Zapis stenograficzny

– posiedzenie Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej (130.)

w dniu 3 lipca 2018 r.

Porządek obrad:

1. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (druk senacki nr 866, druki sejmowe nr 2062, 2571 i 2571-A).

2. Rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (druk senacki nr 864, druki sejmowe nr 2281 i 2572).

3. Rozpatrzenie „Sprawozdania z działalności Rady Dialogu Społecznego za 2017 rok” (druk senacki nr 861).

(Początek posiedzenia o godzinie 12 minut 02)

(Posiedzeniu przewodniczy zastępca przewodniczącego Antoni Szymański)

Zastępca Przewodniczącego Antoni Szymański:

Jest pan senator Kamiński, mamy kworum i będziemy mogli zacząć sto trzydzieste posiedzenie Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej.

Serdecznie wszystkich państwa witam. Witam pana ministra Marcina Zielenieckiego z zespołem z Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Witam pana ministra Derę z kancelarii pana prezydenta. Witam Biuro Legislacyjne i wszystkich gości obecnych w tej chwili na sali.

Proszę państwa, w porządku obrad są 3 punkty. To jest rozpatrzenie 2 ustaw oraz rozpatrzenie sprawozdania z działalności Rady Dialogu Społecznego za rok 2017.

Czy ktoś z panów senatorów wnosi uwagi do porządku? Nie. Wobec tego porządek obrad nie jest kwestionowany i zostaje przyjęty.

I możemy przejść do punktu pierwszego.

Punkt 1. porządku obrad: rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (druk senacki nr 866, druki sejmowe nr 2062, 2571 i 2571-A)

W punkcie pierwszym porządku obrad jest rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych; druk senacki nr 866, druki sejmowe nr 2062, 2571 i 2571-A.

Poproszę pana senatora Czerwińskiego, który jest przedstawicielem wnioskodawców w tej sprawie, o przedstawienie tej nowelizacji. Bardzo proszę.

Senator Jerzy Czerwiński:

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Ustawa ma już dość długą historię. Projekt został wniesiony przez Senat, był to projekt senacki. Pierwotnie został wniesiony przez Senat pod koniec czerwca poprzedniego roku. Sejm, procedując nad tym projektem, wniósł kilka poprawek mających naturę legislacyjną, mianowicie uzupełnił albo okroił tekst w tych wypadkach, w których np. było powołanie na jakiś akt prawny, którego treść albo właściwie konkretny ustęp zmieniły się ze względu na upływ czasu, bo np. uchwalono nową ustawę. Miało to związek także z wejściem w życie nowych przepisów, jak np. słynne przepisy o RODO. Dlatego została ściślej określona kwestia danych osobowych, które będą przetwarzane przy okazji wydawania legitymacji osobom uprawnionym.

Sama ustawa ma na celu danie dodatkowych uprawnień grupie osób pokrzywdzonych w czasie II wojny światowej i tuż po niej, mianowicie osobom deportowanym do pracy przymusowej w III Rzeszy i w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Z tym że te uprawnienia nie wiążą się z większymi wydatkami materialnymi. Chodzi głównie o kwestie dostępu do służby zdrowia, tzn. możliwość pójścia do lekarza bez kolejki, możliwość rejestracji u specjalisty bez skierowania, a także dodatkowe uprawnienia związane z opieką społeczną i uprawnienia, które ewentualnie mogą być przyznane przez jednostki samorządu terytorialnego.

Tak jak powiedziałem, ta ustawa nie rodziła większych problemów, z tym że w trakcie prac sejmowych… My wysłaliśmy ten projekt do Sejmu ze standardowym vacatio legis, 14-dniowym. W trakcie prac sejmowych, właściwie na wniosek rządu i wskutek poprawki, to vacatio legis rozciągnięto praktycznie do pół roku, bo na sztywno określono datę wejścia ustawy w życie na 1 stycznia 2019 r. No, to jest bardzo długi okres. Te osoby, które są bezpośrednio zainteresowane tą ustawą, to są na ogół osoby bardzo wiekowe, schorowane. One bardzo oczekują na wejście tej ustawy w życie. Każdy dzień, każdy tydzień zwłoki to dla nich… Czasami może nawet dojść do tego, że taka osoba po prostu nie doczeka wejścia tej ustawy w życie. I dlatego będę państwu proponował, aby do ustawy dołożyć poprawkę związaną właśnie z jej wejściem w życie, a mianowicie żeby w art. 5 – jeśli mają państwo przed sobą tekst ustawy… Żeby w art. 5 zamiast daty 1 stycznia 2019 r. wprowadzić datę 30 października 2018 r. Wtedy vacatio legis będzie wynosiło nieco ponad 3 miesiące. I to jest taki standard pozwalający na to, żeby organy uprawnione, a jednocześnie zobowiązane do wykonania tej ustawy przygotowały się w sposób odpowiedni do jej wykonania.

Ponadto na prośbę m.in. rządu chciałbym wnieść też drugą poprawkę, a mianowicie w art. 4 do obecnego brzmienia dołożyć ust. 3 o następującej treści: „Legitymacja osoby deportowanej do pracy przymusowej lub osadzonej w obozie pracy przez III Rzeszę lub Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich wydawana jest w terminie do 30 dni od dnia złożenia wniosku o jej wydanie”. Jaki jest cel tego dodatkowego ustępu? Chodzi o to, że ten przepis przejściowy będzie realizowany głównie na początku, zaraz po wejściu ustawy w życie i może się zdarzyć, że będzie nawał obowiązków, liczba złożonych wniosków będzie na tyle duża, że organ uprawniony czy zobowiązany, Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, po prostu nie będzie w stanie wykonać obowiązku w terminie przewidzianym przez k.p.a., tj. w terminie 7 dni. Dlatego dajemy nieco dłuższy termin, 30 dni, na wydanie tej legitymacji.

I oczywiście wnoszę o przyjęcie tej ustawy z takimi poprawkami.

Zastępca Przewodniczącego Antoni Szymański:

Bardzo dziękuję za przedstawienie ustawy i poprawek.

Bardzo proszę teraz Biuro Legislacyjne o wypowiedź.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Szymon Giderewicz:

Dziękuję bardzo.

Szymon Giderewicz.

Wysoka Komisjo! Szanowni Państwo!

Ustawa nie budzi zastrzeżeń legislacyjnych. Takich zastrzeżeń nie budzą też przedstawione przez pana senatora Czerwińskiego poprawki.

Zastępca Przewodniczącego Antoni Szymański:

Dziękuję.

Witam na posiedzeniu komisji pana ministra Stanisława Szweda.

