Narzędzia:

O delegacji

Delegacja Sejmu i Senatu do Zgromadzenia Parlamentarnego Inicjatywy Środkowoeuropejskiej – ZP IŚE działa od 1991 r. i spotyka się dwa razy w roku – wiosną jako Komitet Parlamentarny, a jesienią jako Zgromadzenie Parlamentarne. W obu przypadkach uczestniczyć może do 81 parlamentarzystów z 18 krajów członkowskich. Regulamin zakłada, że przynajmniej na 2 miesiące przed jesiennym Zgromadzeniem Parlamentarnym muszą się zbierać 3 Komitety Ogólne – ds. politycznych i wewnętrznych,  gospodarczych oraz kultury oraz Komitet Stały. W praktyce spotkania Komitetów odbywają się nieregularnie. W pracach Zgromadzenia Parlamentarnego Inicjatywy Środkowoeuropejskiej uczestniczy delegacja składająca się z 2 senatorów i  5 posłów oraz ich zastępców. Język roboczy: angielski.

Senatorowie wchodzący w skład delegacji Sejmu i Senatu RP do Zgromadzenia  Parlamentarnego Inicjatywy Środkowoeuropejskiej wyznaczeni przez kluby parlamentarne Senatu RP XI kadencji:    

Członkowie:

  1. sen. Andrzej Kalata (PiS)
  2. sen. Piotr Masłowski (TD) – wiceprzewodniczący delegacji

Zastępcy:

  1. sen. Anna Bogucka (PiS)
  2. sen. Ewa Matecka (KO)

O Inicjatywie Środkowoeuropejskiej

INICJATYWA  ŚRODKOWOEUROPEJSKA
Central European Initiative
Siedziba: brak


Początki Inicjatywy Środkowoeuropejskiej (ISE) sięgają 1989 r., kiedy to w Budapeszcie przedstawiciele Austrii, Jugosławii, Węgier i Włoch utworzyli Quadragonale. Po przyjęciu Czechosłowacji powstało Pentagonale, zaś po przystąpieniu Polski w 1991 r.  – w Heksagonale. Zmiany w składzie grupy nastąpiły w związku z rozpadem Jugosławii  i podziałem Czechosłowacji. W połowie 1992 r. pełne członkostwo przyznano Bośni i Hercegowinie, Chorwacji i Słowenii oraz przyjęto nową nazwę – Inicjatywa Środkowoeuropejska. Obecnie organizacja skupia 18 państw: Albanię, Austrię, Białoruś, Bośnię i Hercegowinę, Bułgarię, Chorwację, Czarnogórę, Czechy, Macedonię, Mołdowę, Polskę (od 1991 r.), Rumunię, Serbię, Słowację, Słowenię, Ukrainę, Węgry i Włochy.


W 2011 r. IŚE przewodniczy Serbia. W 2012 r. krajem przewodniczącym Inicjatywie będzie Ukraina.
Zadaniem tego stale powiększającego swój skład ugrupowania jest wspieranie procesu integracji europejskiej i euroatlantyckiej. Główną inspiracją do powstania IŚE na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych było umożliwienie młodym demokracjom z Europy Środkowej i Wschodniej zbliżenia do wolnego świata, umocnienie ich kruchych systemów politycznych, woli budowania państwa prawa i gospodarki wolnorynkowej. Celem IŚE było pełniejsze przygotowanie tych państw do europejskich procesów integracyjnych. Duże znaczenie w procesie tworzenia miały obawy Włoch przed zdominowaniem regionu przez nowe państwo, jakim były zjednoczone Niemcy. Cele organizacji zostały sformułowane w Dokumencie Politycznym przyjętym 1 sierpnia 1990 r. w Wenecji. Określił on IŚE jako nową formę współpracy w Europie, która wnosić będzie wkład w dzieło europejskiego bezpieczeństwa i stabilizacji w okresie transformacji systemowej w krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Współpraca regionalna miała ułatwić harmonijne kontakty pomiędzy krajami postkomunistycznymi a zachodnioeuropejskimi, przyspieszając poznawanie zachodnioeuropejskich norm w wielu dziedzinach życia. To zaś w perspektywie miało ułatwić przyszłe procesy integracyjne. Od 2002 r. akcent przesuwa się na współpracę o wymiarze praktycznym w formie różnego rodzaju wielostronnych projektów współpracy.
W listopadzie 2007 r. premierzy państw IŚE przyjęli szereg decyzji dot. restrukturyzacji IŚE zakładających koncentrowanie działań w ramach IŚE na pogłębianiu współpracy regionalnej w szczególności poprzez wspieranie rozwoju nieunijnych państw członkowskich oraz na wymianie doświadczeń za pośrednictwem konkretnych projektów współpracy.


