Narzędzia:

12–15 i 18–22 lipca 2017 r.

22.07.2017

Podczas 45. posiedzenia Senat rozpatrzył 23 ustawy, do 8 wprowadził poprawki, podjął też 3 uchwały okolicznościowe. Izba przyjęła ponadto sprawozdanie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z działalności w 2016 r. oraz informację Rady Mediów Narodowych o działalności w 2016 r. Zapoznała się też z informacją o działalności Sądu Najwyższego w 2016 r.

18 lipca 2017 r. senatorowie minutą ciszy uczcili zmarłego 13 lipca 2017 r. senatora I kadencji Macieja Krzanowskiego.

 

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy o sporcie oraz ustawy o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944‒1990 oraz treści tych dokumentów

Celem ustawy, uchwalonej przez Sejm na podstawie projektu rządowego podczas 44. posiedzenia, 22 czerwca 2017 r., jest zwiększenie przejrzystości działania polskich związków sportowych. Wprowadzono kolejne ograniczenia dotyczące członków zarządu polskiego związku sportowego. Nie będzie można łączyć tej funkcji m.in. z pracą na rzecz ministerstwa zapewniającego obsługę ministra właściwego ds. kultury fizycznej czy z funkcją trenera kadry narodowej. Członkiem zarządu nie będą mogli być też byli funkcjonariusze organów bezpieczeństwa państwa PRL i osoby karane za doping w sporcie dyskwalifikacją trwającą dłużej niż 24 miesiące. Zgodnie z nowymi przepisami członek zarządu polskiego związku sportowego nie będzie mógł mieć żadnych akcji lub udziałów w spółkach prawa handlowego prowadzących działalność gospodarczą związaną z realizacją przez związek jego zadań statutowych (dotychczas to 10% akcji).

Nowela do definicji ustawowej sportu dodaje aktywność intelektualną, mającą na celu osiągnięcie wyniku sportowego. W ten sposób do dyscyplin sportowych zostaną zaliczone: szachy, warcaby, brydż sportowy i sporty elektroniczne (e-sporty). Doprecyzowano ponadto przepisy dotyczące stypendiów sportowych, nagród za wybitne osiągnięcia sportowe i świadczeń olimpijskich, a także klubów sportowych wchodzących w skład ligi zawodowej. Minister ds. kultury fizycznej będzie mógł przyznawać stypendia sportowe w szczególnie uzasadnionych wypadkach, np. gdy osiągnięcie wyników sportowych uniemożliwia kontuzja.Świadczenia olimpijskiego nie będzie mógł otrzymać sportowiec ukarany za doping w sporcie więcej niż 2 razy, bez względu na wymiar tej kary. W lidze zawodowej będą mogły uczestniczyć także kluby sportowe działające jako spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Komisja Nauki, Edukacji i Sportu wnosiła o wprowadzenie do ustawy 8 poprawek. Zmiany proponowali też senatorowie Robert Dowhan i Kazimierz Wiatr. Akceptację Izby zyskały propozycje komisji i senatora Kazimierza Wiatra. Nowelę wraz z 10 poprawkami poparło 59 senatorów, 24 było przeciw, 3 wstrzymało się od głosu. Izba zdecydowała m.in., że członkiem zarządu polskiego związku sportowego nie będą mogły być również osoby, które są prokurentem lub pełnomocnikiem podmiotu świadczącego na rzecz związku usługi, dostawy lub roboty budowlane. Postanowiła ponadto, że świadczenie pieniężne ze środków budżetu państwa nie będzie przysługiwało osobie, która była karana dyscyplinarnie więcej niż raz za doping w sporcie.

Teraz do senackich poprawek ustosunkują się posłowie.

 

Ustawa o zmianie ustawy o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym oraz niektórych innych ustaw – przyjęta bez poprawek

Senat, zgodnie z wnioskiem Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności, przyjął bez poprawek ustawę, uchwaloną na podstawie przedłożenia rządowego podczas 45. posiedzenia Sejmu, 7 lipca 2017 r. Stanowisko takie poparło 53 senatorów, 18 wstrzymało się od głosu. Teraz nowela zostanie skierowana do podpisu prezydenta.

Celem ustawy jest zapewnienie bezpieczeństwa dostaw gazu ziemnego do odbiorców w sytuacjach kryzysowych. Wprowadza ona też ułatwienia dla podmiotów zobowiązanych do utrzymywania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego. Zgodnie z nowymi przepisami od 1 października 2017 r. importerzy gazu, którzy jego obowiązkowe zapasy utrzymują poza granicami kraju, muszą – w celu zapewnienia zdolności ich przesyłu do Polski w razie kryzysu energetycznego – zarezerwować tzw. ciągłe zdolności przesyłowe na połączeniach transgranicznych (interkonektorach). Zarezerwowane zdolności mają pozwalać na przesłanie całości zapasów w każdych warunkach do kraju w ciągu maksimum 40 dni i dodatkowo nie mogą być wykorzystywane w żadnych innych celach, np. handlowych. Zapasów nie muszą tworzyć przedsiębiorstwa obrotu i importerzy, którzy do 5 sierpnia 2017 r. złożą wniosek o cofnięcie koncesji lub oświadczenie o zaprzestaniu przywozu gazu.Kontrolę i nadzór nad wypełnianiem obowiązku magazynowania gazu będzie sprawował Urząd Regulacji Energetyki.

Zmodyfikowano ponadto zasady udzielania przez prezesa URE koncesji na obrót gazem ziemnym z zagranicą, tak aby na etapie występowania z wnioskiem o udzielenie koncesji podmiot ubiegający się o to nie był zmuszony do posiadania zapasów obowiązkowych gazu ziemnego, ale mógł je utworzyć w momencie podejmowania działalności gospodarczej, czyli rozpoczęcia przywozu gazu ziemnego.

 

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz niektórych innych ustaw

W ustawie, uchwalonej przez Sejm na 44. posiedzeniu, 22 czerwca 2017 r., na podstawie projektu rządowego, określono nowe zasady przyjmowania cudzoziemców do wykonywania pracy sezonowej i krótkoterminowej w Polsce, aby m.in. ograniczyć nadużycia w zakresie zatrudniania cudzoziemców w naszym kraju. Nowela wdraża do polskiego prawa dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/36/UE z 26 lutego 2014 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w celu zatrudnienia w charakterze pracownika sezonowego. Zakres dyrektywy obejmuje częściowo wypadki, w których obywatele 6 państw (Armenia, Białoruś, Gruzja, Mołdawia, Ukraina i Rosja) mogą korzystać z uproszczonej procedury dostępu do rynku pracy, polegającej na rejestracji w powiatowym urzędzie pracy oświadczenia o zamiarze powierzenia pracy cudzoziemcowi, przewidzianej w rozporządzeniu ministra pracy i polityki społecznej. Na tej podstawie możliwe jest powierzenie cudzoziemcowi pracy przez okres 6 miesięcy w ciągu 12 miesięcy bez zezwolenia na pracę. Obecny na posiedzeniu Senatu wiceminister rodziny Stanisław Szwed podkreślił, że konieczne jest udoskonalenie uproszczonej procedury, ponieważ zwiększa się liczba oświadczeń składanych dla pozoru przez bezrobotnych, bezdomnych i osoby nieuzyskujące żadnych dochodów z działalności gospodarczej w celu uzyskania korzyści majątkowej. Znaczna część cudzoziemców korzystających z takich oświadczeń traktuje je jako element prawa wjazdu i pobytu na terytorium państw obszaru Schengen. Nowela wprowadza fakultatywną przesłankę odmowy wydania zezwolenia na pracę lub wpisania oświadczenia do ewidencji, jeżeli z okoliczności będzie wynikało, że wniosek został złożony dla pozoru, oświadczenie zostanie wykorzystane przez cudzoziemca w celu innym niż praca lub pracodawca np. nie opłaca należnych składek na ubezpieczenia czy zalega z opłacaniem podatków.

Nowela wprowadza nowy rodzaj zezwolenia na pracę dla cudzoziemców ‒ zezwolenie na pracę sezonową. Zezwolenia takie będą wydawane na pracę w sektorze turystycznym, ogrodnictwie i rolnictwie przez starostę na okres do 9 miesięcy w roku kalendarzowym. Jak mówił wiceminister pracy Stanisław Szwed, przepisy dotyczące zezwoleń na pracę sezonową uwzględniają w najszerszym możliwym zakresie ułatwienia dopuszczane dyrektywą dla obywateli niektórych państw objętych tzw. procedurą oświadczeniową. Chodzi o zwolnienie z tzw. testu rynku pracy, co znacznie skraca czas procedowania, o tzw. zezwolenie wielosezonowe, dzięki któremu pracodawca może uzyskać wpis do ewidencji pracy sezonowej na okres do 3 lat, a także cudzoziemcowi innej pracy niż praca sezonowa przez okres do 30 dni łącznie bez konieczności powiadamiania urzędu czy uzyskania zezwolenia.