I proszę któregoś z ministrów rodziny, pracy i polityki społecznej upoważnionego w tej kwestii o wyrażenie opinii odnośnie do ustawy i odnośnie do poprawek.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Marcin Zieleniecki:

Szanowny Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

Jeżeli chodzi o opinię Rady Ministrów do ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej… Przepraszam. O osobach deportowanych do pracy przymusowej…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

(Głos z sali: O świadczeniu pieniężnym przysługującym…)

Zmiana tytułu nastąpiła, tak? Miała nastąpić?

(Wypowiedzi w tle nagrania)

O osobach deportowanych do pracy przymusowej oraz osadzonych w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich… Krótko mówiąc, ustawa zakłada zmianę tytułu regulacji obowiązującej jeszcze od 1996 r. A ta zmiana tytułu wiąże się z rozszerzeniem zakresu uprawnień, które ta ustawa przewiduje. Do tej pory te uprawnienia były ograniczone do świadczeń pieniężnych przysługujących takim osobom. A omawiana ustawa zakłada przyznanie tym osobom dodatkowych uprawnień w postaci pierwszeństwa w dostępie do środowiskowej opieki socjalnej, w tym uzyskania miejsca w domach pomocy społecznej, w postaci umożliwienia samorządom terytorialnym przyznania pomocy w zakresie udogodnień komunikacyjnych, świadczeń mieszkaniowych, kulturalnych, zdrowotnych i oświatowych. To samo dotyczy zmian w obszarze świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych tj. przyznania tym osobom prawa pierwszeństwa w dostępie do świadczeń opieki zdrowotnej, prawa pierwszeństwa w dostępie do usług farmaceutycznych udzielanych w aptekach, a także prawa do ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych bez skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.

Jeżeli chodzi o stanowisko Rady Ministrów do tej ustawy, to ono zostało przesłane do marszałka Sejmu w dniu 13 kwietnia 2018 r. i jest to stanowisko pozytywne. Rada Ministrów podkreśliła, że jednym z zadań Rzeczypospolitej Polskiej jest otaczanie specjalną opieką weteranów walk o niepodległość, zwłaszcza inwalidów wojennych. Takimi osobami zasługującymi na szczególną opiekę są również osoby deportowane do pracy przymusowej oraz osadzone w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.

Jeżeli chodzi o szczegółowe uwagi, które są zawarte w stanowisku Rady Ministrów… Dokonaliśmy szacunku kosztów wprowadzenia tej regulacji. Zgodnie z oceną skutków regulacji załączoną do projektu ta regulacja może objąć około 71 tysięcy osób, które już dzisiaj uzyskują świadczenie pieniężne adresowane właśnie do osób deportowanych do pracy przymusowej. Założyliśmy jednak, że tylko część osób z tego grona zdecyduje się złożyć wniosek o uzyskanie uprawnienia, uzyskanie tak naprawdę dowodu dającego dostęp do wspomnianych uprawnień. Przyjęliśmy zatem, że to będzie około 60 tysięcy osób.

Jeżeli chodzi o koszty, one ograniczają się do kosztów dwojakiego rodzaju: po pierwsze, kosztów wytworzenia specjalnych legitymacji będących dowodem posiadania wspomnianych uprawnień, i po drugie, kosztów dystrybucji tych legitymacji. Jeżeli chodzi o pierwszy koszt, jest to koszt rzędu 50 tysięcy zł. Jeżeli chodzi o drugi koszt, koszt dystrybucji, to jest to koszt rzędu 312 tysięcy zł.

Druga sprawa, szczegółowa, na którą zwraca uwagę Rada Ministrów w swoim stanowisku, to fakt, że niejako równolegle trwają mocno zaawansowane prace legislacyjne nad rządowym projektem ustawy, która w sposób kompleksowy zamierza uregulować uprawnienia szeroko rozumianych osób zasłużonych dla państwa, tj. kombatantów, inwalidów wojennych i wojskowych, żołnierzy zastępczej służby wojskowej przymusowo zatrudnianych w kopalniach węgla i kamieniołomach, cywilnych niewidomych ofiar wojny, a także działaczy opozycji antykomunistycznej oraz osób represjonowanych. W stanowisku Rady Ministrów zwraca się uwagę na to, że wejścia w życie obu regulacji powinny być ze sobą skorelowane. Zakładamy, że wspomniana ustawa przygotowana przez rząd po zakończeniu prac legislacyjnych wejdzie w życie 1 stycznia 2019 r.

Jeżeli chodzi o poprawkę zgłoszoną przez pana senatora, to po analizie możliwości zrealizowania tego, możliwości wejścia ustawy w życie we wcześniejszym możliwym terminie – tutaj konsultowaliśmy się z urzędem do spraw kombatantów w kwestii tego, w jakim terminie możliwe jest po prostu zakończenie tej procedury wydawania legitymacji – wychodzi nam, że takim terminem możliwym do przyjęcia jest termin 30 października 2018 r. Z tym że ważnym elementem tej zmiany jest ta druga poprawka, którą pan senator zgłosił, tzn. poprawka wydłużająca urzędowi termin na wydanie decyzji czy tak naprawdę przesłanie tej decyzji osobom uprawnionym z 7 dni, które mamy w kodeksie postępowania administracyjnego, do 30 dni. Krótko mówiąc, spodziewamy się tego, że wejście przepisów tej ustawy w życie spowoduje, że ta dość liczna grupa osób, które spełniają czy spełnią warunki korzystania z nowych szczególnych uprawnień, po prostu zgłosi wnioski o wydanie takich legitymacji i w związku z tym urząd może mieć kłopot, aby w dotychczasowym krótkim, 7-dniowym terminie przekazać te legitymacje wszystkim osobom uprawnionym. Dziękuję.

Zastępca Przewodniczącego Antoni Szymański:

Dziękuję panu ministrowi za ustosunkowanie się i przedstawienie stanowiska rządu w tej sprawie, łącznie ze stanowiskiem w sprawie poprawek zgłoszonych przez pana senatora Czerwińskiego.

Otwieram dyskusję.

Bardzo proszę, czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos, zadać pytanie? Nie.

Jak rozumiem, sprawa jest jasna, ponieważ ona zaczynała się w Senacie, tak że senatorowie doskonale ją znają, była już dyskutowana i wobec tego nie ma teraz chętnych do zabrania głosu.

Proszę państwa, skoro tak, to ten punkt proponowałbym zamknąć głosowaniem, ale wówczas, kiedy będzie z nami pan przewodniczący Duda, który zapowiedział, że w trakcie posiedzenia będzie obecny. Tak żeby on również miał możliwość zagłosowania nad tą ustawą. Tak że do głosowania przejdziemy za chwileczkę.

