swojej ustawie. Tak że odruch pana przewodniczącego był absolutnie naturalny. Tak się zawsze robi na posiedzeniach komisji. A teraz po prostu wyszło z tego takie coś. Tyle.

Zastępca Przewodniczącego Adam Gawęda:

Dziękuję bardzo, Panie Senatorze.

(Senator Kazimierz Kleina: Nie składam poprawki, nie mówię o żadnych wnioskach legislacyjnych…)

Pragnę tylko…

(Senator Kazimierz Kleina: Nie to było problemem.)

Dziękuję Panie Senatorze.

Pragnę tylko przypomnieć, że pan minister nie wniósł uwag do tej ustawy. I na tym bym zakończył tę dyskusję, bo ona nie wnosi żadnej propozycji zmian. Przyjmuję tę uwagę i to spostrzeżenie.

A zatem jeśli nie ma…

(Senator Kazimierz Kleina: Minister mówił o innej ustawie…)

Ale do tej ustawy, o której teraz mowa, nie wniósł uwag. I to zostało tutaj mocno podkreślone i ja to przyjąłem w sposób oczywisty. Chyba, że pan minister ma tutaj jeszcze coś do uzupełnienia.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Energii Tadeusz Skobel:

Nie, jeszcze raz potwierdzam, że do tej ustawy, właśnie do tej, o której rozmawialiśmy, Ministerstwo Energii nie wnosi uwag.

Zastępca Przewodniczącego Adam Gawęda:

Dziękuję bardzo.

Jednoznacznie to wybrzmiało.

A zatem chciałbym złożyć wniosek o zamknięcie dyskusji w tym momencie. Bo nie wnoszą państwo senatorowie uwag do tej ustawy. Chyba że jest głos sprzeciwu. Nie ma.

A zatem przystępujemy do głosowania.

Wnioskuję o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Kto jest za przyjęciem ustawy bez poprawek? (6)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał? (1)

1 senator się wstrzymał. Ustawa została przyjęta.

Teraz senator sprawozdawca. Czy ktoś z panów…

(Senator Kazimierz Kleina: Grzegorz Peczkis.)

(Głos z sali: Probierz.)

Pan senator Probierz.

Czy pan senator Probierz się zgadza?

(Senator Krystian Probierz: Tak.)

Dziękuję bardzo.

Punkt 2. porządku obrad: rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o informowaniu o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię oraz o kontroli realizacji programu znakowania urządzeń biurowych oraz niektórych innych ustaw (druk senacki nr 1159, druki sejmowe nr 3314 i 3369).

A zatem przystępujemy do drugiego punktu porządku dzisiejszego posiedzenia komisji: rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o informowaniu o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię oraz o kontroli realizacji programu znakowania urządzeń biurowych oraz niektórych innych ustaw.

W tym miejscu gratuluję i bardzo serdecznie witam pana ministra, profesora Andrzeja Stanisławka, przewodniczącego komisji. Bardzo się cieszę, że pan minister, pan przewodniczący jest z nami na posiedzeniu komisji.

A zatem drugi punkt, przystępujemy do rozpatrzenia.

W tym momencie, Panie Ministrze, bardzo proszę o przedstawienie stanowiska.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Energii Tadeusz Skobel:

Dziękuję za udzielenie głosu.

To jest ta ustawa, do której Ministerstwo Energii chciało się merytorycznie odnieść. Ona jest właściwa dla tego ministerstwa. Jako przedstawiciel wnioskodawców przedstawiam państwu ustawę o zmianie ustawy o informowaniu o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię oraz o kontroli realizacji programu znakowania urządzeń biurowych oraz niektórych innych ustaw.