Wprowadzono również rozwiązania ułatwiające przedłużenie współpracy z cudzoziemcem i jednocześnie zachęcające do zatrudniania cudzoziemców na podstawie umowy o pracę. Jeżeli pracodawca zatrudniający cudzoziemca na podstawie oświadczenia co najmniej przez 3 miesiące będzie chciał kontynuować tę współpracę przez okres dłuższy niż łącznie 6 miesięcy, to po złożeniu wniosku o zezwolenie praca wykonywana w czasie oczekiwania na decyzję będzie uznawana za legalną. Pozwoli to na nieprzerwane zatrudnienie cudzoziemca u danego pracodawcy niezależnie od trwania procedury.

Ustawa przewiduje ponadto utworzenie rejestru pracy cudzoziemców, który będzie zawierał informacje dotyczące zezwoleń na pracę, zezwoleń na pracę sezonową oraz oświadczeń o powierzeniu wykonywania pracy.

Senat w wyniku głosowań odrzucił wniosek Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi o przyjęcie noweli bez poprawek (1 głos za, 85 – przeciw) i przyjął ją z 6 poprawkami, jak proponowała Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej (67 głosów za, 19 wstrzymujących się). Jedna ze zmian zakłada, że oświadczenie składane pod rygorem odpowiedzialności karnej powinno zawierać klauzulę o treści „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”, a klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań. Inna poprawka doprecyzowujezaś, że sprawcą wykroczenia opisanego w ustawie jest osoba prowadząca agencję pracy tymczasowej, a nie agencja, ponieważ odpowiedzialność karno-wykroczeniową może ponosić wyłącznie osoba fizyczna.

Do senackich propozycji ustosunkuje się teraz Sejm.

 

Ustawa o zmianie ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego oraz niektórych innych ustaw – przyjęta bez poprawek

Izba jednogłośnie, 86 głosami, przyjęła nowelizację w brzmieniu uchwalonym przez Sejm na 44. posiedzeniu, 22 czerwca 2017 r., na podstawie projektu rządowego, o co wnosiły Komisja Budżetu i Finansów Publicznych oraz Komisja Infrastruktury. Teraz ustawa zostanie skierowana do podpisu prezydenta.

Celem noweli jest likwidacja, sygnalizowanych przez inwestorów, barier w ubieganiu się o finansowanie zwrotne w ramach rządowego programu popierania budownictwa czynszowego (m.in. finansowanie wyłącznie lokali na wynajem bez możliwości finansowania spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, bezwzględny warunek przeznaczenia minimum 50% lokali dla osób wychowujących co najmniej 1 własne lub przysposobione dziecko), a także problemów pojawiających się podczas eksploatacji lokali mieszkalnych wybudowanych w ramach tego programu (m.in. obniżone limity dochodowe najemców w zasobach na wynajem, zaostrzone zasady podnoszenia czynszu osobom o dochodach przekraczających nawet nieznacznie limity określone ustawą).

Ustawa podwyższa limit dochodów uprawniający do najmu lokalu mieszkalnego o umiarkowanym czynszu, gdy z budową lokalu było związane zawarcie umowy partycypacji przewidującej udział w kosztach na poziomie nie mniejszym niż 10%. Wprowadzono bardziej elastyczne zasady w wypadku przekraczania przez najemcę określonych w ustawie progów dochodowych. Nie będzie obowiązku automatycznego podwyższania stawki czynszu przy niewielkiej nawet nadwyżce uzyskiwanych dochodów w ramach gospodarstwa domowego. Podwyższono też maksymalną kwotę partycypacji najemcy w kosztach budowy z 25 do 30%. Zrezygnowano z warunku wynajęcia 50% lokali dla osób wychowujących co najmniej 1 dziecko. Nowością jest również 20-procentowe dofinansowanie inwestycji samorządowych.

 

Ustawa o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz niektórych innych ustaw – przyjęta bez poprawek

Ustawa, uchwalona na podstawie przedłożenia rządowego podczas 44. posiedzenia Sejmu, 22 czerwca 2017 r., zwiększa kompetencje generalnego konserwatora zabytków w zakresie kształtowania obsady personalnej terenowych organów ochrony zabytków. Rozszerza zakres środków nadzoru i koordynacji przysługujących naczelnemu organowi ochrony zabytków w stosunku do organów, dla których pełni funkcję nadrzędną, co ma służyć poprawie efektywności działania wojewódzkich służb konserwatorskich.

W ustawie przewidziano też udzielenie tymczasowej ochrony tym zabytkom nieruchomym, wobec których wszczęto postępowanie o wpis do rejestru zabytków. Od dnia wszczęcia postępowania do dnia, w którym decyzja w tej sprawie stanie się ostateczna, przy zabytku zabronione będą prace konserwatorskie i restauratorskie oraz inne działania, które mogłyby prowadzić do naruszenia lub zmiany wyglądu zabytku. Zakaz nie będzie dotyczył zabytku wpisanego do rejestru, inwentarza muzeum albo wchodzącego w skład narodowego zasobu bibliotecznego.

Nowelizacja powołuje Narodowy Fundusz Ochrony Zabytków. Jego środki będą przeznaczane na dofinansowanie koniecznych prac konserwatorskich lub restauratorskich przy zabytku wpisanym na Listę Skarbów Dziedzictwa, prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru.

Komisja Kultury i Środków Przekazu wnosiła o przyjęcie ustawy bez poprawek, jej mniejszość zaś ‒ z 3 zmianami (obniżenie z 500 tys. do 50 tys. zł maksymalnej wysokości kar pieniężnych za wykonywanie prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych lub badań przy zabytku; objęcie karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat dla osób, które poprzez zaniechanie działań dopuściły do niszczenia lub uszkodzenia zabytku; wprowadzenie wymogu pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków na usunięcie z terenu nieruchomości wpisanej do rejestru zabytków drzewa lub krzewu starszych niż 5 lat). Senator Piotr Florek proponował przywrócenie dotychczasowych zasad powoływania wojewódzkich konserwatorów zabytków i kierowników delegatur wojewódzkich urzędów ochrony zabytków. Za wnioskiem komisji głosowało 58 senatorów, 26 było przeciw, a 2 wstrzymało się od głosu.

Nowela trafi teraz do podpisu prezydenta.

 

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy o zasadach finansowania nauki oraz niektórych innych ustaw

Izba 57 głosami, przy 1 – przeciw i 28 wstrzymujących się, przyjęła z 5 poprawkami ustawę, uchwaloną przez Sejm na 45. posiedzeniu, 7 lipca 2017 r., na podstawie projektu rządowego. Wniosek taki przedstawiła Komisja Nauki, Edukacji i Sportu. Poparcia Senatu nie uzyskała, zgłoszona w trakcie debaty przez senatora Piotra Wacha, propozycja skrócenia z 3 do 2 miesięcy terminu rozpatrzenia odwołania od rozstrzygnięcia w sprawie przyznania środków finansowych na wykonanie projektu albo na badania zakwalifikowane do finansowania. Przyjęte poprawki uwzględniają, że pomocą publiczną lub pomocą de minimis może być umorzenie, odroczenie terminu płatności albo rozłożenie na raty należności finansowej, a nie sama należność finansowa. Izba postanowiła też dodać brakujący przepis przejściowy, określający wpływ zmiany przepisów dotyczących treści umowy o wykonanie i finansowanie projektu oraz umowy o realizację i finansowanie projektu badawczego, na umowy zawarte przed dniem wejścia w życie ustawy. Teraz do tych zmian ustosunkuje się Sejm.

Nowela wyłącza stosowanie części przepisów kodeksu postępowania administracyjnego w postępowaniach w sprawie przyznania kategorii naukowej jednostkom naukowym i uczelniom oraz w prowadzonych przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju i Narodowe Centrum Nauki postępowaniach w sprawie przyznania środków finansowych. Rozwiązanie to ma przyczynić się do usprawnienia procesu przyznawania kategorii naukowej i środków na projekty finansowane przez obydwa centra.

 

Ustawa o Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej – przyjęta bez poprawek

Na podstawie ustawy, uchwalonej z inicjatywy rządu 7 lipca 2017 r., na 45. posiedzeniu Sejmu, 1 października 2017 r. ma zostać powołana Narodowa Agencja Wymiany Akademickiej jako państwowa osoba prawna z siedzibą w Warszawie. Organami agencji będą powoływany i odwoływany przez prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra ds. szkolnictwa wyższego na 5-letnią kadencję dyrektor i rada. Nadzór nad działalnością NAWA sprawować ma minister ds. szkolnictwa wyższego. Do zadań agencji będzie należało m.in. inicjowanie i realizowanie działań wspierających międzynarodową wymianę akademicką oraz proces umiędzynarodowienia polskich uczelni i jednostek naukowych, upowszechnianie informacji o polskim systemie szkolnictwa wyższego i nauki oraz języka polskiego poza krajem. NAWA przejmie wszystkie obowiązki Biura Uznawalności Wykształcenia i Wymiany Międzynarodowej, które zostanie zlikwidowane. Agencja będzie mogła uczestniczyć w realizacji programów operacyjnych.