Punkt 2. porządku obrad: rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego (druk senacki nr 864, druki sejmowe nr 2281 i 2572)

A teraz byśmy przeszli do punktu kolejnego, którym jest rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego; druk senacki nr 864.

Czy pan senator Czerwiński zostanie z nami do głosowania? Bo…

(Senator Jerzy Czerwiński: Nie wiem, czy jest… Dobrze, zostanę.)

Bo może się pojawić jeszcze jakieś pytanie w trakcie…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

To będzie prawdopodobnie niedługi czas. Jeżeli można… Nie jest to niezbędne, ale bardzo proszę.

O przedstawienie ustawy proszę tym razem pana ministra Stanisława Szweda… Nie, to jest prezydencki projekt…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Pan minister Dera, bardzo proszę. Bardzo proszę o przedstawienie istoty ustawy.

Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP Andrzej Dera:

Dziękuję bardzo.

Szanowny Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Panowie Senatorowie! Szanowni Państwo!

W imieniu prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, pana Andrzeja Dudy, mam zaszczyt przedstawić państwu ustawę z dnia 15 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego.

Ustawa ta realizuje dyspozycję z art. 87 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r…

Zastępca Przewodniczącego Antoni Szymański:

Przepraszam bardzo.

Jeżeli państwo… Jesteście państwo zaproszeni i oczywiście możecie państwo uczestniczyć w całym posiedzeniu komisji, do końca, ale jeżeli państwo uznają, że państwa obecność tutaj nie jest niezbędna, to…

O, pan minister Zieleniecki nas opuszcza. Dziękuję bardzo za obecność pana i pana zespołu.

I już udzielam głosu panu ministrowi Derze.

Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP Andrzej Dera:

Dziękuję bardzo.

(Zastępca Przewodniczącego Antoni Szymański: Bardzo proszę.)

Ustawa ta realizuje dyspozycję z art. 87 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego, zgodnie z którą w terminie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy Rada Dialogu Społecznego dokona oceny funkcjonowania przepisów ustawy oraz przedstawi prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej rekomendację zmian w zakresie zwiększenia samodzielności organizacyjnej rady. I ten projekt został opracowany w Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie propozycji zgłoszonych przez przedstawicieli strony pracowników, strony pracodawców oraz strony rządowej Rady Dialogu Społecznego.

Zawarte w ustawie rozwiązania można podzielić na 3 kategorie. W pierwszej z nich znalazły się propozycje zwiększające katalog kompetencji rady oraz strony pracowników i pracodawców. W drugiej – zmiany wzmacniające organizację rady. W trzeciej zaś – zmiany doprecyzowujące i proceduralnie dotyczące wojewódzkich rad dialogu społecznego. I tutaj chcę podkreślić, że wszystkie zawarte w projekcie zmiany uzyskały poparcie wszystkich stron tworzących Radę Dialogu Społecznego. Powiem więcej: nie tylko poparcie, ale jednomyślność. To się bardzo rzadko zdarza, żeby każda ze stron poparła wypracowane propozycje. Tak że mamy tutaj i stronę rządową, i stronę związkową, i stronę pracodawców. Te rozwiązania są przyjęte jako te, które są przez wszystkich akceptowane.

Wysoka Komisjo, Szanowni Państwo, najistotniejsze z tych zmian są następujące. Ustawa rozszerza właściwości rady oraz jej stron o opiniowanie wieloletniego planu finansowego państwa, projektów strategii, projektów programowych oraz projektów innych dokumentów rządowych dotyczących planowanych działań Rady Ministrów, przygotowywanych przez Radę Ministrów i jej członków w sprawach należących do kompetencji rady. Przypomnę, że rada podejmuje działania dotyczące warunków rozwoju społecznego-gospodarczego, zwiększenia konkurencyjności polskiej gospodarki i spójności społecznej, realizacji zasady partycypacji i solidarności społecznej w zakresie stosunków zatrudnienia, a także poprawy jakości formułowania i wdrażania polityk oraz strategii społeczno-gospodarczych. Opiniowanie wskazanych dokumentów zapewni stronom rady wpływ na tworzenie innych niż ustawy dokumentów dotyczących problematyki mieszczącej się w zakresie zadań rady.

Kolejna ze zmian wprowadza modyfikację w zakresie możliwości przekazywania wojewódzkim radom dialogu społecznego spraw o zasięgu wojewódzkim. Ustawa przenosi kompetencje do przekazywania tych spraw z rady na prezydium rady, które jest odpowiedzialne za kierowanie pracami rady i w którym są reprezentowane wszystkie organizacje tworzące stronę pracowników i stronę pracodawców oraz strona rządowa.

Dodanie w ustawie art. 14a zmierza do rozszerzenia kompetencji rady o możliwość podjęcia uchwały w sprawie wystąpienia przez przewodniczącego rady do Sejmu i Senatu z wnioskiem o umożliwienie przedstawienia Sejmowi lub Senatowi informacji dotyczącej spraw o istotnym znaczeniu w zakresie wyznaczonym zadaniami rady. Rozwiązanie to posłuży promowaniu idei dialogu społecznego oraz budowaniu poparcia dla wypracowanych przez radę stanowisk i opinii.

Istotą dodawanego w ustawie art. 14b jest umożliwienie stronie pracowników i stronie pracodawców rady podjęcia uchwały o wystąpieniu przez przewodniczącego rady do ministra finansów z wnioskiem o wydanie interpretacji ogólnej w przypadku niejednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego, w szczególności gdy wydanie interpretacji ogólnej służy realizacji celów rady. Instytucja wydawania przez ministra finansów interpretacji ogólnych z urzędu lub na wniosek jest uregulowana w ordynacji podatkowej. Wprowadzony przepis nie dotyczy zatem trybu i przesłanek wydawania interpretacji ogólnych przez ministra finansów, a jedynie wskazuje, w jaki sposób i w oparciu o jakie przesłanki rada podejmie decyzję o wystąpieniu z wnioskiem o wydanie interpretacji ogólnej. Wprowadzenie tej regulacji przyczyni się do poprawy sytuacji pracowników i pracodawców w zakresie pewności prawa podatkowego.

Ustawa rozszerza krąg osób mogących brać udział w posiedzeniach plenarnych rady z głosem doradczym o przedstawiciela głównego inspektora pracy. Tego do tej pory nie było.

Istotną zmianą jest również wzmocnienie dialogu autonomicznego poprzez wprowadzenie możliwości podejmowania przez stronę pracowników i stronę pracodawców rady uchwał w drodze głosowania korespondencyjnego, w tym z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej. Głosowanie korespondencyjne będzie ważne, jeżeli wezmą w nim udział wszystkie reprezentatywne organizacje pracowników i pracodawców, co w sposób oczywisty ułatwi sprawne funkcjonowanie Rady Dialogu Społecznego.