Celem ustawy jest zapewnienie prawidłowego stosowania przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1364 z 4 lipca 2017 r., które ustanowiło ramy etykietowania energetycznego i uchyliło poprzednią dyrektywę nr 30 z 2010 r. Rozporządzenie unijne będzie dla Komisji Europejskiej podstawą do wydawania nowych aktów delegowanych określających wymagania etykietowania energetycznego na poszczególne grupy produktowe, zastępujących i uchylających dotychczasowe akty delegowane, wydane na podstawie dotychczasowej dyrektywy. Obecnie wymogami w zakresie etykietowania energetycznego objętych jest 15 grup produktów. Przepisy wprowadzają zmiany dotyczące skali od A o G, a nie, jak dotychczas od A+++ do G, choć kolorystyka klas energetycznych pozostaje taka sama: kolor ciemnozielony to klasa najbardziej efektywna energetycznie, a kolor czerwony – najmniej efektywna energetycznie.

Pierwsza zmiana skali obejmie wszystkie etykietowane produkty i nastąpi w różnych terminach, zależnie do kategorii, do której one należą. Nowe etykiety energetyczne będą stosowane równolegle ze starymi do czasu ich całkowitego wycofania w wyznaczonych okresach przejściowych. Zgodnie z nowymi wymogami na nowej etykiecie klasa energetyczna A na początku pozostanie klasą pustą. Oznacza to, że na rynku nie będzie dostępnych produktów w klasie A. A zatem najwyższą dostępną na rynku będzie klasa energetyczna B. Dodatkowo w przypadku produktów, w stosunku do których oczekuje się, że technologia będzie rozwijać się szybciej, w momencie wprowadzenia etykiety puste będą klasy energetyczne A i B, a najwyższą dostępną na rynku klasą będzie klasa C.

Rozporządzenie daje Komisji Europejskiej mandat do objęcia wymaganiami etykietowania energetycznego także nowych grup produktów.

Chociaż rozporządzenie unijne obowiązuje bezpośrednio, to jednak niezbędne jest uchwalenie stosownych zmian na poziomie ustawodawstwa krajowego w celu zapewnienia stosowania niektórych przepisów. Projektowana regulacja będzie oddziaływała przede wszystkim na organy kontrolujące oraz organ monitorujący system kontroli produktów zużywających energię. Pośrednio będzie wpływać także na dostawców oraz sprzedawców tych produktów, w wyniku prowadzonej kontroli dostawcy i sprzedawcy mogą bowiem zostać obciążeni karami finansowymi za nieprzestrzeganie przepisów ustawy. Na podstawie nowej ustawy dotychczasowe zadania kontrolne w zakresie spełniania wymagań dotyczących etykietowania, a także w zakresie monitorowania będą prowadzone w podobnym zakresie.

W nowelizacji dokonano zmian obecnej ustawy w celu zapewnienia spójności terminologii z terminologią rozporządzenia unijnego. Ze względu na potrzebę uniknięcia podwójnej regulacji uchylony został rozdział 2 ustawy, jako że przepisy dotyczące obowiązków dostawców i sprzedawców zostały już określone w rozporządzeniu unijnym. Z kolei ustanawiając zakres obowiązków podlegających kontroli, dokonano odesłania do konkretnych przepisów rozporządzenia unijnego oraz obowiązków wynikających z aktów delegowanych, wydanych na podstawie art. 16 tego rozporządzenia. Ustawa wdraża też art. 7, ust. 3 rozporządzenia unijnego poprzez zobowiązanie ministra właściwego do spraw energii do prowadzenia działań edukacyjno-informacyjnych związanych z przeskalowaniem etykiet efektywności energetycznej.

Zapewnienie ciągłości nadzoru produktów związanych z energią powinno mieć pozytywny wpływ na odbiór społeczny systemu etykietowania efektywności energetycznej. Pośrednio będzie też motywować przedsiębiorców do przestrzegania obowiązków w zakresie etykietowania, które wynikają z rozporządzenia unijnego oraz aktów delegowanych. W efekcie przyczyni się to do lepszej jakości produktów na rynku. Etykiety energetyczne ułatwiają konsumentom wybór produktu, który zużywa mniej energii, ale mogą również zachęcać przedsiębiorstwa do inwestowania w opracowywanie energooszczędnych produktów. Według szacunków związku pracodawców – producentów AGD wymiana sprzętu AGD w gospodarstwach domowych na sprzęt charakteryzujący się najwyższą klasą efektywności energetycznej w Polsce pozwoliłaby uzyskać oszczędności energii elektrycznej na poziomie 5 TWh rocznie.