Komisja Nauki, Edukacji i Sportu rekomendowała przyjęcie ustawy z 1 poprawką, zmieniającą katalog zadań NAWA. W trakcie debaty senator Piotr Wach także zaproponował zmiany. Z kolei senatorowie Marek Martynowski i Kazimierz Wiatr wnieśli o przyjęcie ustawy bez poprawek, co Izba poparła 56 głosami, przy 30 głosach przeciw.

Ustawa zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – przyjęta bez poprawek

Senat, zgodnie z wnioskiem Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności oraz Komisji Budżetu i Finansów Publicznych, przyjął bez poprawek ustawę, uchwaloną na podstawie projektu rządowego podczas 45. posiedzenia Sejmu, 7 lipca 2017 r. Stanowisko takie poparło 85 senatorów, 1 wstrzymał się od głosu.

Nowela przewiduje możliwość jednorazowego rozliczenia nakładów na nowe środki trwałe (maszyny i urządzenia) do 100 tys. zł przy jednoczesnym minimalnym nakładzie inwestycji wynoszącym 10 tys. zł oraz bezpośredniego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zaliczek na takie nabycie środków trwałych. Zwolniono ponadto ze zryczałtowanego podatku z tytułu przychodów uzyskanych w Polsce przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej przychody z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera.

Nowe przepisy wejdą w życie, gdy ustawę podpisze prezydent.

 

Ustawa o zmianie ustawy o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–2020 oraz niektórych innych ustaw – przyjęta bez poprawek

Nowelizacja, przyjęta przez Sejm z inicjatywy rządu na 45. posiedzeniu, 7 lipca 2017 r., ma służyć bardziej efektywnemu wykorzystywaniu funduszy z Unii Europejskiej na lata 2014–20. Nowe przepisy są wynikiem doświadczeń we wdrażaniu programów operacyjnych polityki spójności w perspektywie finansowej 2014–20.

W ustawie ograniczono liczbę dokumentów niezbędnych do uzyskania dofinansowania ze środków europejskich, które będą składane wraz z wnioskiem o dofinansowanie. Umożliwia także poprawę wniosku, nawet jeśli nie będzie spełniał wszystkich kryteriów formalnych. Powinno się to przełożyć na większe zainteresowanie wnoszeniem o pieniądze unijne i wyższą jakość zgłaszanych projektów.

Nowela przewiduje powołanie rzeczników funduszy europejskich, którzy mają reprezentować beneficjentów projektów europejskich i odpowiadać m.in. za gromadzenie wniosków i postulatów związanych z realizacją programów operacyjnych. Wprowadza też pomoc zwrotną jako kolejną obok dotacji i instrumentów finansowych formę wsparcia w ramach polityki spójności. Zmieniono też przepisy dotyczące projektów partnerskich i uregulowano tryb wyboru projektów z zakresu instrumentów finansowych.

Zgodnie z nowelą wojewodowie mają być obligatoryjnie włączeni w skład komitetów sterujących dystrybucją funduszy. Mają brać udział we wdrażaniu programów regionalnych, a także w pracach komisji oceny projektów, które będą finansowane ze środków unijnych.

Nowela zakłada również, że od 1 stycznia 2018 r. zintegrowany rejestr kwalifikacji będzie prowadzony przez Instytut Badań Edukacyjnych w Warszawie, a nie Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości. PARP ma z kolei prowadzićdziałania mające na celu dostosowanie kształcenia do zapotrzebowania gospodarki, w tym powołanie rady programowej ds. kompetencji i sektorowych rad ds. kompetencji.

Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisja Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej wniosły o przyjęcie ustawy bez poprawek, ich mniejszość zaś proponowała wprowadzenie 22 poprawek. Za wnioskiem komisji głosowało 53 senatorów, 33 było przeciw.

Nowelizacja trafi teraz do podpisu prezydenta.

 

Poprawki Senatu do ustawy o zmianie ustawy – Prawo ochrony środowiska

Nowela, uchwalona przez Sejm na 45. posiedzeniu, 7 lipca 2017 r., na podstawie projektu poselskiego, umożliwia powoływanie i odwoływanie zarządów wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej przez wojewodów, jeżeli w ustawowym terminie nie uczynią tego zarządy województw lub rady nadzorcze wojewódzkich funduszy.

Komisja Środowiska oraz Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej rekomendowały przyjęcie ustawy z 3 poprawkami, m.in. przyznającymi zarządom wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej kompetencje do określania organizacji wewnętrznej biur tych funduszy, a także umożliwiającymi uregulowanie w  rozporządzeniu szczegółowego trybu działania organów wojewódzkich funduszy ochrony środowiska. Mniejszość komisji wniosła o odrzucenie ustawy. Senatorowie Alicja Zając i Zdzisław Pupa proponowali z kolei poprawkę, której celem jest uregulowanie sytuacji, w której do chwili wejścia w życie przepisów ustawy rada nadzorcza wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej albo zarząd województwa nie wypełnili obowiązków powołania członków zarządu wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej. Izba w wyniku głosowań odrzuciła wniosek o odrzucenie ustawy (57 głosów za, 29 – przeciw) i przyjęła ją z 3 tymi poprawkami (57 głosów za, 29 – przeciw).

Senackimi propozycjami zajmie się teraz Sejm.

 

Ustawa o zmianie niektórych ustaw związanych z systemami wsparcia rodzin – przyjęta bez poprawek

Sejm uchwalił ustawę na 45. posiedzeniu, 7 lipca 2017 r., na podstawie projektu rządowego. Realizuje ona rekomendacje zawarte w „Przeglądzie systemów wsparcia rodzin”, przyjętym przez Radę Ministrów 4 kwietnia 2017 r. Zrezygnowano m.in. z planowanego od 1 listopada 2017 r. wzrostu kryteriów dochodowych uprawniających do świadczeń rodzinnych i wzrostu wysokości tych świadczeń. Zdecydowano, że z tytułu opieki nad dzieckiem w okresie korzystania z urlopu wychowawczego będzie przysługiwał 1 dodatek do zasiłku rodzinnego niezależnie od liczby dzieci, z tytułu opieki nad którymi został udzielony urlop wychowawczy. Nie będzie też możliwa kumulacja kilku rodzajów świadczeń z budżetu państwa, które są związane z brakiem aktywności zawodowej, spowodowanej opieką nad dzieckiem lub innym członkiem rodziny. Do katalogu dochodów niepodlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, składających się na dochód, na podstawie którego ustalane jest prawo do uzależnionych od dochodu świadczeń rodzinnych, dodano stypendia finansowane ze środków Unii Europejskiej, przyznawane osobom bezrobotnym. Zmiany w ustawie o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 mają ułatwić zakładanie i prowadzenie żłobków i klubów dziecięcych.

Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej wniosła o wprowadzenie do ustawy 10 poprawek, ich mniejszość zaś – 9. Zmiany proponował też senator Jan Rulewski. W wyniku głosowania (56 głosów za, 29 – przeciw) poparcie Izby uzyskała jednak propozycja senatora Marka Martynowskiego, aby przyjąć nowelę bez poprawek.

Ustawa zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

 

Poprawka Senatu do ustawy o zmianie ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy oraz ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych

Izba jednomyślnie, 85 głosami, przyjęła ustawę z poprawką, zapewniającą spójność z terminologią kodeksu karnego odnoszącego się do odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń, co proponowała Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej. Teraz nowela trafi ponownie do Sejmu.

Nowelizacja, uchwalona na podstawie projektu rządowego podczas 45. posiedzenia Sejmu, 7 lipca 2017 r., przewiduje rozszerzenie ochrony roszczeń pracowników, którzy z powodu niewypłacalności pracodawcy zostali pozbawieni pracy i świadczeń z tego tytułu, a także przyspieszenie udzielania pomocy finansowej pracownikom w razie faktycznego zaprzestania działalności przez pracodawcę. Ochroną roszczeń pracowniczych zostaną objęte również osoby zatrudnione u pracodawcy, m.in. małżonek pracodawcy, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka, dzieci przysposobione, rodzice, macocha, ojczym, rodzeństwo, wnuki, dziadkowie. Katalog świadczeń, które przysługują pracownikom w razie niewypłacalności pracodawcy, obejmie także świadczenie z tytułu ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy za rok poprzedzający rok, w którym ustał stosunek pracy, a także wówczas, gdy stosunek pracy ustał nie dłużej niż 4 miesiące po dacie wystąpienia niewypłacalności pracodawcy. Wydłużono ponadto z 9 do 12 miesięcy tzw. okresy referencyjne między rozwiązaniem stosunku pracy a datą niewypłacalności pracodawcy, uprawniające do uzyskania świadczeń z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Nowelizacja ma też uporządkować i usprawnić tryb wypłaty świadczeń przez wojewódzkie urzędy pracy. W stosunku do tych samych pracowników danego pracodawcy te same zaległe jednorazowe świadczenia pracownicze będą mogły być wypłacone tylko raz, a zaległe świadczenia okresowe, w tym wynagrodzenie, za okres nie dłuższy niż 3 miesiące.