Ponadto ustawa zakłada przedstawianie przez przewodniczącego rady Sejmowi i Senatowi corocznie, nie później niż do 15 października, informacji z działalności rady za okres swojej kadencji. Ma to umożliwiać przewodniczącemu rady przedstawienie Sejmowi i Senatowi informacji za okres swojej kadencji. Jednocześnie ze względów statystycznych utrzymano obowiązek przedstawiania do 31 maja sprawozdania za dany rok kalendarzowy. Informacja o działalności rady za okres kadencji przewodniczącego będzie dodatkowo podawana do wiadomości publicznej.

Wzmocnienia wymaga również dialog regionalny, realizowany przez wojewódzkie rady dialogu społecznego. Dotychczasowe doświadczenia, funkcjonowanie WRDS wskazują na konieczność zmiany regulacji dotyczących tych instytucji, w szczególności doprecyzowania kompetencji, określenia procedury głosowań, dopuszczenia możliwości głosowania korespondencyjnego, zapewnienia finansowania kosztów ekspertyz, opinii oraz kosztów związanych z podróżami służbowymi i kosztów dojazdów na posiedzenia delegowanych członków WRDS wykonujących zadania zlecone przez prezydium. Postulaty te znalazły swoje normatywne odzwierciedlenie w ustawie.

W zakresie funkcjonowania WRDS ustawa wprowadza tryb zajmowania wspólnego stanowiska, a w następnej kolejności – zajmowania stanowiska przez każdą ze stron WRDS, w tym wspólnie z inną stroną, oraz wyrażania opinii przez poszczególne organizacje wchodzące w skład strony WRDS, jak również tryb wyrażania opinii przez cały WRDS. Wprowadza też możliwość wezwania przez każdą ze stron innej strony do zajęcia stanowiska w sprawie, którą dana strona uzna za mającą duże znaczenie społeczne lub gospodarcze dla województwa.

W odniesieniu do opiniowania projektów strategii rozwoju województwa i programów w zakresie objętym zadaniami związków zawodowych, organizacji pracodawców oraz sprawozdania z ich realizacji zawarte w ustawie rozwiązania wprowadzają dodatkowo prawo do wyrażenia opinii w sprawie przez każdą ze stron, jeżeli strona pracowników i strona pracodawców WRDS nie uzgodni wspólnej opinii.

W dodawanych do art. 50 ustawy ust. 1a–1f uregulowano w sposób szczegółowy procedurę głosowania na posiedzeniu plenarnym. To koresponduje… To tak jak z radą: chodzi tutaj o możliwość głosowania korespondencyjnego, analogicznie, do zmian dotyczących Rady Dialogu Społecznego, o których wcześniej mówiłem.

W związku ze zwiększeniem kwoty przeznaczonej na finansowanie WRDS ustawa zmienia art. 88, określający maksymalny limit wydatków będących skutkiem finansowym ustawy na lata 2016–2025. Zmiana ta polega na zwiększeniu maksymalnych limitów wydatków w tych latach. Kwoty te będą sukcesywnie wzrastać o prognozowany wskaźnik inflacji. To jest też taka konkretna kwestia, że wzrastają kwoty, które będą do dyspozycji wojewódzkich rad dialogu społecznego.

Ustawa ponownie zakłada, że w terminie 24 miesięcy od dnia jej wejścia w życie rada dialogu dokona oceny funkcjonowania przepisów tej ustawy. Czyli tutaj, krótko mówiąc, jest utrzymany ten przepis, który początkowo miał obowiązywać tylko przez 2 lata, ale po rozmowach z wszystkimi przedstawicielami uznano, że ten przepis należy jeszcze zachować, ponieważ jest wiele propozycji, wiele rozwiązań, które mają jeszcze bardziej usprawnić działanie WRDS, ale które nie były jeszcze uzgodnione przez wszystkie ze stron. No, po prostu każda strona ma jeszcze swoje pomysły, jak to wszystko usprawnić. I dano sobie ten czas, te 2 lata po to, żeby w konsensusie, tak jak w tym przypadku, ustalić, w którą stronę, w jakim kierunku Rada Dialogu Społecznego ma iść, jak ma sprawniej funkcjonować. I w związku z tym tę propozycję tutaj wprowadzono.

W trakcie prac w Sejmie do ustawy zostały wprowadzone 2 zmiany. Po pierwsze, przesądzono, że rada oraz jej strony powinny opiniować wieloletni plan finansowy państwa. I tu też była zgoda wszystkich stron, wszyscy przedstawiciele, i związków zawodowych, i pracodawców, i strona rządowa się z tym zgodzili. Wskazano ponadto, że strona rządowa w terminie do dnia 10 maja każdego roku będzie obowiązana przekazać radzie wieloletni plan finansowy państwa zawierający program konwergencji określający wstępną prognozę podstawowych wielkości makroekonomicznych stanowiących podstawę do prac nad projektem ustawy budżetowej na rok następny.

I po drugie, wskazano maksymalną liczbę przedstawicieli strony pracowników i strony pracodawców reprezentowanych w radzie. Określono, że każda ze stron może mieć nie więcej niż 25 przedstawicieli. To z kolei wynikało z tego, że kolejna organizacja pracodawców uzyskała status organizacji, której przedstawiciele powinni wchodzić w skład Rady Dialogu Społecznego. I tu chodziło o to, żeby już wewnątrz danych struktur, czyli w tym wypadku przedstawicieli pracodawców, tak ustawić sobie reprezentację, żeby nie zwiększać liczby… No, bo w innym wypadku, gdyby zachować dotychczasowe zasady, Rada Dialogu Społecznego zaczęłaby pęcznieć i po prostu z jednej strony trzeba by było dodawać pracodawców, z drugiej strony i rząd, i związki zawodowe miałyby większą liczebność, i w ten sposób w radzie dialogu byłoby po prostu coraz więcej osób. I nie można wykluczyć, że w przyszłości kolejne organizacje uzyskają wspomniany status.

(Wypowiedź poza mikrofonem)

No, jak pan minister mówi, już niektóre, że tak powiem, pukają. A tu chodziło o to, żeby utrzymać – bo jest to możliwe w przypadku takiej liczby organizacji – liczbę 25 przedstawicieli. To jest tylko kwestia wewnętrznego ustalenia, ile osób z jakiej organizacji będzie uczestniczyło w pracach Rady Dialogu Społecznego.