Na zakończenie pragnę podkreślić, że Komisja Europejska prowadzi coroczny monitoring wypełniania przez państwa członkowskie obowiązków nadzoru rynku, m.in. w zakresie spełniania wymagań dotyczących etykietowania energetycznego. W przypadku stwierdzenia braku prowadzenia kontroli produktów wykorzystujących energię, w odniesieniu do których wydane zostały akty delegowane, istnieje zagrożenie wdrożenia przez Komisję Europejską postępowania zmierzającego do wezwania do usunięcia uchybienia na mocy art. 258 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Ważne jest zatem możliwie pilne uchwalenie przedstawionej ustawy. Dziękuję bardzo.

Zastępca Przewodniczącego Adam Gawęda:

Dziękuję bardzo, Panie Ministrze.

Proszę Biuro Legislacyjne o przedstawienie opinii.

Bardzo proszę, Pani Mecenas.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Iwona Kozera-Rytel:

Dziękuję bardzo, Panie Przewodniczący.

Wysoka Komisjo, Szanowni Państwo, Biuro Legislacyjne nie zgłasza uwag do ustawy.

Zastępca Przewodniczącego Adam Gawęda:

Dziękuję bardzo.

Otwieram dyskusję.

Bardzo proszę, pan senator Piecha.

Senator Wojciech Piecha:

Ja mam pytanie do pana ministra. Pan powiedział, że oszczędności wynosiłyby 5 TWh energii elektrycznej rocznie. A ile trzeba by włożyć, ażeby ten sprzęt wymienić? Ile energii pochłonęłaby wymiana tego sprzętu?

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Energii Tadeusz Skobel:

Znaczy jeśli chodzi o energię, to ja mogę tylko podać, jaka dzisiaj jest różnica między tym, co zużywają sprzęty AGD np. w postaci lodówek. Te najbardziej energochłonne zużywają 900 kWh na sztukę, a te najmniej energochłonne – 130 kWh, czyli 7 razy mniej. To można oczywiście przeliczyć na złotówki i oszacować, że to są 7 razy mniejsze koszty po wymianie tego sprzętu. A co do kwestii ceny w odniesieniu do produktu, trudno jest jednoznacznie określić, jaka to będzie wielkość, ponieważ cena samych produktów jest różna, w zależności od firmy. Sami państwo wiecie, że takie same produkty o tej samej klasie, ale o różnych nazwach, różnych firm, no, różnie kosztują, że tak się wyrażę. Tak że nie da się wprost odpowiedzieć na to pytanie, ile to kosztuje. W każdym razie ważne jest, że możliwość redukcji zużycia energii jest znacząca i to można wykorzystać w działaniu na rzecz obniżenia energochłonności, obniżenia zużycia energii elektrycznej w Polsce. To jest, jak myślę jeden z ważnych aspektów, które również należy uwzględnić przy rozpatrywaniu tej ustawy.

Zastępca Przewodniczącego Adam Gawęda:

Dziękuję bardzo.

Czy jeszcze są głosy w dyskusji? Nie.

A zatem zamykam dyskusję i przystępujemy do głosowania.

Wnoszę o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Kto jest za przyjęciem ustawy bez poprawek? (7)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał? (1)

Ustawa została przyjęta przez Komisję Gospodarki Narodowej i Innowacyjności.

Czy jest ktoś chętny do bycia sprawozdawcą?

To może ja. Wyrażam zgodę.

Punkt 3. porządku obrad: rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (druk senacki nr 1153, druki sejmowe nr 3302 i 3335).

A zatem przystępujemy do punktu trzeciego dzisiejszego porządku posiedzenia komisji: rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej; druk senacki nr 1153, druki sejmowe nr 3302 i 3335.

Proszę o przedstawienie stanowiska do tej ustawy.

Bardzo proszę.

Wiceprezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów Michał Holeksa:

Panie Przewodniczący! Szanowni Panowie Senatorowie!