 

Poprawki Senatu do ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego

Ustawa, uchwalona na podstawie projektu rządowego podczas 45. posiedzenia Sejmu, 7 lipca 2017 r., dostosowuje obowiązujące przypisy do wyroków Trybunału Konstytucyjnego z 14 lutego 2012 r. (sygn. akt P 17/10), 27 czerwca 2013 r. (sygn. akt K 36/12) i 5 lutego 2015 r. (sygn. akt K 60/13). Nowela wprowadza ograniczenia podmiotów mających status członków spółdzielni do osób, które ubiegają się o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu lub odrębnej własności lokalu, a także określa okoliczności ustania członkostwa. Uregulowano w niej również kwestie rozliczenia przez spółdzielnię mieszkaniową funduszu remontowego po powstaniu wspólnoty mieszkaniowej oraz ustalono zasady waloryzacji wkładu mieszkaniowego, gdy po wygaśnięciu spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu nie jest możliwe przeprowadzenie przetargu na jego zbycie.

Nowe przepisy mają również usprawnić działalność spółdzielni. Zgodnie z nimi członkowie spółdzielni będą mogli uczestniczyć w obradach walnego zgromadzenia poprzez pełnomocnika. Zmieniono też sposób liczenia głosów podczas obrad walnego zgromadzenia.

Izba w wyniku głosowań odrzuciła wniosek Komisji Infrastruktury o przyjęcie ustawy bez zmian (1 głos za, 63 – przeciw, 21 wstrzymujących się) i poparła 34 z 42 poprawek zgłoszonych przez senatorów Grzegorza Napieralskiego, Lidię Staroń i wspólnie przez senatorów: Tadeusza Kopcia, Ryszarda Majera, Andrzeja Mioduszewskiego i Michała Potocznego (72 głosy za, 1 przeciw, 14 wstrzymujących się).

W przyjętych poprawkach Senat zdecydował, że członkostwo w spółdzielni powinno powstawać z mocy prawa, a tym samym zbędny jest obowiązek składania deklaracji członkowskiej i wnoszenia wpisowego. Wprowadził również zasadę, że w wypadku nabycia budynku od innej spółdzielni osoby, którym przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego albo roszczenie o ustanowienie takiego prawa, stają się z mocy prawa członkami nowej spółdzielni. Senat zaproponował też inne zasady rozliczania funduszu remontowego z właścicielami lokali, którzy przestają być członkami spółdzielni. Będą oni współwłaścicielami środków zgromadzonych na funduszu remontowym w wysokości odpowiadającej udziałowi we współwłasności nieruchomości wspólnej według stanu na dzień ustania członkostwa. Izba uznała, że w wypadku mieszkań zakładowych nabytych przez spółdzielnię nieodpłatnie wkład budowlany, jaki powinien wpłacić najemca, który chce przeniesienia na niego własności lokalu, nie będzie przekraczał 5% aktualnej wartości rynkowej prawa odrębnej własności lokalu. Senat opowiedział się też za modyfikacją zasad wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu. W jego opinii spółdzielnia mieszkaniowa nie powinna mieć możliwości podejmowania uchwały w tym zakresie. Wygaśnięcie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego następowałoby na skutek orzeczenia sądu. Z kolei osoba, której przysługiwało spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, a utraciła je z powodu nieuiszczania opłat związanych z eksploatacją, mogłaby wystąpić o ponowne ustanowienie tego prawa, jeżeli spłaci spółdzielni całe zadłużenie wraz z odsetkami. Senatorowie byli przeciwni przyjętemu w ustawie rozwiązaniu, zgodnie z którym w umowie o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia może określić termin, po upływie którego będzie możliwe przeniesienie własności lokalu i dopiero wówczas członek będzie mógł wystąpić z żądaniem zawarcia umowy przeniesienia własności lokalu. Doprecyzowano ponadto, że pełnomocnik członka spółdzielni na walnym zgromadzeniu nie może reprezentować więcej niż 1 członka spółdzielni. Pełnomocnictwo powinno zostać udzielone na piśmie, a dołączona do protokołu walnego zgromadzenia lista pełnomocnictw powinna być odczytana. Izba zaproponowała, aby wszystkie przepisy ustawy weszły w życie w jednym terminie.

Senackie poprawki rozpatrzy teraz Sejm.

 

Ustawa o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz niektórych innych ustaw – przyjęta z poprawkami

Sejm uchwalił ustawę na 45. posiedzeniu, 7 lipca 2017 r., na podstawie projektu rządowego. Zgodnie z uzasadnieniem nowela jest odpowiedzią na wnioski rzecznika praw obywatelskich i uwzględnia postulaty niektórych samorządów i organizacji zawodowych związanych z nieruchomościami. Ma na celu przede wszystkim doprecyzowanie przepisów i usunięcie wątpliwości interpretacyjnych. Rozszerzono ponadto definicję organizacji zawodowych rzeczoznawców majątkowych o izby gospodarcze, które zrzeszają rzeczoznawców majątkowych prowadzących we własnym imieniu działalność gospodarczą jednoosobowo lub w ramach spółki osobowej w zakresie szacowania nieruchomości. Przedsiębiorcy ci muszą stanowić co najmniej połowę wszystkich członków izby. Wprowadzono możliwość umarzania, odraczania terminów spłaty lub rozkładania spłaty na raty opłat za użytkowanie wieczyste, czynsz, najem lub dzierżawę w stosunku do nieruchomości Skarbu Państwa przez wojewodę lub właściwego ministra.

Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz Komisja Infrastruktury proponowały przyjęcie noweli z 1 poprawką.Mniejszość komisji wnosiła m.in. o usunięcie z ustawy przepisu upoważniającego ministra budownictwa do ustalania i ogłaszania w drodze obwieszczenia obowiązujących standardów zawodowych rzeczoznawców majątkowych. Za przyjęciem nowelizacji z tymi 2 poprawkami głosowało 62 senatorów, 1 był przeciw, a 23 wstrzymało się od głosu.

Teraz ustawa trafi ponownie do Sejmu.

 

Ustawa o zmianie ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – przyjęta bez poprawek

Izba jednomyślnie, 85 głosami, poparła wniosek Komisji Budżetu i Finansów Publicznych oraz Komisji Infrastruktury o przyjęcie ustawy w brzmieniu uchwalonym przez Sejm na 45. posiedzeniu, 7 lipca 2017 r., na podstawie projektu rządowego. Teraz trafi ona do podpisu prezydenta.

Nowela ma umożliwić pełne wykorzystanie w latach 2017–18 środków przeznaczonych na program „Mieszkanie dla Młodych” poprzez wznowienie przyjmowania wniosków o dofinansowanie z terminem wypłaty wsparcia jeszcze w 2017 r. oraz umożliwienie przyjmowania takich wniosków na rok 2018 do chwili osiągnięcia limitu określonego na dany rok.

 

Ustawa o zmianie ustawy o Agencji Rynku Rolnego i organizacji niektórych rynków rolnych oraz zmianie niektórych innych ustaw – przyjęta bez poprawek

Senat, zgodnie z rekomendacją Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi, przyjął bez poprawek ustawę, uchwaloną na 45. posiedzeniu Sejmu, 7 lipca 2017 r., na podstawie przedłożenia rządowego, co poparło 86 senatorów. Teraz nowela zostanie skierowana do podpisu prezydenta.

Ustawa umożliwi wdrożenie od początku roku szkolnego 2017/18 nowego programu dostarczania do szkół owoców i warzyw oraz mleka i przetworów mlecznych. Zmieniono też przepisy dotyczące zawierania umów między rolnikami a odbiorcami produktów rolnych. Zniesiono obowiązek zawierania umów z podmiotami sprzedającymi produkty rolne bezpośrednio konsumentom. Ma to wzmocnić pozycję producenta rolnego.

Zmiany w przepisach ustawy – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowym Ośrodku Wsparcia Rolnictwa dotyczą m.in. monitorowania skupu mleka w Polsce, realizacji programu wsparcia pszczelarstwa oraz wykonywania czynności związanych z kwotowaniem produkcji mleka i przekroczeniem kwot produkcyjnych na rynku mleka.

 

Ustawa o zmianie ustawy – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia – przyjęta bez poprawek

Nowelizacja, uchwalona na podstawie projektu rządowego podczas 45. posiedzenia Sejmu, 7 lipca 2017 r., wprowadza nową formę zapłaty mandatu – przy użyciu karty płatniczej. Dotychczas można było zapłacić za mandat gotówką lub przelewem na wskazany rachunek bankowy. Koszty opłat bankowych poniesie przyjmujący mandat. Z tej formy płatności będzie można skorzystać, jeśli policjant będzie miał urządzenie do autoryzacji rozliczeń bezgotówkowych. Policja zostanie bezpłatnie wyposażona w terminale płatnicze na podstawie porozumienia zawartego pomiędzy ministrem rozwoju i finansów a Krajową Izbą Rozliczeniową.