Wysoka Komisjo, Szanowni Państwo, przedstawiona przeze mnie ustawa służy wzmocnieniu dialogu społecznego. Rozwiązania, tak jak powiedziałem, uzyskały akceptację wszystkich stron tworzących Radę Dialogu Społecznego. Dlatego proszę państwa o przychylne potraktowanie tej inicjatywy pana prezydenta. Dziękuję bardzo.

Zastępca Przewodniczącego Antoni Szymański:

Dziękuję panu ministrowi za przedstawienie tej ustawy.

Zacznijmy od pani legislator. Proszę o opinię w tej sprawie. Czy są jakieś uwagi legislacyjne? Bardzo proszę.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Iwona Kozera-Rytel:

Dziękuję bardzo.

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo! Szanowni Państwo!

Biuro Legislacyjne nie zgłasza uwag do ustawy.

(Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP Andrzej Dera: Dziękuję bardzo.)

Zastępca Przewodniczącego Antoni Szymański:

Dziękuję bardzo.

Bardzo proszę pana ministra Stanisława Szweda o zabranie głosu w tej sprawie. Czy jest tu pełna akceptacja? Czy są jakieś wątpliwości? Czy wszystko jest uzgodnione, jak powiedział pan minister?

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Stanisław Szwed:

Panie Przewodniczący, korzystając z obecności pana ministra Andrzeja Dery, chciałbym w imieniu rady złożyć na ręce pana prezydenta podziękowania za przygotowanie ustawy. Za chwileczkę będę przedstawiał sprawozdanie i w tym sprawozdaniu wątek ustawy będzie oczywiście jednym z głównych, bo to jest, jak myślę, duży sukces, nasz wspólny, że udało się przygotować zmianę ustawy. I to, jak mówił pan minister, w konsensusie pomiędzy wszystkimi stronami, co jest ważne w przypadku takich zmian w ustawie. A przed nami kolejne 2 lata oceniania tej ustawy i oczywiście, jeżeli wypracujemy kolejne propozycje, to jak najbardziej… Myślę, że ważnym rozwiązaniem, o którym też będę mówił i o którym mówił już pan minister, jest kwestia uregulowania finansowego wojewódzkich rad dialogu społecznego. To jest ważna kwestia i ona też poprawi dialog na poziomie regionalnym. Tak żeby nie było na poziomie wojewódzkim tylko dyskusji o finansach, ale żeby były też dyskusje o problemach, które dotykają regionów. I tutaj jeszcze raz podziękowania dla pana prezydenta, dla pana ministra Dery, który osobiście, razem z zespołem, tutaj bardzo mocno pracował, żeby ta ustawa była w takim kształcie, w jakim nad nią dzisiaj głosujemy.

Zastępca Przewodniczącego Antoni Szymański:

Dziękuję za ten głos.

Otwieram dyskusję.

Bardzo proszę, kto chciałby zadać pytanie albo zabrać głos w dyskusji?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Bardzo proszę, pan senator Słoń.

Senator Krzysztof Słoń:

Panie Przewodniczący, Panowie Ministrowie, Szanowna Komisjo, ja mam pytanie dotyczące tego, czy były może próby przeniesienia tych 2 kompetencji, a właściwie też pewnego obowiązku, który został nałożony na radę, czyli opiniowania wieloletniego planu finansowego państwa oraz składania przez przewodniczącego rady… przedstawiania corocznie Sejmowi i Senatowi sprawozdania z działalności rady. Czy były takie głosy, żeby przenieść to na poziom rad wojewódzkich, czyli żeby przewodniczący wojewódzkiej rady składał takie sprawozdanie sejmikowi oraz żeby wojewódzka rada opiniowała wieloletnie plany finansowe poszczególnych województw?

Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP Andrzej Dera:

Nie, takich głosów nie było. To, że tak powiem, stanęło na poziomie centralnym, to przedstawianie sprawozdania z działalności Rady Dialogu Społecznego na poziomie Sejmu i Senatu. Ja myślę, że to ma związek z tym, że dopiero teraz wojewódzkie rady dialogu społecznego dostają, można powiedzieć, większą gotówkę i ta działalność będzie taka bardziej merytoryczna. Bo poprzednio one miały zbyt małe środki i w związku z tym ta działalność była okrojona. Ja myślę, że to będzie być może jeden z efektów tych wniosków z funkcjonowania w najbliższych 2 latach. Wydaje mi się to bardzo sensowne, żeby w momencie, kiedy mamy sprawozdania na poziomie Rada Dialogu Społecznego – parlament, szeroko rozumiany, wprowadzić, per analogiam, również takie sprawozdania z działalności na poziomie regionalnym. Będą one, w moim odczuciu, przyszłością dialogu i informacją, która powinna być na poziomie sejmików wojewódzkich, tak jak to w tym przypadku zrobiono. Ale, jak mówię, to jest dopiero… O tym nie było w ogóle mowy, nikt tego problemu nie zgłaszał. Tak więc ja myślę, że to jest przyszłość, jeżeli chodzi o zmiany tej ustawy.

Zastępca Przewodniczącego Antoni Szymański:

Bardzo proszę.

Senator Krzysztof Słoń:

A czy pan minister pozytywnie zapatruje się też na to, żeby te rady opiniowały wieloletnie plany finansowe województw?

Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP Andrzej Dera:

Ja myślę, że tak. Jeżeli mówimy o Radzie Dialogu Społecznego… Skoro rada dialogu na poziomie centralnym opiniuje wieloletnie programy rządowe, to strategie rozwoju województwa też powinny być rozpatrywane. Bo w głównej mierze one dotyczą przede wszystkim pracowników i pracodawców, oni chcą wiedzieć, w którą stronę region będzie się rozwijał. To ma ogromne znaczenie, tym bardziej że za tymi programami idą też konkretne środki rozwojowe. Tak więc ja myślę, że to jest właśnie ten kierunek przyszłych zmian w tej ustawie.

Zastępca Przewodniczącego Antoni Szymański:

Dziękuję bardzo panu ministrowi.

Pan minister Szwed, bardzo proszę.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Stanisław Szwed:

Myślę, że tu warto podać taki dobry przykład funkcjonowania wojewódzkiej rady dialogu społecznego na Śląsku. Mówię o tym, bo wypracowany pakt dla Śląska był właśnie pod auspicjami wojewódzkiej rady dialogu społecznego na Śląsku. Tak że nawet mimo że nie jest to tak wprost zapisane w ustawie, wojewódzkie rady mają możliwość podejmowania różnych inicjatyw. I taką właśnie inicjatywą był pakt dla Śląska, który został przyjęty i wprowadzony pod auspicjami wojewódzkiej rady dialogu społecznego. Tak że to, o czym tu mowa, nie blokuje działań na poziomie wojewódzkich rad dialogu społecznego. To już jakby decyzja samych rad.