Ustawa o zmianie ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej ma na celu przede wszystkim dostosowanie jej przepisów do rozporządzenia Komisji Unii Europejskiej nr 1407/2013 z 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis oraz rozporządzenia Komisji Unii Europejskiej nr 651/2014 uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 traktatu, wprowadzenie zmian w zakresie informacji przedstawionych przez podmioty ubiegające się o pomoc publiczną, zmianę sposobu przekazywania sprawozdań prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów przez podmioty udzielające pomocy publicznej, uchylenie rozdziału 5, regulującego kwestię prowadzenia postępowań w zakresie pomocy publicznej przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej przez prezesa UOKiK, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie – ministra właściwego do spraw rolnictwa, a także dostosowanie zawartych w zmienianej ustawie odesłań do aktualnych przepisów prawa unijnego.

Jeżeli chodzi o dostosowanie przepisów tej ustawy do rozporządzenia Komisji, to w art. 5 nowelizowanej ustawy uchylone zostały ust. 1 i 2 dotyczące kumulacji pomocy de minimis. Należy zauważyć, że zasady kumulacji pomocy są zawarte we właściwych przepisach unijnych określających warunki udzielania pomocy publicznej. W związku z tym nie jest konieczne określenie zasad kumulacji pomocy w przepisach nowelizowanej ustawy.

W art. 37 ust. 1 oraz 2 nowelizowanej ustawy zobowiązano podmioty ubiegające się o pomoc de minimis, jak również o pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie, do przedstawiania wszystkich uzyskanych zaświadczeń – alternatywnie: oświadczeń – o każdej pomocy de minimis, w tym w rolnictwie lub rybołówstwie. Zgodnie z przepisami rozporządzenia Komisji nr 1407/2013 przy obliczaniu wartości pomocy de minimis udzielonej przedsiębiorcy należy bowiem brać pod uwagę zarówno tę pomoc, jak i pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie, i odwrotnie.

Ponadto w związku z rozporządzeniem Komisji nr 651/2014 w art. 33, ust. 2 nowelizowanej ustawy doprecyzowano, że podmioty opracowujące programy pomocowe przewidujące udzielanie pomocy w ramach wyłączeń grupowych niezwłocznie poinformują prezesa urzędu lub ministra właściwego do spraw rolnictwa o rozpoczęciu obowiązywania danego programu pomocowego, a nie, jak dotychczas, o rozpoczęciu udzielania pomocy na podstawie programu.

Jeżeli chodzi o wprowadzenie zmian w zakresie informacji przedstawianych przez podmioty ubiegające się o pomoc publiczną, to w art. 5 dodano ust. 3ba, który zobowiązuje beneficjentów pomocy de minimis w przypadku tzw. pomocy automatycznej, gdy z deklaracji, zeznania rocznego lub innego dokumentu nie wynika wartość pomocy, do informowania podmiotu udzielającego pomocy o skorzystaniu z pomocy de minimis. W przypadku bowiem pomocy de minimis, gdy jej wartość nie jest określona w deklaracji, zeznaniu rocznym lub innym dokumencie, podmiot udzielający pomocy nie posiada informacji, że dany przedsiębiorca w ogóle z pomocy skorzystał. Z kolei w art. 37 dodano ust. 5a, zgodnie z którym w przypadku pomocy automatycznej beneficjent pomocy składać będzie informacje, o których mowa w art. 37, ust. 1, 2 lub 5 ustawy każdorazowo z deklaracją, zeznaniem rocznym lub innym dokumentem, z którego wynika wartość pomocy.

W odniesieniu do obowiązku przekazywania prezesowi UOKiK sprawozdań przez podmioty udzielające pomocy publicznej należy wskazać, że uchylenie w art. 32 ust. 3 do 9 i 12 oraz zmiana ust. 10 wynikają z faktu zakończenia wdrażania aplikacji SHRIMP we wszystkich podmiotach udzielających pomocy. Wszystkie podmioty udzielające pomocy przekazują obecnie sprawozdania o udzielonej pomocy bezpośrednio w tym systemie. Nie ma tym samym konieczności utrzymywania w ustawie przepisów dotyczących obowiązku przekazywania sprawozdań za pośrednictwem organów nadzorujących.