W 2010 r. z inicjatywy Włoch (chcących przede wszystkim zmobilizować pozostałych unijnych członków IŚE do większego zaangażowania finansowego na rzecz Inicjatywy) czarnogórska prezydencja na nowo podjęła temat restrukturyzacji (określanej również mianem „wzmocnienia”) IŚE i powołała w tym celu kilkuosobową grupę ekspertów – przedstawicieli rozszerzonej Trojki IŚE (Czarnogóra, Serbia, Rumunia i Włochy) oraz Sekretariatu Wykonawczego IŚE. Grupa ta przygotowała dla Ministrów Spraw Zagranicznych kilka rekomendacji nt. możliwości usprawnienia współpracy w ramach IŚE, przyjętych na spotkaniu ministrów spraw zagranicznych w Budwie (Czarnogóra), 15 czerwca 2010 r.
Aktualne cele ugrupowania to: pogłębianie spójności regionalnej i zacieśnianie współpracy między członkami niezależnie od postępów w procesie integracji europejskiej;  „promowanie rozwoju społeczeństwa obywatelskiego jako katalizatora procesów zmian demokratycznych”; dążenie do ustanowienia praktycznej i instytucjonalnej współpracy IŚE z UE/Komisją Europejską; dalszy (częstszy) udział IŚE w projektach finansowanych z funduszy UE.
Głównymi organami IŚE są spotkania szefów rządów (raz do roku – jesienią; ostatni odbył się 13 listopada 2009 r. w Bukareszcie; czarnogórska prezydencja zrezygnowała z zorganizowania szczytu premierów państw IŚE w 2010 r.; natomiast prezydencja serbska przewiduje organizację spotkania premierów jesienią 2011 r.) oraz spotkania Ministrów SZ (ostatnie  10 czerwca 2011 r. w Trieście).
Bieżącą koordynacją prac zajmuje się Komitet Krajowych Koordynatorów IŚE, w skład którego wchodzą przedstawiciele MSZ wszystkich państw członkowskich. W latach 1996–2008 włoskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych organizowało spotkania Dyrektorów Politycznych MSZ państw IŚE (przerwa w organizacji tego typu spotkań tłumaczona jest brakiem odpowiednich tematów, a tym samym niewystarczającym zainteresowaniem do korzystania z tego formatu spotkań).


IŚE utrzymuje robocze kontakty z innymi strukturami współpracy regionalnej głównie Europy Płd.–Wsch., m.in. Radą Współpracy Regionalnej (RCC) czy Organizacją Czarnomorskiej Współpracy Gospodarczej (BSEC). Ich celem jest bieżąca wymiana informacji i w pewnym stopniu koordynacja (np. terminów ważniejszych spotkań czy uruchamianych projektów). Odnotować należy ponadto organizowane nieregularne robocze spotkania w Brukseli Sekretariatu Wykonawczego IŚE z przedstawicielami Komisji Europejskiej (służące głównie prezentacji działań IŚE i dyskusji nt. potencjalnych wspólnych obszarów zainteresowania; Sekretariat IŚE poszukuje możliwości udziału IŚE w różnych projektach unijnych – w tym tych związanych ze makroregionalną Strategią UE dla Regionu Dunaju.


Polska jest członkiem ugrupowania od 1991 r. Przewodniczyła IŚE w 1995 r. oraz w 2003 r.  We współpracę w ramach IŚE ze strony Polski zaangażowane są m.in. urzędy i instytucje rządowe, parlament uczestniczący w pracach Zgromadzenia Parlamentarnego IŚE, a także np. uczelnie (m.in. UAM w Poznaniu). Polska zainicjowała w ramach IŚE współpracę młodzieży w formule „Forum Młodzieży”, a także była pierwszym organizatorem Forum Dziennikarzy IŚE.


Organami pomocniczymi IŚE są:
– Sekretariat Wykonawczy z siedzibą w Trieście (Włochy), którym kieruje Sekretarz Generalny p. Gerhard Pfanzelter (Austria). W czerwcu 2010 r. przedłużono jego kadencję o kolejne 3 lata;
– oraz Sekretariat IŚE ds. Projektów przy Europejskim Banku Odbudowy i Rozwoju (współpraca IŚE–EBOiR nawiązana została w 1991 r.), którym kieruje obecnie p. Guido Paolucci (Włochy).


Od 2004 r. w ramach IŚE funkcjonują ponadto:
1) Program Wymiany Doświadczeń (Know-how Exchange Programme – KEP) jest to instrument dwustronnej pomocy technicznej. Program służy promocji i wspieraniu wymiany doświadczeń i najlepszych praktyk między państwami IŚE należącymi do UE a nieunijnymi krajami członkowskimi.
2) Sieć Uniwersytetów IŚE (CEI University Network – CEIUniNet). Kartę Założycielską Sieci Uniwersytetów IŚE przyjęto na Szczycie Premierów państw IŚE w listopadzie 2003 r. w Warszawie. W ramach tej sieci (z Polski UAM) realizowane są wspólne programy współpracy m.in. studia magisterskie, wymiana nauczycieli akademickich i studentów, specjalistyczne seminaria czy szkolenia itp. Sieć finansowana jest przez stronę włoską. Sekretariat

Wykonawczy IŚE podejmuje starania, aby pozyskać środki unijne na rozwój tej współpracy.
3) Wydział ds. projektów UE (tzw. Sekretariat IŚE ds. Projektów UE)  – komórka Sekretariatu Wykonawczego IŚE w Trieście, której zadaniem jest poszukiwanie wielostronnych projektów unijnych, do których IŚE mogłaby się włączyć lub których mogłaby być inicjatorem.
4) Sieć Współpracy Naukowej i Technologicznej IŚE (CEI Science and Technology Network). Zadaniem sieci jest ułatwienie kontaktów między ośrodkami naukowymi państw członkowskich i w miarę możliwości realizowanie wspólnych projektów.

Inicjatywa Środkowoeuropejska od 2002 r. dysponuje także tzw. Funduszem Współpracy (CEI Co-operation Fund). Jego budżet wynosi ok. 380 tys. euro i pochodzi z obowiązkowych składek państw członkowskich (od 2009 r. polska składka wynosi 31680 euro). Służy on dofinansowywaniu tzw. miękkich projektów (np. seminaria, konferencje, specjalistyczne szkolenia, spotkania ekspertów, imprezy kulturalne itp.).

Zobacz także: www.ceinet.org