(Głos z sali: Tak.)

Zastępca Przewodniczącego Antoni Szymański:

Dziękuję panu ministrowi.

Czy ktoś…

(Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP Andrzej Dera: Ja tu tylko jeszcze dopowiem…)

Tak, proszę bardzo.

Sekretarz Stanu w Kancelarii Prezydenta RP Andrzej Dera:

Bo w istniejących przepisach o wojewódzkich radach dialogu społecznego istnieje zapis, zgodnie z którym marszałek przedstawia stronie pracowników, stronie pracodawców do zaopiniowania projekty strategii rozwoju województwa i programów w zakresie objętym zadaniami. Tak więc te zadania już są. A my mówimy o sprawozdaniach, my mówimy o czymś innym, mówimy tutaj o sprawozdaniu z działalności wojewódzkich rad dialogu społecznego. I myślę, że to w tę stronę powinno iść.

Zastępca Przewodniczącego Antoni Szymański:

Czy ktoś z państwa chciałby zabrać głos? Nie.

Nie zgłoszono poprawek, wobec tego będę prosił o głosowanie nad wnioskiem o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Kto z panów senatorów…

(Głos z sali: Mamy już kworum?)

Tak, tak, kworum mamy i mieliśmy, tylko liczyłem na to, że pan przewodniczący do nas dotrze. Widzę, że to się przedłuża, dlatego przechodzę w tej chwili do głosowania.

Wniosek jest następujący: o przyjęcie ustawy bez poprawek.

Kto z pań i panów senatorów jest za przyjęciem tego wniosku? (4)

(Głos z sali: 4 głosy.)

(Głos z sali: Jednogłośnie.)

Jednogłośnie.

Sprawozdawca. Kto z państwa chciałby sprawozdawać w tej kwestii?

(Senator Krzysztof Słoń: Mogę…)

Pan senator Słoń zabiera głos i chciałby konsekwentnie sprawozdawać w tej sprawie.

Czy senatorowie to akceptują? Widzę, że tak.

Pan senator Słoń będzie sprawozdawcą komisji w sprawie ustawy o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego.

Proszę państwa, wobec tego zamykamy ten punkt.

Dziękuję bardzo panu ministrowi i osobom mu towarzyszącym.

Punkt 1. porządku obrad: rozpatrzenie ustawy o zmianie ustawy o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (druk senacki nr 866, druki sejmowe nr 2062, 2571 i 2571-A) (cd.)

Przejdziemy teraz do głosowania w sprawie punktu pierwszego. Ja liczyłem, że pan przewodniczący zdąży, ale ponieważ ukończyliśmy już 2 pierwsze punkty dotyczące ustaw, czas wobec tego przegłosować również ustawę omawianą w punkcie pierwszym.

Czy te poprawki, które zgłosił pan senator, mamy zapisane?

(Głos z sali: Są na piśmie.)

Są na piśmie, tak?

(Głos z sali: Tak.)

Wobec tego może prosiłbym o odczytanie pierwszej poprawki, nad którą będziemy głosować.

(Głos z sali: Jak się ministerstwo zapatrywało?)

Proszę?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Szymon Giderewicz:

Poprawka pierwsza. W art. 4 dodaje się ust. 3 w brzmieniu: „Legitymacja osoby deportowanej do pracy przymusowej lub osadzonej w obozie pracy przez III Rzeszę lub Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich wydawana jest w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku o jej wydanie”.

Zastępca Przewodniczącego Antoni Szymański:

Przypomnę tylko, że ministerstwo popiera tę poprawkę.

Argumentację słyszeliśmy przed chwileczką, wobec tego przechodzimy do głosowania.

Kto z panów senatorów jest za przyjęciem tej poprawki, proszę o podniesienie ręki? (4)

(Głos z sali: 4, jednogłośnie.)

I druga poprawka, proszę o odczytanie.

Główny Legislator w Biurze Legislacyjnym w Kancelarii Senatu Szymon Giderewicz:

Poprawka ta dotyczy art. 5 czyli przepisu o wejściu w życie ustawy. Wyrazy „1 stycznia 2019 r.” zastępuje się wyrazami „30 października 2018 r.”.

Zastępca Przewodniczącego Antoni Szymański:

Przechodzimy do głosowania.

Kto z panów senatorów jest za przyjęciem tej poprawki? Bardzo proszę o podniesienie ręki? (4)

Jednomyślnie.

Dziękuję.

(Brak nagrania)

Zastępca Przewodniczącego Antoni Szymański:

…ale to już komentowałem. Pierwsza poprawka została przyjęta jednogłośnie i druga poprawka również została przyjęta jednogłośnie.

Czy jest potrzeba głosowania jeszcze nad całością ustawy?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Wobec tego głosujemy nad ustawą w całości z poprawkami.

Kto akceptuje? Proszę o podniesienie ręki.

(Głos z sali: Także jednogłośnie.)

Także jednogłośnie.

Dziękuję bardzo.

Kto z panów senatorów chciałby być sprawozdawcą tej ustawy?

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Rozumiem. Ja, jeżeli nie ma chętnych…

(Wypowiedź poza mikrofonem)

Czy kolega Kamiński ma ochotę?

(Głos z sali: Ma ochotę.)

W takim razie senator Andrzej Kamiński będzie sprawozdawcą komisji w tej sprawie.

(Głos z sali: Jest zgoda.)

Dziękuję również panu senatorowi sprawozdawcy, który dzielnie z nami wytrzymał, ale…

(Głos z sali: I zgłosił poprawki.)

I zgłosił poprawki.

Tak że na najbliższym posiedzeniu Senatu zapewne zakończymy prace nad tą ustawą. Dziękuję bardzo.

Punkt 3. porządku obrad: rozpatrzenie „Sprawozdania z działalności Rady Dialogu Społecznego za 2017 rok” (druk senacki nr 861)

Proszę państwa, przed nami punkt trzeci: rozpatrzenie sprawozdania z działalności Rady Dialogu Społecznego za rok 2017.

Bardzo proszę pana ministra Stanisława Szweda o przedstawienie sprawozdania.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Stanisław Szwed:

Panie Przewodniczący! Wysoka Komisjo!