W ustawie uchylony zostanie rozdział 5 regulujący kwestie prowadzenia postępowań w zakresie pomocy publicznej przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Uchylane przepisy przyznają wyłączne kompetencje w zakresie prowadzenia wymienionych postępowań prezesowi UOKiK, a w zakresie pomocy publicznej w rolnictwie lub rybołówstwie – ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa. Regulacja ta stanowi wyjątek od ogólnej zasady, że reprezentacja Rzeczypospolitej Polskiej w postępowaniach przed organami sądowymi Unii Europejskiej należy do ministra właściwego do spraw członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej. Zgodnie z obowiązującą obecnie praktyką postępowania z zakresu pomocy publicznej prowadzone są przez wspomnianego ministra na podstawie udzielonego mu upoważnienia.

W zakresie dostosowania przepisów nowelizowanej ustawy do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zaktualizowano odesłanie do właściwych przepisów Traktatu o funkcjonowaniu UE oraz zmieniono nazwę „wspólny rynek” na „rynek wewnętrzny”.

Szanowni Państwo, ustawa o zmianie ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej nie będzie miała wpływu na działalność mikroprzedsiębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorców.

Ustawa jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.

W ustawie wprowadzony został 14-dniowy okres vacatio legis, z wyjątkiem zmian dotyczących przepisów wykonawczych, które wejdą w życie w terminie późniejszym, ale nie później niż w dniu 1 stycznia 2020 r. Określenie późniejszego terminu jest związane z koniecznością zapewnienia wystarczającego czasu na przygotowanie i wprowadzenie w życie nowych przepisów wykonawczych. Dziękuję.

Zastępca Przewodniczącego Adam Gawęda:

Dziękuję bardzo.

Bardzo proszę pana mecenasa Jakuba Zabielskiego z Biura Legislacyjnego o przedstawienie opinii. Bardzo proszę.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Jakub Zabielski:

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Szanowni Państwo!

Ustawa nie budzi zasadniczych zastrzeżeń legislacyjnych. Niemniej jednak chciałbym zwrócić uwagę na 3 kwestie. To są kwestie, które nie będą pociągały za sobą propozycji poprawek, chciałbym jednak na przyszłość uwrażliwić redaktorów tekstów normatywnych, aby nie popełniali pewnego rodzaju błędów, które będą skutkowały niezgodnością aktu normatywnego z zasadami techniki prawodawczej, z pewnymi rekomendacjami w tym zakresie, wynikającymi z dotychczasowej praktyki czy poglądów doktryny legislacyjnej.

Proszę zwrócić uwagę, że ustawodawca, nadając nowe brzmienie wprowadzeniu do wyliczenia w art. 1, posłużył się w tym przepisie, przepisie określającym zakres przedmiotowy ustawy, skrótem. Skrót ten został rozwinięty dopiero w kolejnym przepisie. No, niestety, zgodnie z zasadami techniki prawodawczej wolno posługiwać się pojęciem w postaci skróconej dopiero wówczas, kiedy ustawodawca skrót do ustawy wprowadzi. Nie może być takiej sytuacji, w której najpierw mamy skrót, a potem wyjaśnienie skrótu. Tutaj jest dodatkowa kwestia dotycząca art. 1 i wprowadzenia do wyliczenia. No, weźmy pod uwagę cel tego przepisu. To jest przepis określający zakres przedmiotowy, a więc wskazujący, jakie ramy przedmiotowe ma akt normatywny. Tego rodzaju przepisy oprócz wyznaczania ram aktu pełnią również swego rodzaju funkcję informacyjną. No, trudno mówić o tym, że funkcja informacyjna art. 1 – wprowadzenie do wyliczenia – będzie w pełni zrealizowana w sytuacji, w której ustawodawca posługuje się skrótem, którego nie wyjaśnia.