Senatorowie jednomyślnie, 86 głosami, poparli propozycję Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji przyjęcia noweli bez zmian.

Ustawę może teraz podpisać prezydent.

 

Ustawa o wykonywaniu zadań z zakresu promocji polskiej gospodarki przez Polską Agencję Inwestycji i Handlu Spółka Akcyjna – przyjęta bez poprawek

Izba 62 głosami, przy 24 wstrzymujących się, poparła bez poprawek ustawę, uchwaloną przez Sejm na 45. posiedzeniu, 7 lipca 2017 r., na podstawie projektu rządowego, co postulowała Komisja Gospodarki Narodowej i Innowacyjności. Teraz ustawa trafi do podpisu prezydenta.

Określa ona zasady promocji polskiej gospodarki przez Polską Agencję Inwestycji i Handlu. Dotychczas zadania te były wykonywane przez wydziały promocji handlu i inwestycji przy polskich ambasadach i konsulatach. Agencja ma zajmować się promocją eksportu polskich przedsiębiorców, w szczególności małych i średnich, a także polskich branż. Ma też wspierać inwestycje polskie w kraju i za granicą oraz napływ bezpośrednich inwestycji zagranicznych, dostarczać przedsiębiorcom informacji ekonomiczno-handlowych na temat rynków zagranicznych, a inwestorom zagranicznym ‒ o warunkach i uregulowaniach prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, organizować przedsięwzięcia informacyjne i promocyjne w Polsce i za granicą. Zadania te mogą być wykonywane za pomocą zagranicznych biur handlowych. Część zadań będzie wypełniana przez biura nieodpłatnie, a część odpłatnie, m.in. organizacja zagranicznych misji gospodarczych, realizacja programów wsparcia dla poszczególnych rynków lub branż, opracowywanie strategii wejścia polskich przedsiębiorstw na rynki zagraniczne, dokonywanie weryfikacji kontrahentów zagranicznych, a także świadczenie poza granicami kraju standardowych usług, zwiększających dostępność do informacji (pomoc w znalezieniu kontrahentów, zebraniu informacji o certyfikatach, cłach, logistyce, pomoc przy wyborze optymalnej formy prawnej na podjęcie działalności na zagranicznym rynku, uzyskanie dostępu do baz danych czy analizy rynkowe).

Agencja będzie mogła udzielać także pomocy de minimis, w szczególności w zakresie promocji eksportu polskich przedsiębiorców.

 

Informacja Rady Mediów Narodowych w 2016 r.

Przedstawiając informację, przewodniczący Rady Mediów Narodowych Krzysztof Czabański zaznaczył, że obejmuje ona tylko pół roku, gdyż rada działa od sierpnia 2016 r. Przypomniał, że założeniem ustawy o Radzie Mediów Narodowych była konsolidacja działań radiofonii i telewizji, a także Polskiej Agencji Prasowej. Chodziło nie o integrację formalno-organizacyjną, ale o podporządkowanie ich działalności merytorycznej pewnej myśli państwowej.

Przewodniczący Rady Mediów Narodowych podkreślił, że pewne działania spółek z trudem, ale udaje się zintegrować. „Mimo że są to odrębne spółki Skarbu Państwa – każda z nich ma swoje cele wyznaczone przez właściciela i musi się rozliczać zgodnie z kodeksem spółek handlowych – to udaje się podejmować pewne wspólne działania” – zapewnił. Poinformował, że obecnie trwają zaczęte w ubiegłym roku prace nad portalem mediów narodowych – wspólnym portalem Telewizji Polskiej, Polskiego Radia, spółek regionalnych Polskiego Radia i Polskiej Agencji Prasowej. Przygotowywane jest też wspólne przedsięwzięcie w postaci nagród mediów publicznych dla twórców kultury w dziedzinie literatury, filmu i współczesnej polskiej muzyki poważnej . Nagrody zostaną ogłoszone jesienią tego roku.

Rada Mediów Narodowych ogłosiła konkursy otwarte na członków zarządów Telewizji Polskiej i Polskiego Radia. Konkurs na prezesa TVP został rozstrzygnięty w 2016 r., a na prezesa Polskiego Radia w 2017 r. Jeżeli chodzi o Polską Agencję Prasową, to w maju 2016 r. konkurs przeprowadziła jeszcze stara rada nadzorcza PAP. Rada Mediów Narodowych w 2016 r. zaczęła powoływać rady programowe w poszczególnych spółkach. W ocenie przewodniczącego Krzysztofa Czabańskiego rady programowe mają o wiele mocniejszą pozycję w spółkach niż w ciągu wielu ostatnich lat, ponieważ od ich opinii zależy m.in. podział abonamentu i środki przyznane przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji. Opinia rad programowych jest też bardzo istotna, jeśli chodzi o realizację misji przez media publiczne.

Komisja Kultury i Środków Przekazu wniosła o przyjęcie informacji, senatorowie Mieczysław Augustyn i Bogdan Borusewicz zaś o jej odrzucenie, argumentując, że „Rada Mediów Narodowych kompromituje się tym sprawozdaniem. Nie odnosi się do żadnej z najistotniejszych bolączek polskich mediów, które są w stanie zapaści”. Senat w wyniku głosowań takim samym stosunkiem głosów odrzucił wniosek senatorów i poparł propozycję komisji (56 głosów za, 21 – przeciw, 1 wstrzymujący się).

 

Sprawozdanie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z działalności w 2016 r. wraz z informacją o podstawowych problemach radiofonii i telewizji w 2016 r.

Senat 51 głosami, przy 21 przeciw, przyjął sprawozdanie KRRiT z jej działalności w 2016 r., co postulowała Komisja Kultury i Środków Przekazu. Wcześniej został odrzucony wniosek senatorów Mieczysława Augustyna i Bogdana Borusewicza o odrzucenie sprawozdania. Jak mówił senator Mieczysław Augustyn, „rada nie odnosi się do tego, że zubożony program nie pozwala przyciągać reklamodawców, że pod względem ekonomicznym media publiczne nigdy nie były w tak katastrofalnej sytuacji jak teraz, że instytucje, które ma kontrolować, działają w sposób nieefektywny, grzeszą przerostem zatrudnienia”.

Podczas posiedzenia sprawozdanie przedstawił przewodniczący KRRiT Witold Kołodziejski. Jak podkreślił, udział telewizji publicznej w rynku reklam nadal jest największy spośród wszystkich komercyjnych grup telewizyjnych i wynosi prawie 30%. Drugie miejsce zajmuje Polsat z 23-procentowym udziałem. Zwrócił uwagę, że spada oglądalność telewizji, a sam rynek się dywersyfikuje. Coraz większy jest udział programów tematycznych, a widownia przechodzi do internetu, nie tylko ze względu na kryterium wiekowe. Z badań wynika, że ruch w internecie generowany jest głównie przez nadawców telewizyjnych, którzy pozostają największymi dostarczycielami treści, z reguły audiowizualnych.

Przewodniczący KRRiT nawiązał także do raportu Freedom House, wskazującego na zmniejszający się rating wolności mediów w Polsce, uznając go za kuriozalny i nasycony ideologicznie. Negatywnie ocenił np. argument, że w polskich mediach ogranicza się promowanie narracji historycznej wskazującej na winę Polaków w czasie II wojny światowej. Przewodniczący Witold Kołodziejski poinformował, że w Polsce są 3 duże grupy telewizyjne medialne i 4 duże grupy radiowe, a nasz rynek medialny jest jednym z lepiej rozwiniętych w Europie.

Nawiązując do wpływów abonamentowych, przewodniczący Witold Kołodziejski przypomniał, że ich gwałtowny spadek nastąpił w 2008 r. W 2007 r. była to kwota 890 mln zł, a w 2008 r. wyniosła ona 730 mln zł. Z roku na rok kwota ta ulegała zmniejszeniu. Obecnie obserwuje się pewien wzrost liczby opłat i zarejestrowanych odbiorników, co jest dosyć optymistycznym wskaźnikiem, ale nie rozwiązuje problemu finansowania mediów publicznych.

W 2016 r. Telewizja Polska na programy misyjne wydała 1 mld 697 mln zł, z czego abonament pokrył zaledwie 21,5% wszystkich wydatków. Lepsza sytuacja była w radiu: na wypełnianie misji wydano 284 mln zł, z których abonament pokrył 65,5%. W rozgłośniach regionalnych było to 236 mln zł, które w 72% pokryły pieniądze abonamentowe. Jak wskazał przewodniczący KRRiT, te dane oznaczają, że duża część produkcji telewizji publicznej (prawie 80%) jest wykonywana za pieniądze komercyjne, pochodzące z reklam. Jego zdaniem o zmianie udziału reklam w programie będzie można mówić jedynie w wypadku radykalnej zmiany sytuacji abonamentowej.