W imieniu minister Elżbiety Rafalskiej, przewodniczącej Rady Dialogu Społecznego, chciałbym przedstawić sprawozdanie z działalności rady za 2017 r. Chciałbym podziękować Wysokiemu Senatowi za to, że co roku sprawozdanie rady było przedstawiane na plenarnym posiedzeniu Senatu, tak że to, o czym mówiliśmy wcześniej, czyli doprecyzowanie zapisów, że sprawozdanie ma być przedstawiane, tak naprawdę nie dotyczyło Senatu, bo w Senacie i bez jednoznacznego zapisu takie sprawozdanie było przedstawiane. Tak że dziękuję Wysokiemu Senatowi, że to sprawozdanie było przedstawiane już w poprzednich latach. I tak się stanie również z tym sprawozdaniem, które dzisiaj państwu przedstawiam.

Był to drugi rok funkcjonowania Rady Dialogu Społecznego. Należy podkreślić, że wszystkie strony rady starały się rzetelnie wykonywać swoje obowiązki w ramach Rady Dialogu Społecznego nie tylko poprzez aktywną obecność na posiedzeniach, lecz także poprzez merytoryczne przygotowanie, co było gwarantem konstruktywnych dyskusji.

Obejmując pod koniec października 2017 r. w imieniu strony rządowej przewodnictwo w Radzie Dialogu Społecznego, traktowaliśmy to jako ogromne zobowiązanie, aby rada mogła w pełni wypełniać cele, do jakich została powołana. Niejednokrotnie podkreślaliśmy, że zmiana kierunków czy priorytetów w rządzie nie wpływa na definicję dialogu społecznego, który niezmiennie pozostaje osią polityki społeczno-gospodarczej państwa

Prezentując dziś sprawozdanie za rok 2017, chciałbym podziękować wszystkim partnerom społecznym za zaangażowanie w budowanie pozycji rady i codzienną pracę na jej rzecz. Szczególne podziękowania kieruję do pani Henryki Bochniarz, prezydent Konfederacji Lewiatan, która do października 2017 r. kierowała pracami rady.

Program prac Rady Dialogu Społecznego na 2017 r. uwzględniony został w kompromisie z wszystkimi organizacjami pracowników i pracodawców, co znalazło odzwierciedlenie w uchwale nr 18 Rady Dialogu Społecznego z 8 grudnia 2016 r. w sprawie zatwierdzenia programu prac rady na 2017 r.

Realizacja poszczególnych tematów została powierzona przewodniczącym zespołów problemowych rady. To właśnie w zespołach koncentrują się prace merytoryczne rad. Sprawy, jakimi zajmowała się Rada Dialogu Społecznego w 2017 r. podczas posiedzeń plenarnych, dowodzą, że w zakres jej prac są wprowadzane bardzo ważne problemy społeczno-gospodarcze, zarówno bieżące, jak i perspektywiczne. Do nich należą m.in.: zmiany w ochronie zdrowia, przyszłość polityki spójności Unii Europejskiej, rola partnerów społecznych w promocji polskiego stanowiska w sprawie przyszłego budżetu Unii Europejskiej, stosowanie klauzul społecznych w zamówieniach publicznych oraz kierunki prac nad założeniami do nowelizacji ustawy – prawo zamówień publicznych, reforma szkolnictwa zawodowego czy realizacja i efekty działań podjętych w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. To tylko niektóre inicjatywy z katalogu aktywności Rady Dialogu Społecznego.

W 2017 r. pracowaliśmy również nad rozwiązaniami mającymi zwiększyć efektywność działania rady. Obligowała nas do tego aktualnie obowiązująca ustawa o Radzie Dialogu Społecznego i innych instytucjach dialogu społecznego, która nakładała obowiązek dokonania oceny jej funkcjonowania w terminie 24 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy i przedstawienia rekomendacji zmian. W dniu 19 czerwca 2017 r. w pałacu prezydenckim odbyło się posiedzenie plenarne Rady Dialogu Społecznego poświęcone przyszłości dialogu społecznego w Polsce i propozycjom zmian. W konsekwencji wspólny wysiłek rządu i partnerów społecznych zaowocował wypracowaniem rekomendacji, które mają na celu zwiększenie skuteczności i samodzielności rady. Przekazany wówczas materiał stanowił podstawę przygotowania prezydenckiego projektu nowelizacji ustawy. Projekt został najpierw przedłożony podczas plenarnego posiedzenia Rady Dialogu Społecznego przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 30 października 2017 r., a następnie skierowany do parlamentu. Rada jednomyślnie zaakceptowała propozycje nowych rozwiązań i w dniu 20 grudnia 2017 r. podjęła w tej sprawie stosowną uchwałę, wyrażając swoje poparcie dla ustawy procedowanej w Sejmie.

Ustawa, która obecnie jest przedmiotem prac Senatu, zawiera kwestie, które usprawniają prowadzenie dialogu społecznego na szczeblu zarówno krajowym, jak i regionalnym. Zaproponowane rozwiązania mają na celu zwiększenie katalogu kompetencji Rady Dialogu Społecznego oraz strony pracowników i pracodawców, ich wzmocnienie organizacyjne oraz wprowadzenie zmiany w zakresie funkcjonowania i finansowania wojewódzkich rad dialogu społecznego, które również zostają znacząco wzmocnione.

Istotną kwestią, którą udało się pozytywnie rozwiązać w 2017 r., była sprawa wyasygnowania dodatkowych funduszy na funkcjonowanie wojewódzkich rad dialogu społecznego. Od początku funkcjonowania ustawy poruszany był problem niewystarczających środków na zadania WRDS zagwarantowanych w ustawie. Wszyscy w Radzie Dialogu Społecznego dostrzegamy ogromną rolę wojewódzkich rad dialogu społecznego, których efektywna praca sprzyja rozwiązywaniu wielu problemów, szczególnie w sytuacji powstawania napięć i konfliktów społecznych w regionie. WRDS zaangażowane są również w kształtowanie polityki regionu poprzez współudział w opiniowaniu dokumentów strategii rozwoju, ale mają także wymierny wpływ na lokalny rynek pracy, kształtowanie warunków dla rozwoju edukacji i usprawnianie służby zdrowia. Dlatego też minister rodziny, pracy i polityki społecznej odpowiedzialny w rządzie za dialog społeczny podjął kroki w celu zwiększenia wysokości środków na dotacje przewidziane na funkcjonowanie wojewódzkich rad dialogu społecznego już w 2018 r., co zostało uwzględnione w ustawie budżetowej na obecny rok. Z kolei w nowelizacji ustawy o Radzie Dialogu Społecznego została uwzględniona propozycja wzrostu środków na kolejne lata.