Podobna uwaga, chociaż idąca troszeczkę w inną stronę, dotyczy skrótu, którym posłużono się w art. 3. To jest przepis epizodyczny. W przepisie tym ustawodawca mówi o „Prezesie Urzędu”. Chodzi o prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Nie można posługiwać się skrótem w akcie normatywnym w sytuacji, w której ustawodawca tego skrótu nie wyjaśnia. My możemy się tylko domyślać, że tutaj chodzi o prezesa urzędu w rozumieniu ustawy nowelizowanej. Bo ten skrót został wprowadzony w ustawie nowelizowanej. Ale w ustawie nowelizującej tego skrótu nie wprowadzono. Skrót jest środkiem techniki prawodawczej na potrzeby danego aktu. Innymi słowy, skrót wprowadzony w ustawie nowelizowanej nie rozciąga się na ustawę nowelizującą.

Oczywiście zarówno w przypadku art. 1, jak i w przypadku art. 3 te błędy nie będą miały wpływu na to, jak te przepisy będą stosowane. Trudno sobie wyobrazić sytuację, że adresaci nie domyślą się, o co ustawodawcy chodziło. Niemniej jednak fakt, że adresaci się domyślą, nie powinien usprawiedliwiać niestosowania zasad techniki prawodawczej dotyczących formułowania skrótów. Odnośnie do pierwszego przykładu i pierwszej kwestii, którą poruszyłem, chciałbym jeszcze zwrócić uwagę, że w projekcie rządowym było dobrze. Niestety, na etapie prac w Sejmie, nie wiem, z jakiego powodu, Sejm zmienił to rozwiązanie na takie, jakie mamy dzisiaj w ustawie.

I kolejna kwestia, ostatnia. Proszę Państwa, szkoda, że nadając nowe brzmienie art. 32 ust. 10, ustawodawca nie zdecydował się na wyeliminowanie z tego przepisu pojęcia „resort”. W tym wypadku mówi się tutaj o resorcie finansów. Proszę pamiętać, że wyraz „resort” jest używany w języku kolokwialnym, a w języku normatywnym, języku prawnym nie posługujemy się wyrazem „resort”, ale wyrazami „urząd obsługujący ministra właściwego”. Dokonałem analizy ustaw pod kątem posługiwania się wyrazem „resort” w odniesieniu do urzędu obsługującego. No, ustawa o pomocy publicznej będzie chyba jedyna. Szkoda, że nadając nowe brzmienie, nie poprawiono tego. Chociaż faktem jest również to, że „resort finansów” w ust. 10 był już wcześniej.

To wszystkie moje uwagi. Proszę je potraktować jako pewne postulaty, rekomendacje de lege ferenda, po to, żeby w przyszłości takich błędów nie było.

Dziękuję bardzo.

Zastępca Przewodniczącego Adam Gawęda:

Dziękuję bardzo.

Otwieram dyskusję w przedmiocie tej ustawy.

Czy są chętni do zabrania głosu? Nie.

Propozycje i opinie czy sugestie pana legislatora jak najbardziej będziemy brali pod uwagę.

Skoro nie ma tu propozycji zmian, takich korekcyjnych, to ja też ich nie zgłaszam.

Proponuję zatem przyjąć ustawę bez poprawek.

Kto jest za przyjęciem ustawy bez poprawek? Proszę o podniesienie ręki. (6)

Kto jest przeciw? (0)

Kto się wstrzymał? (1)

Jeden senator wstrzymał się od głosu. Wysoka Komisja przyjęła ustawę.

Czy ktoś z panów senatorów proponuje kogoś na sprawozdawcę?

Pan senator Piecha?

(Senator Wojciech Piecha: Dobrze.)

Pan senator Piecha wyraża zgodę, tak?

Bardzo serdecznie dziękuje.

Chciałbym tylko przed zamknięciem posiedzenia komisji przypomnieć, że o godzinie 19.00 będziemy mieli jeszcze wspólne posiedzenie z Komisją Infrastruktury, na które serdecznie zapraszam.

Bardzo dziękuję za udział przedstawicieli odpowiednich instytucji – Ministerstwa Finansów, Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, wszystkich agencji – a przede wszystkim panów senatorów.

Zamykam posiedzenie Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności.

(Koniec posiedzenia o godzinie 17 minut 14)