Przewodniczący Witold Kołodziejski przypomniał także, że 2016 r. był ostatnim rokiem poprzedniej pełnej kadencji rady i początkiem kadencji nowej (12 września 2016 r.). 8 stycznia 2016 r. weszła w życie nowelizacja ustawy o radiofonii i telewizji, odbierająca jej kompetencję wyboru i powoływania rad nadzorczych mediów publicznych. Jeśli chodzi o inne aspekty, rada wypracowała i przyjęła strategię na najbliższe kilka lat, dotyczącą m.in. odniesienia do radiofonii cyfrowej, koncentracji na rynku mediów czy finansowania. KRRiT opowiada się za projektem ustawy abonamentowej połączonej z opłatą audiowizualną, pobieraną przy okazji rozliczeń podatkowych PIT i KRUS.

 

Informacja o działalności Sądu Najwyższego w roku 2016

Pierwsza prezes Sądu Najwyższego Małgorzata Gersdorf przypomniała, że podstawowym zadaniem SN jest pełnienie funkcji orzeczniczej. W 2016 r. odnotowano mniejszy wpływ spraw niż w poprzednim roku sprawozdawczym. Łącznie wpłynęły 11 102 sprawy, podczas gdy w 2015 r. było ich o 100 mniej. Przeważały skargi kasacyjne (ok. 8 tys.), których najwięcej (3492 skargi) wniesiono do Izby Cywilnej. Do Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych skierowano 2567 spraw, Izby Karnej – 1821, a do Izby Wojskowej tylko 6. Wpłynęło także 1146 zażaleń, a do rozstrzygnięcia przedstawiono 164 zagadnienia prawne. Na pozostałe sprawy złożyły się apelacje od orzeczeń sądów wojskowych, skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, sprawy z zakresu ochrony konkurencji i konsumentów, skargi na przewlekłość postępowania, skargi o wznowienie, wnioski o przekazanie sprawy innemu sądowi, sprawy o ułaskawienie, wnioski incydentalne, a dodatkowo sprawy dyscyplinarne. W tej ostatniej grupie Sąd Najwyższy rozstrzygnął 62 sprawy dotyczące odpowiedzialności dyscyplinarnej sędziów, a w wypadku pozostałych grup zawodowych – 90 spraw. Ukarano 15 sędziów, a 3 złożono z urzędu.

Jak stwierdziła prezes Małgorzata Gersdorf, w porównaniu z 2015 r. korzystniej przedstawia się różnica między liczbą spraw wniesionych a rozpoznanych. W 2015 r. rozpatrzono 712 spraw mniej niż wpłynęło, a w 2016 r. ‒ o 325 więcej. Czas oczekiwania na merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy w Sądzie Najwyższym wynosi średnio 7 miesięcy, co w pełni odpowiada standardom określonym w konstytucji i europejskiej konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Prezes zaznaczyła jednak, że w każdej z izb SN czas oczekiwania jest różny. W Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych, gdzie trafiają często sprawy, które stanowią bardzo duży problem społeczny, na rozstrzygnięcie oczekuje się 12 miesięcy, Izbie Cywilnej – 9 miesięcy, Izbie Karnej – 6, a w Izbie Wojskowej 1–2 miesiące.

Prezes Małgorzata Gersdorf podkreśliła, że jednym z ważniejszych aspektów działalności organizacyjnej było upowszechnianie informacji o orzecznictwie SN, m.in. poprzez publikację urzędowych zbiorów orzeczeń, udostępnianie orzecznictwa przez referat ds. dostępu do informacji publicznej, wydawanie „Biuletynu Sądu Najwyższego” oraz biuletynów każdej z izb. Ponadto publikowano „Studia i Analizy Sądu Najwyższego. Materiały naukowe”, „Studia i Analizy Sądu Najwyższego. Przegląd orzecznictwa”, a także, jak co roku, „Zbiór Orzeczeń Sądu Najwyższego – Sądu Dyscyplinarnego”, stanowiący kompendium wiedzy o linii orzeczniczej w sprawach dyscyplinarnych.

Jeżeli chodzi o działalność orzeczniczą poszczególnych izb Sądu Najwyższego, była ona zróżnicowana. Wynikało to m.in. z nowych regulacji prawnych i było następstwem często zmieniających się uwarunkowań społecznych, gospodarczych i politycznych. W opinii prezes Małgorzaty Gersdorf powodowało to duże komplikacje w stosowaniu przepisów i utrudniało prawidłowe funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości w ogóle. Dlatego istotny fragment działalności SN to udzielanie odpowiedzi na pytania prawne celem wyjaśnienia rozbieżności w orzecznictwie sądów powszechnych. Różnorodny charakter miało też orzecznictwo w sprawach kasacyjnych. Jak przypomniała prezes, system kasacji mimo wielu lat obowiązywania w dalszym ciągu jest przedstawiany przez osoby składające wnioski kasacyjne jako niedoskonały.

W swoim wystąpieniu prezes Małgorzata Gersdorf omówiła najważniejsze, jej zdaniem, orzeczenia SN w 2016 r. Zwróciła m.in. uwagę na wyraźne występowanie w praktyce orzeczniczej Izby Cywilnej zjawiska multicentryczności prawa, czyli przenikania się różnych płaszczyzn regulacji prawa krajowego i międzynarodowego. Związane jest to często z nie najlepszą implementacją prawa unijnego.

Jak stwierdziła prezes Małgorzata Gersdorf, w 2016 r. poważnym wyzwaniem dla organów wymiaru sprawiedliwości były konsekwencje konfliktu związanego z funkcjonowaniem Trybunału Konstytucyjnego. Wychodząc z założenia, że do organów władzy ustawodawczej, w tym Sejmu, zastosowanie znajduje zasada legalizmu, a także zasada równowagi władz, Sąd Najwyższy stwierdzał, iż wyroki publicznie ogłoszone, choć nie promulgowane, wiążą sądy, ale w sferze jurysdykcyjnej.

Przedstawione w sprawozdaniu uwagi o stwierdzonych nieprawidłowościach i lukach w prawie nie wynikają tylko z orzeczeń Sądu Najwyższego. Są także wynikiem obserwacji sądów apelacyjnych, dotyczących konieczności zmian przepisów w związku z rozbieżnościami interpretacyjnymi. Najważniejsze z nich dotyczą prawa cywilnego, np. przedawnienia roszczeń pasażera co do odszkodowania za opóźniony lot, kwestii związanych z odwróconym kredytem hipotecznym, stosowania skargi pauliańskiej dla wierzytelności publicznoprawnych, stale powtarzającego się problemu opłaty z tytułu wieczystego użytkowania garaży wielostanowiskowych, statusu komornika jako podatnika podatku VAT czy prawa własności intelektualnej, porozumienia co do sposobu wykonywania władzy rodzicielskiej czy o pozycję dziecka w procesie.

 

Ustawa o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw – przyjęta bez poprawek

Izba w wyniku głosowań odrzuciła wniosek wicemarszałka Bogdana Borusewicza o odrzucenie ustawy (29 głosów za, 57 – przeciw) i poparła wniosek Komisji Praw Człowieka, Praworządności i Petycji o przyjęcie bez poprawek noweli, uchwalonej na podstawie projektu rządowego, podczas 45. posiedzenia Sejmu, 12 lipca 2017 r. (57 głosów za, 29 – przeciw). W trakcie debaty poprawki do nowelizacji proponował senator Jan Rulewski.

Ustawa przewiduje powstanie w KRS 2 izb oraz wygaszenie po 30 dniach od jej wejścia w życie kadencji dotychczasowych członków rady, zarówno 15 sędziów, jak i 6 parlamentarzystów. Nowi członkowie rady – sędziowie zostaną wybrani na wspólną 4-letnią kadencję (tylko raz można byłoby być wybranym do KRS ponownie). Kandydatów sędziów na członków KRS marszałkowi Sejmu ma zgłaszać prezydium Sejmu lub grupa co najmniej 50 posłów. Mogliby oni wskazywać kandydatów wyłącznie spośród sędziów zarekomendowanych przez środowiska prawnicze – stowarzyszenia sędziów lub prokuratorów, grupy co najmniej 25 sędziów lub prokuratorów, Naczelną Radę Adwokacką, Krajową Radę Radców Prawnych oraz Krajową Radę Notarialną. W skład Pierwszego Zgromadzenia KRS wejdą: pierwszy prezes Sądu Najwyższego, prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego, minister sprawiedliwości, osoba powołana przez prezydenta, 4 posłów i 2 senatorów. Drugie Zgromadzenie KRS ma utworzyć 15 sędziów wszystkich szczebli, wybieranych przez Sejm. Zgodnie z nowelą, jeżeli obie izby KRS będą miały rozbieżne opinie o kandydacie na sędziego, ta, która wydała opinię pozytywną, będzie mogła zwrócić się o podjęcie decyzji w tej sprawie przez KRS w pełnym składzie. Kandydata na sędziego musiałoby poprzeć 2/3 składu całej rady. Zgodnie z nowelizacją wygaszona zostanie także kadencja rzecznika dyscyplinarnego sądów.