W 2017 r. odbyło się 148 spotkań, w tym 9 posiedzeń plenarnych rady i 14 posiedzeń prezydium, 95 spotkań zespołów problemowych rady, a także 21 posiedzeń grup roboczych. Rada w okresie 1 stycznia do 31 grudnia 2017 r. podjęła 5 uchwał. Z kolei strona pracowników i pracodawców podjęła 34 uchwały. Wiele z nich było odpowiedzią na przesłane do rady projekty aktów prawnych, których partnerzy otrzymali aż 571, z czego 426 to projekty rządowe. Podjęte uchwały stanowią efekt pracy wykonywanej niejako w ramach eksperckich posiedzeń zespołów problemowych rady. To tam w wyniku wielogodzinnych dyskusji wypracowywane są wspólne stanowiska, które następnie przyjmowane są podczas posiedzeń plenarnych w formie uchwał strony społecznej rady.

Przedstawiając tę informację, chciałbym podziękować wszystkim członkom rady za zaangażowanie w dialog społeczny w celu zapewnienia rozwoju społecznego i gospodarczego kraju. Mam nadzieję, że i ten rok, na co wskazuje pierwsze półrocze, przyniesie konstruktywne propozycje legislacyjne wypracowane na forum rady w celu rozwoju polskiej gospodarki z uwzględnieniem jej społecznego charakteru.

Panie Przewodniczący, Wysoka Komisjo, sprawozdanie jest obszerne, zostało ono dołączone do państwa materiałów. Wnoszę o przyjęcie tego sprawozdania i skierowanie na posiedzenie plenarne Senatu. Dziękuję bardzo.

Zastępca Przewodniczącego Antoni Szymański:

Bardzo dziękuję. Bardzo dziękuję również za to sprawozdanie i za wypowiedź pana ministra.

Otwieram dyskusję.

Kto z państwa chciałby zabrać głos? Bardzo zapraszam.

Pan senator Słoń.

Senator Krzysztof Słoń:

Panie Ministrze, ja mam pytanie, być może bardzo prozaiczne. Chciałbym poznać takie wzajemne relacje między radą a WRDS. Czy one mają charakter taki bardziej formalny, czy zdarzają się też jakieś relacje innego rodzaju, jakieś relacje konsultacyjne, doradcze, takie spotkania poszczególnych grup tematycznych? Jak to wygląda?

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Stanisław Szwed:

Oczywiście jeżeli są sprawy dotyczące sytuacji regionalnych, to takie kwestie są kierowane do wojewódzkiej rady dialogu społecznego z prośbą o rozstrzygnięcie, przesyła się też oczywiście wszystkie stanowiska, które są podejmowane na plenarnych posiedzeniach. Odbyło się też spotkanie pani przewodniczącej rady, pani minister Elżbiety Rafalskiej, z wszystkimi szefami wojewódzkich rad dialogu społecznego, gdzie też rozmawialiśmy na tematy poprawy funkcjonowania wojewódzkich rad dialogu społecznego. Ten temat, który był wiodący w 2017 r., pojawiający się na każdym spotkaniu dotyczącym finansowania, teraz już nie jest tematem wiodącym. Mogliśmy się skupić właśnie bardziej na rozmowach o tym, w jaki sposób dialog społeczny na poziomie wojewódzkim ma funkcjonować. I te spotkania były owocne.

Oczywiście w sprawozdaniu są też dane dotyczące funkcjonowania WRDS. One są różne. Są wojewódzkie rady dialogu społecznego, które działają bardziej aktywnie, i są słabiej aktywne. No, to zależy też od kwestii… Bo tak jak w przypadku Rady Dialogu Społecznego na szczeblu krajowym jest rotacja przewodniczących, tak jest również na poziomie wojewódzkim. Tam też przewodniczący się zmieniają. I, tak jak mówię, w zależności od osób, które przewodzą radzie, raz rada jest bardziej dynamiczna, a raz mniej. Myślę, że tak bym to ocenił, jeśli chodzi o funkcjonowanie.

Oczywiście też uczymy się tego wszystkiego wspólnie, razem, jeśli chodzi o poziom wojewódzki. Staramy się tych spraw lokalnych nie przenosić na szczebel krajowy, uznajemy, że to powinno się rozstrzygać na szczeblu regionalnym. Ale oczywiście są sprawy, które dotykają spraw krajowych. Takim przykładem jest choćby problematyka służby zdrowia, która jest dosyć częsta w obradach Rady Dialogu Społecznego. No, w ubiegłym tygodniu na plenarnym posiedzeniu minister Szumowski przedstawiał kwestie związane z ochroną zdrowia. Ten temat był tematem wiodącym. Tak że tak mógłbym odpowiedzieć na to pytanie.

Zastępca Przewodniczącego Antoni Szymański:

Bardzo dziękuję.

Kto z państwa chciałby jeszcze zabrać głos?

Pan senator Kamiński. Bardzo proszę.

Senator Andrzej Kamiński:

Panie Przewodniczący! Panie Ministrze!

Takie krótkie pytanie. Bo w RDS działają zespoły problemowe. Czy to są stałe zespoły problemowe, czy one po prostu powstają w zależności od zapotrzebowania? Jeżeli są stałe, to czy przybyło tych zespołów problemowych w stosunku do poprzedniego roku?

Zastępca Przewodniczącego Antoni Szymański:

Bardzo proszę o odpowiedź.

Sekretarz Stanu w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej Stanisław Szwed:

To są stałe zespoły. Są też powoływane zespoły doraźne, powołaliśmy np. zespół doraźny do spraw ustawy o zamówieniach publicznych, był też powołany zespół związany z reformą służb skarbowych, czyli nową ustawą o Krajowej Administracji Skarbowej. To są zespoły doraźne, powoływane na okoliczność jakiejś wyjątkowej sytuacji. Ale generalnie pracujemy w zespołach problemowych. To wynika też z tego, że na czele tych zespołów jest też zachowana równowaga stron, czyli w jednej części prowadzą to przewodniczący ze strony pracodawców, w drugiej części – ze strony związkowej. Strona rządowa ma tam tak jakby trochę mniejszy element… bo może pełnić funkcję współprzewodniczącego, że tak powiem. Tak że tutaj nie było zwiększenia liczby zespołów problemowych, ale były powoływane doraźne zespoły. W tym wykazie jest ujęte, jakie zespoły zostały powołane.

Zastępca Przewodniczącego Antoni Szymański:

Dziękuję.

Czy ktoś jeszcze chciałby zabrać głos? Nie.

Wobec tego punkt trzeci uważam za zrealizowany.

Nad sprawozdaniem nie głosujemy i nie wybieramy sprawozdawcy.

Wobec tego trzy punkty przewidziane w dzisiejszym porządku obrad zostały zrealizowane.

Zamykam posiedzenie komisji.

Dziękuję wszystkim państwu za udział w sto trzydziestym posiedzeniu Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej. Dziękuję państwu.

(Koniec posiedzenia o godzinie 12 minut 54)