Nowelizacja zostanie skierowana do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw – przyjęta bez poprawek

Ustawa, uchwalona przez Sejm na podstawie projektu poselskiego, podczas 45. posiedzenia, 12 lipca 2017 r., wprowadza zmiany w zasadach powoływania i odwoływania prezesów sądów, zwiększa uprawnienia ministra sprawiedliwości w tym zakresie, a także przewiduje losowe przydzielanie spraw sędziom. Nowelizacja odstępuje od modelu powoływania prezesów sądów apelacyjnych i okręgowych przez ministra sprawiedliwości po uzyskaniu opinii zgromadzeń ogólnych sądów. W celu wzmocnienia nadzoru zewnętrznego sprawowanego przez ministra nastąpi odstąpienie od dotychczasowej zasady powoływania prezesa sądu rejonowego przez prezesa sądu apelacyjnego z zastosowaniem procedury opiniowania kandydata na rzecz powołania go przez ministra. W procedurze odwoływania prezesów opinia KRS będzie wiążąca. Musi zostać podjęta kwalifikowaną większością 2/3 głosów. Obecnie prezesi sądów apelacyjnych i okręgowych mogą być odwołani przez ministra jedynie w wypadku rażącego niewywiązywania się z obowiązków służbowych lub gdy dalsze pełnienie przez nich tej funkcji nie da się pogodzić z dobrem wymiaru sprawiedliwości. Nowela umożliwia odwołanie również w sytuacji „uporczywego niewywiązywania się z obowiązków służbowych” i szczególnie niskiej efektywności działań w zakresie sprawowanego nadzoru administracyjnego lub organizacji pracy w sądzie lub sądach niższych. Przepis przejściowy nowelizacji przewiduje, że prezesi i wiceprezesi sądów „mogą zostać odwołani przez ministra sprawiedliwości, w okresie nie dłuższym niż 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, bez zachowania wymogów”, określonych w przepisach. Przez pół roku będzie też możliwość dokonania przez prezesów „przeglądu stanowisk funkcyjnych” w sądach, czyli m.in. przewodniczących wydziałów. Nowelizacja przewiduje, że sprawy będą przydzielane sędziom losowo, w ramach poszczególnych kategorii, a przydział spraw ma być równy. W razie przydzielenia sprawy wymagającej „nadzwyczajnego nakładu pracy” sędzia sprawozdawca będzie mógł wystąpić do prezesa sądu o wstrzymanie mu na określony czas przydziału kolejnych spraw. Specjalny elektroniczny system, wzorowany na niemieckim, „zważy” gatunkowo poszczególne sprawy. Wprowadzona zostanie także zasada niezmienności składu orzekającego. Nowela zakłada, że sędzią sądu apelacyjnego będzie mógł zostać sędzia sądu rejonowego lub prokurator, pod warunkiem posiadania 10-letniego stażu pracy.

Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji rekomendowała przyjęcie ustawy bez zmian, wicemarszałek Bogdan Borusewicz wniósł o jej odrzucenie. Izba takim samym stosunkiem głosów, 57 – za, 29 – przeciw, odrzuciła wniosek wicemarszałka i poparła propozycję komisji.

Nowela trafi teraz do podpisu prezydenta.

 

Ustawa o zmianie ustawy o substancjach zubożających warstwę ozonową oraz o niektórych fluorowanych gazach cieplarnianych oraz niektórych innych ustaw – przyjęta bez poprawek

Izba jednomyślnie, 87 głosami, poparła bez poprawek nowelę, uchwaloną przez Sejm na 45. posiedzeniu, 12 lipca 2017 r., na podstawie projektu rządowego, co postulowała Komisja Środowiska.

Nowelizacja, którą może teraz podpisać prezydent, dostosowuje przepisy do rozporządzeń unijnych. Zmienione zostały m.in. zakresy obowiązków operatorów urządzeń chłodniczych i klimatyzacyjnych oraz systemów przeciwpożarowych i rozdzielnic elektrycznych zawierających fluorowane gazy cieplarniane (m.in. zakładanie i prowadzenie kart urządzeń, obowiązkowe kontrole szczelności urządzeń) oraz osób fizycznych wykonujących czynności wymagające certyfikatu dla personelu. Inne ważne zmiany to m.in. rozszerzenie obowiązku certyfikacyjnego w odniesieniu do powiększonego katalogu urządzeń, modyfikacja obowiązku wytwórców produktów (np. pianek) i urządzeń (np. chłodniczych i klimatyzacyjnych), dotyczącego etykietowania i zmiany zakresu prowadzonej dokumentacji.

 

Uchwała w sprawie upamiętnienia polskich Ofiar zbrodni NKWD z lat 1937–1938

Senat jednomyślnie, 87 głosami, z inicjatywy grupy senatorów podjął uchwałę, w której „nie chcąc dopuścić do wymazania z historii i pamięci społecznej cierpień Polaków zamieszkujących dawne ziemie kresowe Rzeczypospolitej, mając na względzie dziejową sprawiedliwość, chcąc prowadzić odpowiedzialną politykę historyczną, oddaje hołd Ofiarom «operacji polskiej» NKWD z lat 1937–1938 i oświadcza, że na Państwie Polskim spoczywa obowiązek przywrócenia Ich pamięci społeczeństwu polskiemu i całemu światu”. W uchwale przypomniano, że 11 sierpnia 1937 r. ludowy komisarz spraw wewnętrznych ZSRS Nikołaj Jeżow, na polecenie Józefa Stalina, wydał rozkaz rozpoczynający tzw. operację polską NKWD. Zamordowano wówczas 111 091 Polaków, 28 744 osób skazano na wieloletni pobyt w łagrach. Jak napisano w uchwale „o bestialstwie zbrodniczego systemu świadczy fakt, iż masowym represjom i przesiedleniom poddawano także rodziny ofiar, w tym dzieci”.

 

Uchwała w setną rocznicę utworzenia Narodowego Komitetu Polskiego

W uchwale Senat wyraził wdzięczność politykom, twórcom i działaczom Komitetu Narodowego Polskiego, dzięki którym „znaleźliśmy się – jeszcze nie mając własnego państwa – w gronie zwycięzców w I wojnie światowej, co skutkowało obecnością polskiej delegacji w Wersalu w roli współtwórcy ładu światowego opartego na idei samostanowienia narodowego i poszanowania demokratycznych reguł życia publicznego”. Za podjęciem uchwały opowiedziało się 83 senatorów, 2 było przeciw. W uchwale przypomniano, że Komitet Narodowy Polski powstał 15 sierpnia 1917 r. na zjeździe działaczy niepodległościowych w Lozannie z inicjatywy Romana Dmowskiego i jego najbliższych współpracowników. Do najaktywniejszych członków założycieli KNP należeli Ignacy J. Paderewski, hr. Maurycy Zamoyski, Erazm Piltz, Władysław Sobański, Konstanty Skirmunt, Marian Seyda, Jan M. Rozwadowski i wielu innych działaczy, głównie z obozu narodowo-demokratycznego. Komitet prowadził intensywną działalność dyplomatyczną na rzecz sprawy polskiej, co m.in. wpłynęło na ostateczny kształt 14-punktowego programu wojennego prezydenta USA Thomasa W. Wilsona i umieszczenie w nim punktu 13., mówiącego o prawie Polaków do niepodległego państwa polskiego z wolnym dostępem do morza. Komitet powołał do życia sieć swoich przedstawicielstw dyplomatycznych w Belgii, Italii, Szwecji, Brazylii, Wielkiej Brytanii, USA; objął opieką Polaków pozostających na Zachodzie; prowadził rekrutację do polskiej armii; przygotowywał przy pomocy ekspertów dokumenty historyczno-prawne na temat postulowanych granic Polski, tworząc podstawy pod przyszłe rozwiązania pokojowe.

Projekt uchwały przygotowała grupa senatorów. 

 

Uchwała w 25. rocznicę odwołania rządu Jana Olszewskiego

Po burzliwej dyskusji Senat 54 głosami, przy 26 przeciw i 4 wstrzymujących się, podjął uchwałę, której inicjatorem był senator Czerwiński. W uchwale przypomniano, że w nocy z 4 na 5 czerwca 1992 r., w atmosferze bezkrwawego zamachu stanu, odwołano rząd premiera Jana Olszewskiego – pierwszy gabinet popierany przez Sejm wyłoniony w pierwszych wolnych wyborach po II wojnie światowej. Zaznaczono, że akcja odwołania rządu rozpoczęła się już w maju 1992 r. Brały w niej udział „ugrupowania, środowiska i osoby będące beneficjentami umowy okrągłostołowej: postkomuniści oraz część nowej, kontrolowanej przez służby specjalne, pseudoelity III Rzeczypospolitej”. Bezpośrednim pretekstem do odwołania stało się wykonanie przez ministra spraw wewnętrznych Antoniego Macierewicza uchwały Sejmu, zobowiązującej do przedstawienia pełnej informacji na temat wysokich urzędników państwowych, posłów i senatorów będących współpracownikami UB i SB w latach 1945–90”. Podkreślono też, że pierwsza próba budowy w pełni niepodległego i demokratycznego państwa polskiego sprzed 25 lat nie poszła na marne. „Senat dziękuje Premierowi Janowi Olszewskiemu za niezłomną postawę w tamtych przełomowych dniach” – napisano w uchwale.

 

Poprawki Senatu do ustawy – Prawo wodne

Ustawa, uchwalona na podstawie projektu rządowego podczas 46. posiedzenia Sejmu, 18 lipca 2017 r., ma zastąpić obowiązujące prawo wodne z 2011 r. Jej celem jest pełna implementacja dyrektywy 2000/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, ustanawiającej ramy wspólnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej,w tym jej kontrowersyjny przepis dotyczący zwrotu kosztów usług wodnych. Polska została już upomniana przez Komisję Europejską za niewdrożenie tych przepisów.

Ustawa kompleksowo reguluje gospodarowanie wodami, w tym kształtowanie i ochronę zasobów wodnych, zarządzanie nimi oraz korzystanie z wód, sprawy własności wód i gruntów pokrytych wodami, a także zasady gospodarowania tymi składnikami jako majątkiem Skarbu Państwa. Wprowadza zarząd nad wodami w układzie zlewniowym, a nie administracyjnym, jak obecnie. Przewiduje utworzenie Państwowego Gospodarstwa Wodnego „Wody Polskie”, co ma m.in. przyczynić się do sprawniejszego zarządzania zasobami wodnymi. Nowe przepisy powinny też umożliwić uruchomienie 3,5 mld euro z funduszy europejskich, m.in. na inwestycje przeciwpowodziowe.

Ustawa przewiduje, że od 31 grudnia 2020 r. pobór wody m.in. dla przemysłu będzie obowiązkowo opomiarowany. Stawki za wodę dla przemysłu mają pozostać na takim samym poziomie jak w 2016 r. co najmniej do 2018 r., dla ludności natomiast ‒ do 2019 r.

Nowością jest opłata za utraconą wodę. Będzie ona dotyczyła dużych nieruchomości, których powierzchnia w 75% jest trwale zabudowana, uszczelniona. Chodzi np. o parkingi. Jeśli przy takich obiektach będą powstawać instalacje pozwalające na retencję wody, to stawka opłaty będzie 10 razy niższa.Ustawa zawiera ponadto przepisy dotyczące zarządzania ryzykiem przeciwpowodziowym i przeciwdziałania skutkom suszy oraz budownictwa i melioracji wodnych. Uregulowano też kwestie zgody wodnoprawnej.

Ustawa realizuje też postanowienia dyrektywy Rady 91/676/EWG z 1991 r., dotyczącej ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego. Gospodarstwa rolne, pod rygorem nałożenia opłaty, zostaną zobowiązane do określonych działań związanych z przechowywaniem nawozów naturalnych, prowadzenia dokumentacji w tym zakresie.

Komisja Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej, Komisja Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz Komisja Środowiska wniosły o wprowadzenie do ustawy 8 poprawek. Zmiany proponowali wspólnie senatorowie: Jarosław Rusiecki i Krzysztof Słoń; Marek Martynowski, Grzegorz Peczkis, Krystian Probierz, Zdzisław Pupa, Jadwiga Rotnicka i Alicja Zając; Piotr Florek, Marian Poślednik, Jadwiga Rotnicka, Jerzy Wcisło i Piotr Zientarski. Senat przyjął 9 spośród 35 zaproponowanych poprawek. Izba uznała za zasadne utworzenie na obszarze dorzecza Odry nowego regionu wodnego Noteci. W konsekwencji rozbudowane zostaną struktury Państwowego Gospodarstwa Wodnego „Wody Polskie” poprzez utworzenie Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Bydgoszczy. Wysokość opłaty legalizacyjnej określono na 4340 zł, czyli 20-krotność opłaty za wydanie pozwolenia wodnoprawnego, argumentując, że jej poziom jest na tyle restrykcyjny, iż podmiot korzystający z wód niezgodnie z prawem będzie zobligowany do zalegalizowania urządzenia wodnego wykonanego bez pozwolenia wodnoprawnego. Senat zaproponował zwolnienie z opłaty rocznej gruntów pokrytych wodami użytkowanymi przez jednostki samorządu terytorialnego, kluby sportowe czy osobom amatorsko łowiącym ryby, jeśli dostęp do tych wód będzie powszechny i bezpłatny. Izba opowiedziała się też za obniżeniem maksymalnej opłaty za pobór wód do celów rolniczych na potrzeby zaopatrzenia w wodę ludzi i zwierząt gospodarskich. Obniżono ponadto wysokość opłaty za wydanie pozwolenia wodnoprawnego do wysokości obowiązującej opłaty skarbowej. Wysokość opłaty za przyjęcie zgłoszenia wodnoprawnego, opłaty za wydanie oceny wodnoprawnej oraz skumulowanej maksymalnej opłaty za wydanie więcej niż 1 pozwolenia wodnoprawnego byłoby ustalane proporcjonalnie. Senat postanowił, że przepis przejściowy, zapobiegający zmianie taryf określonych w przepisach ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, w związku z wprowadzeniem nowych opłat za usługi wodne, powinien dotyczyć nie tylko taryf na rok 2018, ale także na rok 2019. Zdaniem Izby skutki finansowe związane z wejściem w życie nowego prawa wodnego powinny być możliwie najmniej dolegliwe dla adresatów nowej regulacji. Ustawę z tymi poprawkami poparło 55 senatorów, 20 było przeciw, a 2 wstrzymało się od głosu.

Teraz do tych zmian ustosunkuje się Sejm.

 

Ustawa o Sądzie Najwyższym – przyjęta bez poprawek

Reorganizację struktury wewnętrznej SN przewiduje ustawa, uchwalona na 46. posiedzeniu Sejmu, 20 lipca 2017 r., na podstawie projektu poselskiego. Zgodnie z nowymi przepisami mają powstać 3 izby: Prawa Publicznego, Prawa Prywatnego i Dyscyplinarna, która będzie rozpoznawać m.in. sprawy dyscyplinarne sędziów SN, sądów powszechnych i wojskowych, prokuratorów, adwokatów, radców prawnych, notariuszy i komorników sądowych (obecnie są to izby: Cywilna, Karna, Wojskowa oraz Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych). Nadal do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego SN ma powoływać prezydent na wniosek KRS. Sędzią SN będzie mógł zostać np. sędzia sądu rejonowego, prokurator rejonowy, radca Prokuratorii Generalnej RP, adwokat, radca prawny i notariusz pod warunkiem posiadania 10-letniego stażu pracy. Staż nie będzie wymagany np. wobec prokuratora Prokuratury Krajowej czy profesora i dr. hab. nauk prawnych. Ustawa obniża granicę wieku do przejścia sędziego SN w stan spoczynku – 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn. Organami SN będą: pierwszy prezes Sądu Najwyższego, prezes Sądu Najwyższego, Zgromadzenie Ogólne Sędziów Sądu Najwyższego, zgromadzenie sędziów izby Sądu Najwyższego i Kolegium Sądu Najwyższego. Pierwszy prezes SN ma być powoływany przez prezydenta spośród 5, a nie, jak obecnie, 2 kandydatów, przedstawionych przez Zgromadzenie Ogólne Sędziów SN. Zgodnie z ustawą wszyscy obecni sędziowie SN przejdą w stan spoczynku, z wyjątkiem wskazanych przez ministra sprawiedliwości, po zatwierdzeniu przez prezydenta.

Komisja Praw Człowieka, Praworządności i Petycji wniosła o przyjęcie ustawy bez poprawek, mniejszość zaś ‒ o jej odrzucenie lub wprowadzenie poprawek. Zmiany (łącznie 238) w trakcie dyskusji zgłosili senatorowie: Mieczysław Augustyn, Aleksander Bobko, Bogdan Borusewicz, Leszek Czarnobaj, Piotr Florek, Tomasz Grodzki, Maciej Grubski, Kazimierz Kleina, Bogdan Klich, Marian Poślednik, Sławomir Rybicki, Waldemar Sługocki, Grażyna Sztark, Jerzy Wcisła, Barbara Zdrojewska i Piotr Zientarski. Po całodniowej debacie, podczas której senatorowie PO zarzucali ustawie m.in. niekonstytucyjność, w wyniku głosowań Izba odrzuciła wniosek o odrzucenie ustawy (5 głosów za, 56 – przeciw, 1 wstrzymujący się) i przyjęła ją bez poprawek (55 głosów za, 23 – przeciw, 2 wstrzymujące się).

Ustawa zostanie teraz skierowana do podpisu prezydenta.

Zobacz inne aktualności Przejdż do wszystkich aktualności

8. posiedzenie Senatu

Izba zakończyła obrady.

Prace w komisjach senackich – 13 marca 2024 r.

Komisja Petycji rozpatrzyła 7 petycji.

7. posiedzenie Senatu

Zakończyło się 7. posiedzenie Senatu.